ตะวันล่วงลับขอบฟ้า...ก็อธิษฐานจิตส่งตะวัน ว่า วันนี้ผ่านไปอย่างมีคุณค่า สิ่งต่างๆนานาที่ทำให้เราเป็นทุกข์ขอให้หมดไปสิ้นไปสูญไป วันพรุ่งนี้ขอให้เราพบกับสิ่งดีดีตลอดวัน...และหันมาจุดแสงเทียนแห่งปัญญา เพื่อพิจารณาปัญหาที่เป็นสาเหตุแห่งทุกข์ด้วยการทำจิตให้สงบและเป็นสมาธิ
เปิดใจให้กว้าง ยอมรับกับปัญหาที่เกิดขึ้น เพราะปัญหาแต่ละปัญหาเกิดขึ้นได้ตามเหตุที่แต่ละคนมีไม่เหมือนกัน ปัญหาคือสิ่งที่เราไม่ปรารถนา ตราบใดที่เรายังอาศัยอยู่บนโลกนี้ทุกคนไม่อาจหลีกเลี่ยงกับปัญหาได้ แต่เราสามารถแก้ไขได้ด้วยปัญญาของตนเอง...ที่ผู้อื่นไม่สามารถแก้ได้
ให้มองความทุกข์เป็นความไม่เที่ยง ไม่มีแก่นสารถาวร ไม่เที่ยงแท้แน่นอนจงมองว่าทุกข์เกิดได้ ย่อมดับเองได้ด้วยปัญญา การปล่อยจิตให้ว่าง เพื่อปล่อยวางความทุกข์ทำได้ง่ายๆ โดยไม่เอาจิตไปปะทะกับความทุกข์ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ถือเป็นธรรมชาติ ไม่ยึดติดอะไร ไม่ตื่นเต้น ไม่เสียใจ ไม่ยินดีไม่ยินร้ายประเดี๋ยวก็หมดทุกข์ในที่สุด เกิดได้ ดับได้ หยุดคิดเรื่องความทุกข์ ปล่อยจิตใจให้ว่างเบาสบาย สมาธิก็จะมั่นคง แสดงว่าท่านเกิดปัญญา
ขอความเพียรพยายามแห่งการทำสมาธิจงเกิดปัญญาที่บริสุทธิ์...วันนี้ เดี๋ยวนี้ ทำได้แค่นี้....วันพรุ่งนี้ ลองใหม่ ทำใหม่.....วันต่อไป ทำเช่นนี้ ทุกวัน ทุกวัน...ความทุกข์ที่จะมากระทบให้ท่านกระเทือนจิตใจก็จะเบาบางไป และหายไปในที่สุด...
ท่านก็จะมีชีวิตที่เป็นสุข....
อานิสงส์ในการแนะนำการปฏิบัติธรรมะขอเป็นกุศลแด่ผู้มีพระคุณทุกท่าน....สาธุ
ขอบคุณค่ะคุณเหรียญชัยที่แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้
สวัสดีค่ะ
คงต้องหยุดคิดเรื่องความทุกข์ ปล่อยจิตใจให้ว่างเบาสบาย สมาธิก็จะมั่นคง จะได้เกิดปัญญา
สวัสดีค่ะคุณดาวเรือง
- ถ้าทำได้ ความทุกข์ก็จะไม่มาอยู่เหนือจิตใจเรา
- เมื่อนั้นความสุขก็จะบังเกิดขึ้น
- สมาธิคือสิ่งปฏิหาริย์จริงๆนะคะ
ขอให้พี่สาวที่แสนดีหลับให้สบายนะคะ อย่าห่วงอาลัยอะไรอีกเลย