บทร้องประกอบในพิธีทำขวัญนาค ตอนที่ 1 สำเภาทองของพ่อนาค

บทร้องประกอบ (ร้องแยก)

ในพิธีทำขวัญนาค

ตอนที่ 1 สำเภาทองของพ่อนาค

โดย ชำเลือง มณีวงษ์

ผู้มีผลงานดีเด่นเพลงพื้นบ้าน

รางวัลราชมงคลสรรเสริญ ปี 2547

          ในพิธีทำขวัญนาคสมัยก่อนจะมีผู้ที่เข้ามานั่งรับฟังทำขวัญนาคด้วยใจจดใจจ่อตั้งใจที่จะรับฟังเรื่องราวที่หมอทำขวัญได้ร้องออกไป  บางท่านต้องการที่จะให้หมอทำขวัญร้องในบทที่เป็นประโยชน์และเกี่ยวข้องในพระพุทธศาสนาให้ฟัง ซึ่งบทร้องเหล่านั้นได้มีผู้เชี่ยวชาญประพันธ์เอาไว้หลายบทหลายตอนล้วนแล้วแต่มีคุณค่าทางจิตใจเป็นอย่างมาก แต่ด้วยกาลเวลาที่ผ่านมานาน และตัวอักษรต้นฉบับไม่มีให้ศึกษาแล้ว เหลืออยู่เพียงความทรงจำในสมองซึ่งก็อาจที่จะขาดตกพกพร่องไปบ้าง ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย

          สำหรับในตอนที่ 1 นี้ มีผู้ที่ให้ความสนใจ ขอบทร้องกันมามาก จึงขอนำเสนอบทร้องทำนองเสนาะ (ธรรมวัตร) ในบทสำเภาทองของพ่อนาค บทนี้อยู่ในหนังสือทำขวัญนาคของ ขุนแผน ลูกปราจีน (หมอทำขวัญรุ่นบรมครู)

สำเภาของพ่อนาค

        เอหิตาตะปิยะ ปุตตะ   “พ่อนาคเอ๋ย  พ่อจงมาเป็นสำเภาแก้วช่วยข้ามส่งให้พ้นจากทะเลหลวงถึงฟากฝั่ง   พ่อก็จะได้บิดา มารดาไปยับยั้งยังมหานครนฤพาน  มาตรว่ามีหมู่มารอันแกล้วกล้า คือโลโภโทโสให้มืดมิด   พ่อก็จะดับสูญบุญฤทธิ์ที่สร้างมา... พ่อจะจับด้วยปัญญาเป็นอาวุธ   กรขวาซ้ายของนาคก็จะได้ยื้อยุด “บิดา มารดาข้ามสาครอดิเรกคือวังวน  พ่อลูกเอ๋ยมาตรว่ามีมารมาประจนประจันไว้  นิพพานะคะมะนังถึงพระนิพพานนั้นยังไกลไปไม่ถึง   พ่อก็จะได้ยื้อยุดเอาสวรรค์เป็นมั่นคง  พ่อจงทรงบารมีให้แก่กล้า  เราพ่อแม่ลูกทั้งสามลาจะได้พากันไปยังเกาะแก้ว  อันกล่าวแล้วอมัททะโมตมหานครนฤพาน  ตังสุตวา  ส่วนพระปิยะบุตรให้สดับสารแจ้งคดี จะได้รับบัญชาจึงก้มเกล้าเกศากราบไหว้   ข้างบิดาก็ผ่องใสทราบถนัด จึงได้พากันไปจัดแพรผ้ามาเย็บย้อมเตรียมพร้อมไว้  ทั้งเครื่องอัฏฐะบริขารพิไสก็พร้อมแล้วรีบพาลูกแก้วไปสู่พระอาราม  ประเดียงถามว่าจะให้หัดซึ่งขานนาค  ถวายเมี่ยงและพลูหมากไปตามทีแก่เถระผู้มีอัชฌาศัย  พระอนุกรรมวาจาก็จักใคร่สอนให้อยู่ในสัมมาคารวะ  ให้รู้เรื่องเปลื้องสละในมรรคผล เจ้าก็จำได้ทุกสิ่งอันไม่ขัดสนจนเจนจบ  ทั้งขานนาคท่องจนครบหมั่นทบทวน....

       

       

       ชรอยว่าเจ้านี้แหละมาเผื่อแผ่ผลมาหลายชาติ  มิหนำซ้ำบัณฑิตคิดขาดห่วงตัณหา (ยังพะลัง) พระคุณเจ้าสิ่งใดเล่าจะมาเสมอเท่ากับบรรพชิตนี่ก็หามิได้  พ่อจงตัดเยื่อใยเสียให้ขาดเด็ดหน่วงเอาพระสร้อยสรรเพชรยุตาญาณ  นี่แหละกองการลึกซึ้งยิ่งกว่าพระมหาสมุทรอันล้ำเลิศ ที่ผู้ใดใครจะชูเชิดให้เห็นช่อง (พระสะธรรมโชโต) พ่อตัดห่วงสอดส่องให้เห็นหน  พ่อจงตัดหฤทัยชลให้แน่นอน  พ่อจงฟังคำพระบาลีท่านสั่งสอนไว้ทุกสิ่ง  พ่อจะได้เป็นมะโนสาระเมศมิ่งอันใหญ่หลวง  พ่อจงตัดห่วงกามราคะคือตัวมารในโอษฐ์สงสารณะครั้งนี้    ให้ท่านโห่ร้องขึ้นสามที ลั่นฆ้องด้วยอวยชัย.....

ที่มา. ขุนแผน  ลูกปราจีน  แหล่พิธีทำขวัญนาค. 2520.