โวหารภาพพจน์

          โวหารภาพพจน์ (FIQURE OF SPEECH) มีความหมายตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานฉบับ พ.ศ. 2545 ว่า "คำพูดที่เป็นสำนวนโวหาร ทำให้นึกเห็นภาพ" หนังสือวรรณสารวิจักษณ์ เล่ม 2 กล่าวว่า โวหารภาพพจน์ หมายถึงถ้อยคำที่เรียบเรียงโดยไม่กล่าวอย่างตรงไปตรงมา ผู้ประพันธ์มีเจตนาให้ผู้อ่านเข้าใจ และเกิดความรู้สึกประทับใจยิ่งขึ้นกว่าการใช้คำบอกเล่าธรรมดา กวีหรือผู้ประพันธ์จะมีวิธี ใช้ภาพพจน์ได้หลายวิธี

 

            โวหารภาพพจน์ คือ การใช้คำให้เกิดภาพโดยวิธีการเปรียบเทียบอย่างมีศิลปะ เพื่อผู้อ่านเห็นภาพในใจได้ชัดเจน  เกิดรสชาติในการอ่านมากกว่าการใช้ภาษาธรรมดา  ช่วยขยายความสิ่งที่เป็นนามธรรมไร้รูป เช่น ความคิด   อารมณ์ ความรู้สึก เปรียบเทียบเชื่อมโยงกับสิ่งที่เป็นรูปธรรมหรือสิ่งที่มองเห็นได้

 

             ภาพพจน์เป็นการเรียงร้อยถ้อยคำให้เกิดความเด่นชัด เป็นภาษาความเปรียบ โดยใช้พลังของภาษาสัมผัสใจให้ผู้อ่านเกิดความประทับใจ  สะเทือนใจ  ภาพพจน์จะช่วยให้ผู้อ่านสัมผัสและเข้าใจถึงความคิดและความรู้สึกของผู้เขียน

ลักษณะของโวหารภาพพจน์

• อุปมา 
• อุปลักษณ์ หรือนามนัย
• ปฏิพากย์
• อติพจน์
• บุคลาธิษฐาน
• สัญลักษณ์
• นามนัย
• สัทพจน์

 

ขอขอบคุณข้อมูลจาก

• กลอนสัมผัสใจได้อย่างไร  ของ วาสนา บุญสม  สำนักพิมพ์ประกายแสง ๒๕๔๐ พิมพ์ครั้งที่ ๓
• ไทยกู๊ดวิวดอทคอม : ครููรัตนา ศรีมงคล โรงเรียนโสภณศิริราษฎร์
• ครูเพ็ญนภา แสงสระศรี อาจารย์โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
• http://www.panyathai.or.th/wiki/index.php