เหมือนตั้งก้อนน้ำตาลไว้ล่อมด

          วันนี้ (15 มิ.ย.49)  ผมได้รับโทรศัพท์แต่เช้า  จากประธานกลุ่มเกษตรอินทรีย์ในตำบล  ว่ามีหน่วยงานหนึ่งเขาต้องการภาพถ่ายกิจกรรมกลุ่มในวันนี้และภายใน 1 ชั่วโมง  เพื่อที่จะจัดทำโครงการและจะสนับสนุนงบประมาณให้(แจ้งจำนวนเงินมาด้วย)  ขอให้ช่วยเอาภาพถ่ายที่ผมเคยถ่ายไว้ให้หน่อย  (ฟังน้ำเสียงในโทรศัพท์ค่อนข้างตื่นเต้นลุกลี่ลุกลน)  ผมแค่บอกให้ใจเย็น ๆ ก่อนจะเอาเลยทันทีไม่ได้ เพราะภาพที่ถ่ายไว้เก็บไฟท์ไว้ในคอมพิวเตอร์ต้องเอาไปอัดก่อน  ถึงจะได้  และให้บอกไปว่าถ้ารอไม่ได้ก็ไม่มี 

         ผลพวงจากเรื่องดังกล่าวนั้นมีเกิดขึ้นพอสมควร   ทำให้กลุ่มดังกล่าวเดินถอยหลังกลับไปหลายก้าว  จริง ๆ วันนี้เป็นวันประชุมประจำเดือนของกลุ่มดังกล่าว   มีผลตามมาบ้างคือ  เมื่อเขาคนนั้นไม่ได้ภาพถ่ายที่ผม   เขาก็ติดต่อกับประธานกลุ่มบอกให้สมาชิก มาถ่ายภาพซึ่งเขาจะถ่ายภาพเอง   (ตกลงว่าเขาถ่ายภาพเอาไปเองนะครับ )  และวันนี้เป็นผลให้การประชุมประจำเดือน  ไม่ครบองค์ประชุมซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน  การรวมเงินออมประจำเดือน  เพื่อความพอเพียงลดวูบลงไปทันที  ระดับผู้นำและสมาชิกกลุ่มและผมในฐานะที่ปรึกษา ต่างก็นั่งหัวเราะ  และคุยกันว่าไม่เป็นไรค่อยว่ากันครั้งต่อไป  (ให้ก้อนน้ำตาลจางลงก่อน)

         ผมเองไม่ได้คิดมากอะไรหรอกครับ  ชาวบ้านเขาก็คิดของเขาไปอะไรที่น่าจะได้มาเขาก็คล้อยตาม  และเกืดเกิดขึ้นบ่อยมากกับกลุ่มอาชีพเล็ก ๆ เราจำเป็นที่จะต้องประคับประคองเขาต่อไป  เพราะระดับผู้นำเขาเฉย ๆ ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น  แต่ผู้ที่กระทำไม่ทราบเขาคิดเป็นหรือเปล่าว่าคำพูดและภาพถ่ายของเขาครั้งนี้ได้ทำลายสิ่งที่เปราะบางอะไรลงไปบ้าง

         

[ขจิต ฝอยทอง]

• และเกืดขึ้น พิมพ์ผิดครับ
• อย่าให้มีการทุจริตเกิดขึ้นนะครับ
• รออ่านเรื่องต่อไปครับผม
  

[ขจิต ฝอยทอง]

• ลองเข้าไปที่คำถามนายชาญวิทย์ นะครับ

[ชาญวิทย์-นครศรีฯ]

ขอบคุณท่าน ขจิต ฝอยทอง ครับ ที่กรุณาแจ้งคำผิด ได้แก้ไขแล้วครับผม