วิถีชีวิตอันเรียบง่ายของ โจน จันใด
วันนี้อากาศแสนจะร้อนอบอ้าว...ข้าพเจ้าเดินฝ่าเปลวแดดไปยังที่ทำงาน ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองเป็นหมูแดดเดียว (แต่เดินผ่านแดดทุกวัน น่าจะเป็นหมูหลายแดดได้แล้วนะ 555) ที่ทำงานของข้าพเจ้าไม่ค่อยจะมีต้นไม้มากนัก ส่วนมากก็เป็นตึกอาคาร ทำให้ยามร้อนนั้นร้อนแสนร้อน หาร่มไม้ที่พักพิง หลบแดดได้ยาก...
ยามบ่ายที่อากาศร้อนจัด ข้าพเจ้าพอมีเวลาว่างเนื่องจากวันนี้คนไข้ไม่เยอะ จึงได้หยิบหนังสือนิตยสารซีเคร็ตมาอ่านคลายร้อน อ่านบทสัมภาษณ์คุณโจน จันใด ผู้ชายรวยความคิดกับชึวิตที่แสนสุข...อ่านแล้วข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจมาก
จึงขอคัดลอกข้อความบางส่วนจากหนังสือมาไว้ในบันทึก...
"ผมอยู่กรุงเทพฯ มา 7 ปี ทำงานทุกอย่าง ทุกรูปแบบ เป็นยาม เป็นพนักงานในร้านอาหาร ในโรงแรม ทำงานโรงงาน ขายส้มตำก็เคย เหนื่อยมาก ไม่เคยกินข้าวอิ่ม ต้องหาเงินเพื่อจ่ายค่าเช่าบ้าน ค่าอาหาร ค่าเดินทางและเสื้อผ้า ทำงานวันละ 8-12 ชั่วโมง บางครั้งเคยทำถึง 24 ชั่วโมง ทำอยู่ 7 ปี แต่ไม่ได้อะไรเลย จึงเริ่มถามตัวเองว่า เราจะทนอยู่ไปทำไม
ผมสงสัยว่า ทำไมการใช้ชีวิตในปัจจุบันทำให้ชีวิตเรายากขนาดนี้ ดูเหมือนว่าเราสละเวลาทั้งหมดในชีวิตเพื่องาน เพื่อเงิน มีเพื่อนผูง ญาติ พ่อแม่ ก็ไม่มีเวลาพบปะพูดคุยกัย เราพัฒนาสิ่งต่างๆ มากมายเพื่อให้เรามีเวลาทำงานมากขึ้น เช่นมีรถ เพื่อที่เราจะได้ไปทำนเร็วขึ้น มีเครื่องทำกาแฟ เครื่องปิ้งขนมปัง เพื่อที่เราจะได้กินเสร็จเร็วๆ แล้วก็ไปทำงานให้ได้เร็วมากขึ้น แต่ผมว่ามันผิดปกติ ลองคิดดูว่าเราทำงานมากขึ้น แต่ชีวิตเราดีขึ้นไหม ไม่เห็นใครมีชีวิตดีขึ้น รวยขนาดไหนก็ยังทุกข์ เหงา มีแต่ความหลอกลวงในชีวิต หาความสุขไม่ได้ เราทำลายสุขภาพตัวเองให้ทรุดโทรมลงทั้งกายและใจ เครียด เป็นโรคจิต มีลูกก็รีบผลักลูกไปไว้ที่สถานเลี้ยงเด็ก ไม่ก็รีบผลักเข้าโรงเรียน ทำให้ลูกหลานที่เกิดมาไม่รู้จักความรักความผูกพันที่มีต่อกันและกัน เด็กเหล่านั้นไม่ได้สัมผัสกับความอบอุ่น ความห่วงใยจริงๆ พอโตขึ้นก็สับสน ไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม กลายเป็นคนที่แสวงหาแต่ความพอใจทางวัตถุ แต่ไม่รู้เรื่องทางจิตใจเลย มีเซ็กซ์ มียาเสพติดเป็นที่พึ่ง นี่คือคนรุ่นใหม่..."
