คำคู่คือคำ ๒ คำที่คล้องจองกันด้วยเสียงของอักษร เช่น
ต่อเติม เสริมส่ง อบอวล ชวนชม กระเทือน/กระทบ/กระแทก ขัดขวาง
ดั้นด้น ยุ่งยาก พึ่งพา พรั่งพรู สอดส่อง ห้องหอ คลอเคลีย วัดวา ตกแตก
ทรุดโทรม น้อมนบ ร่ำลา คลาไคล ว่องไว ห้องหับ คลาดเคลื่อน
เพื่อนพ้อง มวลมิตร
จังหวะในการอ่านกาพย์ฉบัง จะอ่านเป็นจังหวะ ๒คำ/๒คำ/๒คำ หรือออกเสียงเป็นคำคู่ ดังนั้นการเขียนกาพย์ฉบัง ๑๖ ให้ไพเราะก็ต้องใช้คำที่เป็นคำคู่เช่นกัน
๐๐/๐๐/๐๐ ๐๐/๐๐
๐๐/๐๐/๐๐
ตัวอย่างคำประพันธ์
กระเทือน / กระทบ / กระแทก ใช่ตก/ใช่แตก
แต่แทรก/รู้สึก/ในทรวง
(ศิวกานต์ ปทุมสูติ)
กลางไพร/ไก่ขัน/บรรเลง ฟังเสียง/เพียงเพลง
ซอเจ้ง/จำเรียง/เวียงวัง
ค้อนทอง/เสียงร้อง/ป๋องเป๋ง เพลินฟัง/วังเวง
อีเก้ง/เริงร้อง/ลองเชิง
(กาพย์พระไชยสุริยา)
ไม่มีความเห็น