"ครูดี" คือผู้นำพาไปทางดี…
เมื่อวานนี้เราเจอครูดีคนหนึ่ง “ครูแหวว” ที่นำพากลุ่มเด็กตัวน้อย ๆ จากโรงเรียนโน้น โรงเรียนนี้มารวมกลุ่มเพื่อทำความดีกัน เสียสละกัน
ซึ่งหลาย ๆ คนนิยามคำว่าคนที่ดีว่าต้องสอนเก่ง พูดเก่ง เรียนจบสูง คุณวุฒิดี วัยวุฒิเหมาะสม แต่คำนิยามในใจของเรานั้นเราว่าครูที่ดีนั้นต้องเป็นอย่าง “ครูแหวว” นี่แหละที่นำพาลูกศิษย์ให้ไปในทางที่ดี พาทำศิษย์รู้จักทำดี รู้จักเสียสละ
เราเห็นครูแหววมาได้สัก 3 เดือนกว่า ตอนแรก ๆ นั้นไม่รู้จักหรอกว่าเป็นใคร เราจะเจอครูแหววเป็นประจำตอนเช้าวันอาทิตย์ ครูแหววจะมาพร้อมด้วยเด็กกลุ่มหนึ่ง มาตอนเช้าแปดโมงกว่า ๆ พอมาถึงก็กุลีกุจอหาไม้กวาดมากวาดถนนบ้าง กวาดลานบ้าง บางคนก็เก็บใบไม้ เก็บเศษขยะ ตอนนั้นเราก็ได้แต่สงสัยในใจว่าเด็ก ๆ กลุ่มนี้คือใครหนอ ทำไมถึงได้รวมตัวกันมาทำความดีแบบนี้
และในช่วงวันมาฆบูชาที่ผ่านมา (ต้นกล้าคุณธรรม : ปลูกธรรมะ สร้างโอกาสให้อนาคตและ ต้นกล้าคุณธรรม : รดน้ำให้ชีวิต ) เราก็ได้รู้จักเด็กกลุ่มนี้มากขึ้น เนื่องจากได้ลงไปช่วยถ่ายรูป ทำป้าย ตามที่ครูแหววและเด็ก ๆ ได้มีเจตจำนงค์ร่วมกันว่า วันมาฆบูชาที่ผ่านมาจะมานอนกันที่วัด
หลังจากนั้น เด็ก ๆ กลุ่มนี้ก็มาวัดกันเรื่อย ๆ มาเป็นประจำ เดี๋ยวนี้ชักเริ่มเจอบ่อย วันธรรมดาก็มา มาเช้า มาเย็น และเมื่อวานนี้ (วันอาทิตย์ที่ ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๓) ก็เป็นวันครอบครัวของบ้านเรา บ้านหลังใหญ่ เด็ก ๆ ชมรมต้นกล้าคุณธรรมก็ได้ชวนคุณพ่อ คุณแม่ ไปร่วมทำความดี นำร่างกายที่คุณพ่อ คุณแม่ให้มาดีด้วยการ “ปฏิบัติบูชา”
เราได้เดินทางไปยังสถานที่ที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุอันเป็นที่เคารพบูชายิ่งของประชาชนชาวจังหวัดเชียงใหม่ “พระธาตุดอยสุเทพ” เมื่อไปถึง เด็ก ๆ ก็ได้จูงมือพ่อ มือแม่ ปู่ ย่า ตา ยาย ร่วมกันประพฤติ ปฏิบัติธรรม นำน้อมคุณงามความดีสู่ชีวิต
วันครอบครัวเมื่อวานนี้จึงเป็นวันแห่งการทำความดี วันที่อบอุ่นไปด้วยความรัก ความเอื้อทร
แต่วันเมื่อวานจะเกิดหรือมีขึ้นไม่ได้เลย ถ้าหากไม่มีผู้หญิงคนหนึ่ง คนที่ริเริ่ม จุดประกาย นำพาเด็กตัวน้อย ๆ ฝ่าวิกฤตสังคม ที่มักจะต้องนั่งกินขนมและดูทีวีอยู่ที่บ้าน ผู้หญิงคนหนึ่งที่พาเด็ก ๆ ออกจากบ้านมาสู่สถานที่ที่ให้โอกาสเขาได้ทำความดี
นำพาเด็กตัวน้อย ๆ ฝ่ากระแสกิเลสที่รุมเร้า ห้างสรรพสินค้าก็ดี เกมส์คอมพิวเตอร์ก็ดี หรือผู้ปกครองที่ไม่เข้าใจก็ดี นำพาเด็ก ๆ นี้นำธรรมะเข้าสู่จิต สู่ใจ
ต้นกล้าคุณธรรม ชมรมที่ทำกิจกรรมโดยการปลูกะรรมะ เพื่อสร้างโอกาสให้แก่อนาคต
วันนี้ “ครูแหวว” และสมาชิกตัวน้อย ๆ ได้ทำให้ผู้ใหญ่ในสังคมนี้ได้ประจักษ์ว่าคนดี เด็กดี ๆ นั้นยังมีอยู่ในสังคมเรานะ ผู้ใหญ่ที่ใช้ชีวิตนอนหลับพักผ่อนอยู่กับบ้าน เดินเที่ยวห้าง หรือสวลเสเฮฮาอย่าให้อายเด็กนะ
วันหยุด เด็ก ๆ กลุ่มนีเขาชวนคุณพ่อ คุณแม่มาทำความดี เราเป็นผู้ใหญ่ เป็นคุณพ่อ คุณแม่แล้วต้องชวนเด็ก ชวนลูกไปทำความดีบ้างนะ
ในที่อื่น จังหวัดอื่นอาจไม่มีครูแหวว แต่เราคุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยายก็สามารถชวนลูก ชวนหลานเราให้ทำความดี เราก็จะได้ชื่อว่าเป็นครูที่ดีของลูก ๆ ครูที่ลูกพึงเคารพ บูชา และกราบไหว้ได้อย่างสนิทใจ
การทำความดีนั้นไม่จำเป็นจะต้องเดินทางไปที่ไหน อยู่กับบ้าน เป็นพ่อก็เป็นพ่อที่ดี เป็นแม่ก็เป็นแม่ที่ดี เป็นลูกก็เป็นลูกที่ดี พูดจาดี ๆ มีรอยยิ้มให้แก่กัน ช่วยเหลือซึ่งกันและกันอยู่ในบ้าน ลูกตักน้ำให้แม่ แม่ปรนนิบัติดูแลพ่อ ทำครอบครัวให้เป็นครอบครัว ทำสังคมให้เป็นสังคม สังคมที่ช่วยเหลือ เกื้อกูลกัน
เด็กวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า ถ้าเด็กดีวันข้างหน้าก็จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดี
การปลูกต้นกล้าเล็กด้วยธรรมะ อนาคตเราจะได้ไม้ใหญ่ที่แข็งแกร่ง แข็งแรงยืนทะนงต่อสู้กับพายุแห่งกิเลสที่ถาโถมเข้ามาได้
อันชีวิตนี้เปรียบเสมือนเกลียวคลื่น ที่มักจะถูกคลื่นลมพายุถาโถมเข้าสู่ฝั่ง
แต่ชีวิตใดที่มีธรรม ย่อมน้อมนำชีวิตนี้ฝ่าคลื่นแรงลมออกจากฝั่ง พาชีวิตนี้นั้นเข้าถึงฝั่งแห่งมรรคผล สวรรค์ พระนิพพาน...
ความเห็น (2)
มาชื่นชมกิจกรรมดีๆค่ะ....อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
เป็นภาพที่เห็นแล้วมีความสุขค่ะ