"...ตรงนี้แหล่ะที่ทำให้ผมคิดว่า เราทำชีวิตให้ยากเพื่ออะไรกัน แทนที่เราจะมีชีวิตที่เรียบง่าย สบายๆ มีเวลาได้พักผ่อนใต้ร่มไม้ ฟังเสียงนก ฟังเสียงลมพัดใบไม้ ได้ชื่นชมกับความงามของธรรมชาติรอบข้าง แต่ปัจจุบันมีกี่คนที่ได้เห็นแสงจันทร์ มีกี่คนที่ได้เห็นความงดงามของดอกหญ้าที่ไหวอยู่ข้างทาง เรามองข้ามสิ่งเหล่านี้ไปหมด เราทุ่มเทชีวิตเพื่อเงินและงาน ผมเห็นว่าชีวิตอย่างนี้มันวิปริต เราดูถูกสัตว์โง่กว่าคน จริงๆ แล้วคนอาจจะโง่กว่าสัตว์ก็ได้ เพราะว่าคนยิ่งพัฒนาก็ยิ่งทำให้ชีวิตยากขึ้น ซับซ้อนมากขึ้น ตรงนี้แหล่ะที่ทำให้ผมกลับมาคิดว่าทำยังไงผมจึงจะกลับมามีชีวิตง่ายและปกติได้ ผมอยากอยู่เหมือนสัตว์ที่มีอิสระเสรีภาพในการมีชีวิต ไม่รู้สึกเหมือนถูกบีบบังคับให้ทำงานหนักเพื่อที่จะมีรถ มีบ้าน เพื่อที่จะมีหน้ามีตาให้คนนู้นคนนี้ยอมรับ..."
"...เวลาแดดร้อน ผมก็ชอบไปอยู่กลางแดด อยู่ไปสักพักความร้อนก็จะหายไปโดยที่เราไม่ต้องเข้าร่ม มันเป็นอีกมิติหนึ่งของชีวิตที่คนส่วนมากไม่ค่อยได้เห็น ผมก็ไม่เคยเห็นเพราะผมหนีตลอด แต่พอลองทำดูก็จะเห็นว่า การเผชิญหรืออยู่กับมันจะทำให้เกิดความนิ่งภายใน การอยู่กับความจริงทำให้เราได้เห็นความจริงและเข้าใจชีวิตมากขึ้น หลายสิ่งหลายอย่างที่เราคิดว่าสำคัญมาก แต่ถ้าเราไม่สนใจ ดูมันเฉยๆ อำนาจของมันจะลดลง สิ่งที่เราอยากได้มากๆ อีกไม่นานก็จะเป็นธรรมดา และนี่คืออิสรภาพที่ยิ่งใหญ่มาก มันทำให้ชีวิตเราง่ายขึ้น เบาขึ้น เป็นวิธีหนึ่งในการเข้าใจตัวเอง และการได้เข้าใจอย่างนี้ทำให้ผมเพลิดเพลินและสนุกกับมันมาก"
" โลกนี้ไม่เคยมีปัญหา ใจเรานั่นเองที่เป็นปัญหา เพราะใจเราไม่ยอมรับความจริง ยกตัวอย่างเช่น มีก้อนหินวางอยู่กลางทางก้อนหนึ่ง มีคนเดินไปเตะก็โวยวายว่าใครเอาหินวาวางเกะกะ แต่อีกคนเดินมาเห็นกลับมองว่าหินก้อนนี้สวยจังเลย ทั้งที่ก้อนหินก้อนนั้นคือก้อนเดียวกัน แสดงว่าก้อนหินนั้นไม่ใช่ปัญหา แต่ใจคนต่างหากที่เป็นปัญหา ดังนั้นชีวิตเราจะมองสิ่งต่างๆ ให้เป็นปัญหาหรือไม่ก็ได้ ทุกวันนี้เวลาที่ผมมีปัญหา สิ่งแรกที่ทำคือมองกลับมาที่ตัวเองว่าต้องมีอะไรผิดในตัวเรา ไม่ใช่ผิดจากภายนอก
ทุกวันนี้เราคิดแต่จะอยากเปลี่ยนโลกเพื่อให้รับใช้เรา แต่เราไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับโลก"
ที่มา: นิตยสาร Secret ฉบับที่ 42 หน้า 28-33
จะมีสักกี่คนกันนะที่มีความคิดแบบนี้?
บางคนใช้เวลาทั้งชีวิตวิ่งไขว่คว้าหาความสุข หากแต่กลับไม่พบสิ่งที่ตนตามหา
บางครั้ง เพียงเราชะลอจังหวะชีวิตลงบ้าง...ก็จะพบว่าความสุขมีอยู่รอบๆ ตัว
ขึ้นกับว่าเราจะมองเห็นหรือมองผ่านเท่านั้นเอง
................................
