ทำไม ?
ทำไมเป็นคนไมมีความรับผิดชอบแบบนี้ เราเสียหายเท่าไหร่รู้รึเปล่า ?
คุณเคยพูด(คิดจะพูด)ประโยคนี้กับใครบ้างรึเปล่า ?
แล้ว
มีใครเคยพูดประโยคนี้กับคุณบ้าง ?
..
ควรทำไง เมื่อ
ความไม่รับผิดชอบ ส่งผลต่อ งาน
ความไม่รับผิดชอบ ส่งผลต่อ คนทำงาน
ความไม่รับผิดชอบ ส่งผลต่อ ทุกผล
..
เราจะทำให้ทุกคน "มีความรับผิดชอบ" ได้ยังไง ?
1. ให้เขารับผิดชอบ อ่านไม่ผิดหรอกค่ะ
ก็ถ้าเขาไม่มีความรับผิดชอบ ก็ให้ความรับผิดชอบเขาไป
ให้เขาได้มีโอกาสวางแผนการทำงานด้วยตัวเอง
**ไม่มีอะไรดีไปกว่าการให้โอกาส
2.งานนั้นต้องสำคัญ อ่านไม่ผิดจริงๆค่ะ
งานที่ง่ายเกินไป อาจทำให้เขารูสึกว่าโดนดูถูก
หรืออาจจะสร้างความสำคัญของงานขึ้นมา เช่น การทำเป้นหนังสือมอบหมายงานแต่งตั้งเขาเป็นผู้รับผิดชอบและประกาศให้คนอื่นๆรู้
**ทุกๆฟันเฟือง ล้วนมีส่วนช่วยให้เครื่องจักรใหญ่ทำงาน
..
หลังจากนั้นก็ อยู่ ห่างๆ อย่าง ห่วงๆ
** ของขวัญที่ดีทีสุดของพนักงานก็คือความไว้วางใจจากหัวหน้างาน
..
เป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลา
แค่คิดว่าจะดีขนาดไหน ถ้าโลกใบนี้ไม่มี "คนไม่รับผิดชอบ"
มันก็คุ้มแล้วที่จะเสียเวลา
..
ขอให้ความรับผิดชอบอยู่รอบตัวเราค่ะ
ใครมีวิธีสร้าง "ความรับผิดชอบ" ดีดีรบกวนมาแบ่งปันด้วยนะค่ะ
คุณรับผิดชอบ>เรารับผิดชอบ>องค์กรรับผิดชอบ>ประเทศรับผิดชอบ>โลกรับผิดชอบ
มาสร้าง"โดมิโน้แห่งความรับผิดชอบ"ร่วมกันค่ะ
เวลามีอะไรเกิดขึ้น ถ้าเป็นเรื่องดีก็จะมีแต่คนชอบรับชอบ ถ้าเป้นเรื่องไม่ดีก็จะไม่มีใครชอบรับผิด ค่ะ
อย่างงที่บี๋เขียนนะคะ ^^
เป็นสิ่งที่ท้าทายที่เดียวครับ
การที่ทำให้คนไม่รับผิดชอบกลับตัวกลับใจ
ผมมองว่ามันอยู่ในจิตใต้สำนึก (ขออภัยนะครับ สันดาร) ของพวกเขาเลยละ
แก้ยากครับ... แต่บันทึกนี้ก็แนะนำวิธีได้น่าสนใจทีเดียวครับ ^^
คุณ Baby : ไม่งงเลยค่ะ เป็นความจริงที่เข้าใจได้ง่าย แต่เปลี่ยนแปลงยากค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ
เอิร์ท : ขอบคุณมากมาย แล้วจะเอาขนมไปฝากนะ
การเอาใจใส่ คอยติดตามผลในสิ่งที่เขาทำอ่ะครับ
ผมคิดว่าคงพอช่วยให้คนๆ นั้นเขามีความรับผิดชอบมากขึ้นน่ะครับ
เพราะเป็นการทำให้เขาได้รู้สึกว่าเขาเป็น คนสำคัญ อ่ะครับ
"ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ครับ"
ขอบคุณ
@ What women want? : เป็นแนวทางที่ดีมากเลยค่ะ การเอาใจใส่ ก็มีกจะได้ "ใจ"กลับมาเสมอค่ะ
ขอบคุณสำหรับการเอาใจใส่ค่ะ
ตัวแปรที่ก่อความรู้สึกรับผิดชอบมีมากมาย แต่สำหรับผมคิดว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นด้วยความเข้าใจ จะฝังอยู่ในจิตสำนึกของความรับผิดชอบ ผมจำได้ว่ามีอาจารย์ท่านหนึ่งท่านพูดให้นักศึกษาฟัง เพียงไม่กี่ประโยคแต่รู้สึกว่ามันลึกซึ้งกินใจ
ท่านพูดว่า พวกเธอเครื่องมือที่เธอจับอยู่และใช้ทำงานอยู่นี้ มันมีบุญคุณกับเรามากนะ มันทำให้เราได้ทำงาน และมันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เรามีรายได้ ดังนั้นพวกเธอต้องใช้อุปกรณ์อย่างเข้าใจมัน และรักษาดูแลอย่างดีที่สุด เหมือนชาวสวนดูแลมีดพร้า ชาวนาดูแลคราด ดูแลไถ นานถึง 30 ปี ที่ผมยังจำคำพูดนี้ และผมคงจำตลอดไป
ความรับผิดชอบ สำคัญจริงๆครับ