พักใจไปฟังทะเลครวญ

“ทะเลสวยต้องมีคลื่น

สังคมจะราบรื่นต้องแก้ปัญหา

เรื่องม็อบเป็นของธรรมดา

ไปเที่ยวทะเลดีกว่าสบายใจ”

(ลงเครื่องมาเจอเมนูเด็ดของตรัง อิ่มจนอืดทั่วหน้า)

ฝั่งทะเลอันดามันนั้นล่ำลือว่าสวยนัก เป็นแหล่งพักผ่อนของนักเดินทางทั่วโลก มรดกไทยแห่งนี้มีดีหลายประการ ที่เป็นต้นทุนของอุตสาหกรรมท่องเที่ยว ดังนั้นช่วงที่เว้นวรรคในวันเบา ๆ ชาวสสสส. 1 จึงนัดกันมาลุยทะเลฟังเสียง คลื่นซ่า คลื่นซ่า .. 6 โมงเช้ารวมพลกันที่ดอนเมือง ทริปนี้ไปกันประมาณ 45 คน หลายคนเอาคุณแม่ คุณลูกมาเที่ยวด้วย ลุงเอกมากันทั้งครอบครัวแถมลูกเขยอีกคน 07.40 น. วันทูโกพาเราเหินฟ้าสู่สนามบินจังหวัดตรั้ง บินชั่วโมงเศษนิดหน่อยคณะเราก็มาปร๋ออยู่ที่เมืองหมูย่างแล้ว เช้านี้เราได้รับการอุปการะจากคุณสุรินทร์ โตทับเที่ยง ศิษย์เก่าวปอ. ที่ใคร ๆ ในภาคใต้รู้จักดีว่าเป็นฉันใด เจ้าภาพเหมาเลี้ยงท่านนี้เอารถบัสคันใหญ่มารับเราที่สนามบิน ระหว่างเดินทางเข้าตัวเมืองท่านก็บรรยายสรุปภาพรวมของที่มาคำว่าบริบทตรัง มีคุณศุภชัย ใจสมุทร์ รองโฆษกรัฐบาลร่วมเสริมข้อมูลเด็ด ๆ จนกระทั่งถึงโรงแรมธรรมรินทร์ธนา โรงแรมในเครือของคุณสุรินทร์ โตทับเที่ยง หลังจากถ่ายภาพมอบของที่ระลึกแล้ว เราก็พบกับอาหารเช้าเต็มอัตรา เมนูอาหารลือชื่อของชาวตรัง ระหว่างรับประทานเจ้าภาพเล่าถึงที่มาของอาหารชนิดต่าง ๆ เนื่องจากมีมากมายจึงชิมได้อย่างละชิ้นก็ท้องตึงเสียแล้ว

(คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล เรามาเป็นชาวเลกันสักวันก็ดีเหมือนกัน)

หลังจากนั้นขึ้นรถตู้ไปลงเรือสปรีดโบ๊ทที่ ท่าเรือปากเม็ง เช้านี้บรรยากาศดีมาก ท้องทะเลสีมรกต ราบเรียบแถมเมฆยังมาบดบังแดดให้อีก เรือเร็ว 2 ลำ พาเรามุ่งสู่ท้องทะเล ในระหว่างเดินทางก็ได้รับการแนะนำการใช้เสื้อชูชีพ ไปดำน้ำดูปะการังที่เกาะเชือก และเกาะแหวก รายการแรกนี้ประทับใจมาก พวกเราเฮโลลงทะเสใจ เกาะกลุ่มกันไปยังถ้ำในน้ำที่มืดตึดตือ ไกด์ท้องถิ่นต้องฉายไฟนำทาง ว่ายตุ๊บป่อง ๆ ตามกันไปเป็นหางว่าว สนุกสนานเฮฮากันไปในสถานที่แปลก ๆ ผมเคยแต่ไปเดินถ้ำบนบก คราวนี้ว่ายเข้าถ้ำในน้ำ ระยะทางประมาณ 120 เมตร ก็เห็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ เป็นหาดทรายขาวอยู่กลางหุบเขาที่มีแมกไม้เขียวขจีอยู่รอบ ๆ นอกจากขบวนเราแล้วยังมีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติและชาวไทยมาร่วมสมทบด้วย หลังจากถ่ายภาพหมู่ พักเหนื่อยแล้วก็เฮฮากลับทางเดิม เป็นระยะทางเล่นน้ำที่กำลังดี ใกล้จะเหนื่อยก็ขึ้นเรือเดินทางต่อ

(ถ้ารู้จักผ่อนและคลาย อะไร ๆ ก็คลี่คลายได้ทั้งนั้น)

นั่งเรือประมาณ 30 นาทีก็ถึงเกาะแหวก

ทุกคนใส่เสื้อชูชีพรัดกุม

รับการแจกหน้่ากากดำผุดดำว่ายไปดูปะการัง

เข้ากับบรรยากาศท่องเที่ยงทางทะเลอย่างมาก

ได้ออกกำลังกาย สูดอากาศสดชื่น เฮฮากับเพื่อน ๆ กลุ่มใหญ่

ประมาณ 1 ชั่วโมงก็เดินทางต่อ

(ย่องเบาไปเอาภาพเด็ด)

