วันหนึ่งๆยาวไม่พอทำอะไรที่อยากทำเล้ย...ทำไงดี
ตั้งใจว่า
- จะสร้างแพลนเน็ตรวบรวม แบ่งแยกประเภทบล็อกที่ตัวเองสนใจติดตามจากบันทึกล่าสุดต่างๆในหน้าแรกของ GotoKnowแล้วจะเขียนเล่าในบันทึก
- จะโหลดรูปและ movie ที่ถ่ายไว้จากงานวันเกิด GotoKnow ขึ้นบล็อกเพื่อบอกเล่าเรื่องราวในวันงาน จะได้ตรวจสอบดูว่า movie ขนาดเท่าใดจึงจะโหลดได้และจะได้ตรวจสอบการใช้งานส่วนนี้ของ GotoKnow version ใหม่ด้วยว่าทำได้ไหม
ผลปรากฏว่าวันนี้คงทำได้แต่ จุดที่หนึ่งค่ะ หมดวันเสียแล้ว และสังขารบอกว่าต้องลงนอนแล้ว เพราะพรุ่งนี้เช้าอยากว่ายน้ำ งานที่เหลือต้องยกยอด ไปบวกกับงานที่ตั้งใจไว้ว่าจะทำวันเสาร์เสียแล้ว
ความเห็น (3)
"กลับบ้านไป พรุ่งนี้ก็เช้าอีก" เป็นคำพูดที่รุ่นพี่ แซว ดิฉันเป็นประจำ ก็ฟัง ๆ ไปยังงั๊นแหล่ะไม่คิดอะไรมาก เรารู้ว่าเราทำอะไร
แต่ล่าสุด เมื่อสัก เดือนที่แล้ว ตอน 4 ทุ่มที่สำนักงานลูกสาวคนโต วัย 8 ขวบที่ต้องถูกกระเตงไปทำงานด้วยในวันหยุด ถามว่า "แม่ แม่นี้ทำงานเก่งใช่มั๊ย ลุกเห็นแม่ทำงานตลอดเวลาที่บ้านก็ทำงาน ไปเที่ยวแม่ก็เอางานไปทำ" ดิฉันหยุดคิด และตอบไปว่า "ไม่ใช่หรอกลูก ถ้าแม่ทำงานเก่ง แม่คงไม่ต้องหอบลูกให้มาลำบากกับแม่ในวันหยุดหรอก แม่ทำงานไม่ทัน กับเวลาที่เขาให้ทำ กลับบ้านกันเถอะ ง่วงแล้วใช่มั๊ย"
คุณ Handy...อ่านภาระกิจที่มีแล้ว ทราบเหตุผลว่าทำไมหายๆไปค่ะ ขอให้มีความสุขกับงานมากมายนี้นะคะ จะรออ่าน"ลานปัญญา" เมื่อคุณ Handy "เจียด"เวลามาได้ค่ะ
คุณเมตตา...ขอบคุณสำหรับการแลกเปลี่ยนค่ะ หวังว่าวันนี้หนุตัวน้อยจะมีคุณแม่อยู่ใกล้ๆที่บ้าน ไม่ใช่หนูมาอยู่ใกล้ๆคุณแม่ที่ทำงานนะคะ
นี่แหละข้อดีของโลก GotoKnow แห่งนี้ ที่เขียนบันทึกนี้ทิ้งไว้นั้น มีเหตุผลว่าเอาไว้เตือนตัวเองว่าจะทำอะไรสำหรับที่นี่น่ะค่ะ เลยได้ทราบว่ามี"เพื่อนคอเดียวกัน" แถมรู้สึก"เพื่อน"จะยุ่งกว่าเราเสียอีก
ตกลงว่าวันนี้ตัวเองก็ยุ่งกับภาระของ"แม่"ของบ้านจนทำสิ่งที่ตั้งใจไม่ทันอีกตามเคยค่ะ แต่"สมาชิกของบ้าน"สุขกายสบายใจ เราก็สบายใจได้เหมือนกันค่ะ