ความเห็น (50)
ชอบมากครับ อ่านแล้วได้แรงบันดาลใจมาก
ขอบพระคุณนะคะท่าน ดร.ภิญโญ ที่แวะมาทักทายกัน ^.^
ตามมาดูหมูหลายแดด ฮ่าๆๆ ฮามาก ชีวิตคนเรา เรากำหนดเองนะครับ เลือกอะไรก็ได้ที่เหมาะกับตัวเอง เล็กน้อยแต่งดงามครับ สบายดีไหมเนี่ย ที่แก่งกระจานอากาศดีมากๆๆๆๆๆ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายและมาเป็นกำลังใจให้กันด้วยสายฝนเผื่อจะคลายร้อนอบอ้าวได้บ้างค่ะ
สวัสดีค่ะ
- อ่านแล้วค่ะ และได้ติดตามมาตลอด เรียบง่ายและพอเพียงมาก ๆ นะคะ
- ขอขอบคุณค่ะ รักและคิดถึงนะคะ
ขอบคุณค่ะที่นำสิ่งดีๆมาฝากในวันหยุด..
ใช่เลยค่ะ ชีวิตจะเป็นอย่างไร...ขึ้นอยู่กับแนวคิด..มุมมองและจิตใจ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ขจิต
ดาวสบายดีค่ะ...แต่ว่าช่วงนี้ต้องอยู่เวรตลอด ไม่ได้ไปเที่ยวไหน
อิจฉาคนที่ได้อยู่ในที่อากาศดีๆ จัง...เอาภาพสวยๆ ของแก่งกระจานมาเผื่อแผ่คนที่ไม่ได้เที่ยวบ้างนะคะ อิอิ
ขอบพระคุณคุณนกสำหรับสายฝนอันชุ่มฉ่ำนะคะ
ช่วยลดอุณหภูมิความร้อนได้เยอะทีเดียวค่ะ...
มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนนะคะ
สวัสดีค่ะพี่คิม
ดาวเคยได้ยินชื่อคุณโจน จันใด ตอนที่ทำบ้านดินค่ะ แต่น่าเสียดาย ดาวยังไม่มีโอกาสไปดูบ้านดินของเค้าซักกะที ทั้งๆ ที่อยู่ยโสธร (จะเรียกว่าใกล้เกลือกินด่างมั้ยเนี่ย?)
พี่คิมสบายดีนะคะ...คิดถึงพี่คิมเช่นเดียวกันค่ะ ^v^
ขอบคุณ บันทึกชีวิตที่ต้องสู้ค่ะ ครูบันเทิงเลยนึกถึงตอนที่ไปใช้ชีวิตในกรุงเทพ ทำทุกอย่างคล้ายๆกับคุณ โจน เลย ตั้งแต่เป็นเด็กเสริฟ พนักงานต้อนรับ เด็กพับผ้าในโรงแรม ลูกน้องวงดนตรี(ยกเครื่อง) แคชเชียร์ บัญชี เล่นดนตรีร้านอาหาร กัปตัน ฯ
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวความหลังดีๆค่ะ..ประสบการณ์ตรงจริงๆ..ขอบอก..
สวัสดีเช้าวันหยุดค่ะครูนก
ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
ดีใจที่ได้แบ่งปันสิ่งดีๆ ในกัลยาณมิตรค่ะ ^v^
โอ้โห ฟังจากที่คุณครูเล่ามา เป็นชีวิตที่ต้องสู้จริงๆ ค่ะ น่าชื่นชมมากๆ
ประสบการณ์เหล่านั้นหล่อหลอมให้เราเป็นเราอย่างในทุกวันนี้จริงไหมคะ?