เรามาถึงเกาะไหใกล้เวลาอาหารกลางวัน จึงขึ้นเกาะรับแจกข้าวห่อที่อร่อยมานั่งโจ้กัน อิ่มแล้วหนังตาก็หย่อน บางคนเล่นน้ำ ถ่ายรูป บางคนก็นอนแผ่บนหาดที่แสนเย็นสบาย มีมุมสวย ๆ ให้พักผ่อน มีชิงช้าให้นั่งแอคชั่นถ่ายภาพด้วยนะ เป็นคิวที่ผู้จัดปล่อยให้เรามีอิสระตามใจกัน ทุกคนได้ปล่อยวางนั่ง ๆ นอน ๆ เอกเขนก ถึงจะเป็นช่วงสั้นๆแต่ก็อิ่มสุข บรรยากาสเป็นใจอย่างมากไม่ร้อนอย่างที่คิด หลายคนลืมเรื่องผิวจะเสีย อาจารย์ต่ายหน้าแดงเหมือนตำลึงสุก ผมจับเป็นนางแบบถ่ายรูปด้วยกัน ได้ถ่ายภาพครอบครัวลุงเอก มีภาพเด็ดมาฝากหลายท่วงท่าลีลา มีรายการโชว์พุง-เกาหลังด้วยนะจิบอกไห่ อิอิ

(เท้าในกรุงเทพเรียกว่าเท้าม็อบ แต่เท้าในภาพนี้เขาเรียกว่าเท้าสันติวิธี)

ได้เวลาพอสมควรบึ่งเรือไปดูประการังน้ำลึกที่เกาะม้า

ที่นี่กระแสน้ำพัดแรง

เป็นพื้นที่ชมใต้ท้องทะเลที่น่าสนใจมาก

มีเรือหลายลำไปถึงก่อนหน้าเรา

นักท่องเที่ยวว่ายน้ำ-ดำน้ำแข่งกับปลา

ปะการังน้ำลึกสีสรรสวยงามกว่าที่เห็นในน้ำตื้น

วันเดียวดำน้ำ 3 แห่งตัวเปียกหน้าแดง-ดำทั้งวัน

(อวยพรก็ได้ ร้องเพลงก็ดี หัวใจดวงนี้ถวายพระพุทธศาสนา)

แดดร่มลมตกเราเดินทางไปยังเกาะลันตา เข้าพักที่โรงแรมอันดามันลันตารีสอร์ท ซึ่งเจ้าของเป็นเพื่อเก่ากับ พตอ.(พิเศษ) สมพงษ์ ชิงดวง แห่งสำนักตำรวจสันติบาล ที่เป็นฝ่ายออกแบบจัดรายการท่องทะเลในทริปนี้ ดังนั้นการต้อบรับขับสู้จึงไม่ธรรมดา อาหาร เสียงเพลง เครื่องดื่มมีเพียบจริงๆ หลังจากอิ่มท้องอิ่มใจแล้ว คณะเราร่วมกันจัดงานวันเกิดให้ลุงเอก แต่ก็มีเรื่องที่ไม่เล่าไม่ได้แล้ว ..ขนมเค้กกล่องใหญ่ที่คุณลูกลุงเอกเตรียมมาเซอไพร้ท์คุณพ่อ เอาลงเรือไปด้วย ถูกพวกเรามะรุมมะตุ้มจนเกลี้ยง เพราะนึกว่าเป็นขนมที่คุณสุรินทร์ โตทับเที่ยงฝากมาให้ บังเอิญมาวางรวมกัน ขึ้นจากน้ำหิว ๆ จึงแบ่งกันคนละมุบละมับเกลี้ยงในบัดดล มารู้ภายหลังว่าเจี๊ยะขนมวันเกิดไปโดยไม่เจตนาศาลย่อมให้อภัย ท่านผู้สันทัดกรณีของเราแก้ปัญหาด้วยการให้โรงแรมเตรียมเค้กก้อนใหม่ได้ทันเวลา

(เฮฮาศาสตร์เจอกัน ความทุกข์มันก็กระเจิง)

พลโท ธวัชชัย สมุทรสาคร (พี่เยิ้ม) แม่ทัพน้อยที่ 2 ประธานรุ่นของเราได้กล่าวอวยพรเบิกนำ พรรคพวกมาคะยั้นคะยอให้ผมอวยพรลุงเอกด้วย ผมก็พูดอย่างที่เกริ่นไว้ตอนต้นเรื่องนั่นแหละ ..ทะเลสวยต้องมีคลื่น..ตามด้วยคุณพี่อัมราอวยพร ลุงเอกกล่าวขอบใจ แล้วร่วมกันร้องเพลงลั่นทะเล ระหว่างที่กำลังร้องเพลงคาราโอเกะกัน อัยการชาวเกาะกับคุณแอ๊ด-น้องนิวลูก สาวคนเล็กก็เข้ามา บอกว่ายังไม่ได้ัรับประทานอาหารเย็น ระหว่างรออาหารเราถ่ายรูป-คุยกันอย่างชื่นมื่น ไป ๆ มา ๆ งานนี้คนสำคัญ ๆ มากันพร้อมเพรียงพอสมควร พรุ่งนี้มีโปรแกรมไปดำน้ำไปดูปะการัง ปลาการ์ตูน ที่เกาะพีพีดอล และเกาะพีพีเล ซึ่งผมเคยมาเมื่อ 30 กว่าปีมาแล้ว ผลเป็นประการใดติดตามตอนต่อไป คืนนี้ดูรูปก่อนนอนดีไหมครับ แคว๊ก ๆ

เขียนใน GotoKnow โดย ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
ใน KM ในมหาชีวาลัยอีสาน

คำสำคัญ (Tags): #ท่องอันดามัน#มหาชีวาลัยอีสาน#สังสรร สสสส1#เสริมสร้างสังคมสันติสุข#เฮฮาศาสตร์

หมายเลขบันทึก: 345444เขียนเมื่อ 19 มีนาคม 2010 05:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 20:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน