ที่เราใช้แล้ว...ชำรุด ... ทรุดโทรม... ใช้การไม่ได้อีกต่อไป...
เรียกว่า... "ขยะ"
ถ้าพูดถึงขยะ
หลายคนคงเข้าใจดีแล้วว่า...
ในขยะที่เหลือใช้แล้ว... ที่คนส่วนใหญ่นำไปทิ้ง
เพราะเห็นว่า "ไม่มีคุณค่า – ไม่มีประโยชน์"
แต่ในสิ่งที่เรามองเห็นว่า...
ไม่มีคุณค่า - ไม่มีประโยชน์ สำหรับเรา
อาจมีคุณค่า... สำหรับผู้เก็บของเก่า...
ซึ่งสามารถแปรเปลี่ยนเป็นเงินได้...
แต่สำหรับขยะทางความคิด...
และขยะทางอารมณ์นั้น
…หามีประโยชน์แต่อย่างใดไม่
ยิ่งกลับจะเป็นอันตราย... ทั้งต่อตนเองและคนรอบข้างด้วย
เพราะผู้ที่ชอบเก็บสะสมขยะทางความคิด... ขยะทางอารมณ์
เมื่อเก็บสะสมไว้มากๆ
ก็จะทำให้เกิดมะเร็งร้ายในจิตใจ – ในอารมณ์ความรู้สึกได้
เราจึงไม่ควรที่จะเก็บหรือรักษาสิ่งเหล่านั้นไว้ในจิตใจเลย
…แต่สมควรอย่างยิ่ง
…ที่จะหมั่นตรวจ หมั่นเก็บกวาด
นำขยะทางความคิด - ขยะทางอารมณ์... ออกไปทิ้งเสียโดยพลัน
เพราะขยะทางความคิด
ได้แก่... ความคิดที่ไม่ดี... ไม่ถูกต้อง... ไม่ดีงาม
ผิดจากทำนองคลองธรรม... เป็นมิจฉาทิฎฐิ (เห็นผิด)
คิดในแง่ร้าย... ชอบมองแง่ลบ
มีความคิดเห็นเชิงลบ... ไม่สร้างสรรค์
คิดสิ่งที่ไม่ก่อประโยชน์... ให้โทษแก่ตนเองและผู้อื่น
ต้องรีไซเคืลขยะทางอารมณ์ใช่มั้ยคะ
ใช่ค่ะ.....กำจัดทิ้งดีกว่าค่ะ