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนนะคะ
ปล. ถ้าได้ไปร้านไอติม อย่าลืมซื้อไอติมมาฝากดาวบ้างนะคะ อิอิ
สวัสดีครับ หมอดาว
แบบอย่างแห่งความพอเพียง ที่แบ่งปัน โจน จันได
...ยายธีก็เป็นคนหนึ่งที่..เริ่มคิดและพยายามสัมผัส...ปลดปล่อยความเป็นมนุษย์..เพื่อเข้าใจในอิสระของความเป็นสัตว์..โลกตนหนึ่ง..อะอะ....(เพิ่งรู้ว่ายังไม่สายเกินไป..หากว่าเราจะเปลี่ยนตัวเราเอง..อิอิ)
สวัสดีค่ะท่านวอญ่า
ที่ยโสธร ร้อนมากๆ ดาวอยากให้ฝนตกบ้างจัง ต้นไม้เหี่ยวเฉาหมดแล้ว
ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
ระลึกถึงเสมอค่ะ ^v^
สวัสดีค่ะคุณยายธี
ดาวเองก็พยายามศึกษาทำความเข้าใจตนเองค่ะ
อยากจะสัมผัสอิสรภาพที่แท้จริง อิอิ
ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายนะคะ
สวัสดีค่ะแวะมาทักทายในวันหยุด และอ่านสาระดีๆชีวิตแบบพอเพียง
สวัสดีค่ะ
เพียงเราชะลอจังหวะชีวิตลงบ้าง...ก็จะพบว่าความสุขมีอยู่รอบๆ ตัว
- ชอบคำนี้จัง.. จะเก็บไปทบทวนตัวเองดูนะคะ
- ขอบคุณข้อคิดดีๆค่ะ
สวัสดีวันหยุดค่ะคุณวันเพ็ญ
ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทาย
ขอให้วันพักผ่อน เป็นการพักผ่อนทั้งกายและใจ...มีความสุขมากๆ นะคะ
สวัสดีค่ะคุณ Kanchana
ดีใจค่ะที่มีคนชอบและได้รับความรู้สึกดีๆ เมื่ออ่านบันทึก ^o^
- กลับมาแล้วครับคุณหมอ
- เขาเรียกว่าอยู่บุญครับ
- ไม่ใช่อยู่เวร
- คิดบวกๆๆๆๆๆๆๆ
- เอาภาพมาฝากด้วย
- ไปดูในบันทึกคนพเนจรนะครับ
ภาพสวยมากๆ ค่ะอาจารย์
ตามไปชมความงามของแก่งกระจานแล้วนะคะ...
บอกได้คำเดียวแต่หลายๆ ครั้งว่า อิจฉาๆๆๆๆๆ 555
สวัสดีค่ะ
มาขอศึกษาธรรมที่พบจากการปฏิบัติด้วยค่ะ
ใกล้ปีใหม่ไทย ถือโอกาสนี้สวัสดีปีใหม่ด้วยเลยนะคะ
ธรรมฐิตก็อ่านแล้วเพราะเป็นสมาชิกนิตสารนี้มาทุกฉบับ
ก็อย่างที่ โจ จันใกล่าวว่า..
..โลกนี้ไม่เคยมีปัญหา ใจเรานั่นเองที่เป็นปัญหา เพราะใจเราไม่ยอมรับความจริง..
จริงแท้ทีเดียวเนาะคุณหมอ
สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่ตุ๊กตา...
ดาวเพิ่งกลับจากไปวัดมา
สงกรานต์นี้ต้องอยู่เวร...เอ้ย อยู่บุญ
ดังนั้นต้องขอเตรียมตัวเตรียมใจรับเทศกาลสงกรานต์กันหน่อยค่ะ 555
กราบนมัสการท่านธรรมฐิตเจ้าค่ะ
ก็เมื่อใจมีปัญหา เลยต้องแก้ที่ใจใช่ไหมเจ้าคะ
แต่บางทีรู้ทั้งรู้ แต่ให้ทำเนี่ยมันไม่ง่ายเลยเจ้าค่ะ...เหมือนดังมีแผนที่ อ่านแผนที่ได้
แต่การเดินทางจริงๆ ต้องอาศัยทั้งความกล้า ความพยายาม และอะไรอีกมากมาย
ค่อยๆ เรียนรู้จากประสบการณ์ เพราะถ้าจะไปให้ถึงซึ่งจุดหมาย ถ้าไม่เริ่มออกเดินทาง ก็คงไม่มีวันไปถึง...
กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- วันสงกรานต์นี้เที่ยวให้สนุกเดินทางด้วยความปลอดภัยนะค่ะ
- สุขสันต์วันสงกรานต์...ค่ะ
สวัสดีปีใหม่นะคะคุณนก
มีความสุข เย็นกาย เย็นใจในเทศกาลปีใหม่ของไทยค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยและวันแห่งครอบครัวค่ะคุณครู
สงกรานต์ปีนี้ พาน้องๆ ไปเล่นน้ำที่ไหนคะ?
ขอให้คุณครูและครอบครัวมีความสุขมากๆ เย็นกาย เย็นใจนะคะ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ไทยค่ะ
มาก่อกวนคุณหมอโดยเฉพาะนะเนี่ย อย่าออกไปไหนไกล เดี๋ยวโดนทาแป้งและจับไปเป็นไกด์นะครับ(แม่หญิงลาว)
โชคดีมีความสุขตลอดไปค่ะ
สวัสดีวันปีใหม่ไทยค่ะ
มีความสุขมากๆ เย็นกาย เย็นใจในเทศกาลสงกรานต์นะคะ
สวัสดีค่ะท่านอาจารย์
ทาแป้งไม่กลัว กลัวแต่เค้าจะไม่ทา 555
สงกรานต์นี้อยู่บุญค่ะ คงไม่ได้ไปเล่นน้ำที่ไหนหรอก ทำใจเตรียมรับมือกับอุบัติเหตุและคนเมาค่ะ สู้ๆ
สวัสดีคะ คุณหมอ
เป็นวิธีคิดที่ดีมากๆ ค่ะ
สวัสดีวันปีใหม่คะ
สงกรานต์นี้ได้ไปเล่นน้ำที่ไหนหรือเปล่าคะ?
ถึงอากาศจะแสนร้อน แต่ก็ขอให้เป็นสงกรานต์ที่เย็นกายเย็นใจนะคะ มีความสุขมากๆ ค่ะ
สวัสดีวันปีใหม่ไทยและสุขสันต์วันแห่งครอบครัวค่ะ
สงกรานต์นี้ไปเล่นน้ำที่ไหนเอ่ย?
ออกจากบ้านระวังๆ นะคะ ผู้หญิงสวยๆ เดี๋ยวหนุ่มมารุมประแป้ง อิอิ
สวัสดีปีใหม่แบบไทยๆครับคุณหมอดาว
- สงกรานต์ปีนี้ร้อนมากๆ(ปีหน้าและปีต่อๆไปคงจะร้อนมากกว่านี้)
- แต่ทุกวันนี้ครูจ่อยอาศัยต้นไม้ที่ปลูกไว้เมื่อหลายปี ที่พอแก้ร้อนได้เยอะเลย
- ใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติสบายดีจริงๆครับ(ครูจ่อยได้สัมผัสมาตลอด)
- โชคดีมีสุขนะครับ
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะครูจ่อย
โลกเราคงจะร้อนและแล้งมากขึ้นเรื่อยนะคะ
โชคดีที่บ้านดาวพอมีต้นไม้ให้คลายร้อนได้บ้าง ขืนมีแต่คอนกรีตคงไม่ไหวค่ะ
โชคดี มีความสุขเช่นเดียวกันค่ะ
สวัสดีค่ะ
โลกนี้ไม่เคยมีปัญหา ใจเรานั่นเองที่เป็นปัญหา เพราะใจเราไม่ยอมรับความจริง
เห็นด้วยค่ะ ทุกอย่างล้วนอยูธ่ที่ใจของเราเองทั้งนั้น
ขอบคุณข้อคิดดีๆ ที่นำมาแบ่งปันค่ะ...
อากาศร้อนมากๆ แถมบ้านเมืองร้อนระอุ รักและสามัคคีกันไว้นะคะ
สวัสดีปีใหม่ไทยเราค่ะ
ไข่ป่ามอาหารล้านนามาฝากค่ะ มีความสุขทุกๆวันนะคะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาชมภาพสวยๆ ส่งท้ายปีเก่าค่ะ
มีความสุขเสมอนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครูใจดี
ช่วงนี้เหตุการณ์บ้านเมืองร้อนระอุจริงๆ ด้วยนะคะ...
เลยต้องเข้าหาธรรมะค่ะ...จะได้ในเย็น-เย็นใจ ^v^
สวัสดีค่ะคุณกานดา
ไข่ป่ามน่าอร่อยเชียว..ขอบพระคุณนะคะที่นำไข่ป่ามมาฝาก
มีความสุขมากๆ เช่นเดียวกันค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ตุ๊กตา
ปีใหม่ไทย ดาวได้หยุดพักเติมพลังงานหลายวันเชียวค่ะ
วันนี้เลยอารมณ์ดี กลับมาทำงานต่อ อิอิ
โลกนี้ไม่เคยมีปัญหา ใจเรานั่นเองที่เป็นปัญหา
เพราะใจเราไม่ยอมรับความจริง
บทความนี้มีคุณค่ามากครับ คุณดาว
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะอ.นุ
ตอนดาวอ่านบทความนี้ดาวชอบมากๆ เลยค่ะ...อ่านกี่ครั้งก็ยังชอบ เพราะเค้าพูดมาเป็นสิ่งที่เป็นความจริงที่เราไม่สามารถปฏิเสธได้...เมื่อรู้ว่าใจเราเป็นปัญหา เพราะฉะนั้นการแก้ปัญหาก็จะต้องแก้ที่ใจเราจริงไหมคะ
ขอบคุณ อ.นุ ที่เข้ามาอ่านนะคะ ^v^
มาหาความรู้เรื่องบ้านดินของคนดัง
อาจารย์จะหาความรู้ไปสร้างบ้านสวนเหรอคะ?