เมื่อคืน (13 กุมภาพันธ์ 2553) ดิฉันได้ไปร่วมงานบวชของชาวบ้านในชุมชน ขณะที่เข้าไปในงานนั้นก็ได้รับการทักทายจากเจ้าของงานและญาติ สักพักหนึ่งขณะที่นั่งรับประทานอาหารอยู่นั้น ปรากฏว่ามีนักเรียนปัจจุบันของโรงเรียนหลายคนได้เข้ามาทักทาย ดิฉันก็ดีใจเพราะมีความรู้สึกว่าอย่างไรเสียนักเรียนก็ยังนึกถึง (สาเหตุที่คิดอย่างนี้เพราะดิฉันเป็นครูคณิตศาสตร์มายาวนานตลอดชีวิต ดิฉันค่อนข้างจะเป็นคนเอาจริงเอาจัง สอนเด็กแล้วติดตามผลงานเด็กแบบกัดไม่ปล่อยตลอดมา ภาพลักษณ์บางครั้งจึงเป็นที่น่ากลัวสำหรับเด็กอ่อนหรือเด็กที่ไม่เอาใจใส่ต่อการเรียน) ขณะที่กำลังทานอาหารเพลิน ๆ ก็มีผู้ชายคนหนึ่ง อายุประมาณ 30 ปีกว่า ๆ แต่งตัวน่ากลัว ไว้ผมยาว ได้มานั่งที่พื้นดินข้างๆ เก้าอี้ที่ดิฉันนั่งอยู่ (ดิฉันสะดุ้ง) ชายคนนั้นก้มลงกราบดิฉัน พร้อมกับพูดว่า "สวัสดีครับคุณครู คุณครูจำผมได้ไหม ครูครับ ผมจำครูไม่ลืมเลย" ดิฉันรีบตอบอย่างมีไหวพริบว่า...จำได้...ครูจำหน้าเธอได้ แต่ครูจำชื่อเธอไม่ได้...ขณะที่ตอบดิฉันก็เสียวสันหลังวาบๆ ว่าเด็กคนนี้ไม่รู้ได้ตีเขาไปเท่าไหร่แล้ว...แหะ...แหะ...ดิฉันก็ถามเรื่องราวส่วนตัวของเขาทุกอย่าง เมื่อเขาไปแล้วทุกคนที่นั่งทานอาหารร่วมกันได้ถามเรื่องราวของเด็กคนนี้...ดิฉันพยายามนึกทบทวนถึงเด็กคนนี้ก็จำเรื่องราวของเขาได้คร่าวๆ ว่า เขาค่อนข้างจะเกเร ถูกไล่ออกจากที่โรงเรียนอื่นมาเข้าเรียนที่โรงเรียนนี้ ในสมัยนั้นดิฉันทำหน้าที่นายทะเบียนและวัดผลของโรงเรียน เขาทำท่าว่าจะเรียนไม่จบอีกครั้ง ดิฉันได้เชิญผู้ปกครองและเขามาพบ พร้อมแนะนำวิธีแก้ปัญหาต่างๆ บางครั้งได้ติดตามไปที่บ้านเขาหลายครั้ง จนเขาสามารถจบการศึกษาชั้น ม.3 ได้แต่ก็ช้ากว่าคนอื่นๆ อยู่ 1 ปีการศึกษา วันนี้เขาทำงานก่อสร้าง มีครอบครัวแล้ว มีลูก 2 คน กำลังคิดว่าจะส่งลูกมาเรียนในโรงเรียนของครูอีกครั้ง ...วันนี้เมื่อกลับมาบ้านความประทับใจที่เขาพูดยังก้องอยู่ในหู ครูครับ...ผมจำครูไม่ลืมเลย รู้สึกภูมิใจในตัวเองเล็กๆว่า..เออ...เด็กยังนึกถึงเราอยู่นะ..
สวัสดีครับ เป็นข้อคิดและความทรงจำที่ดี
สวัสดีค่ะ คุณเบดูอิน
สวัสดีครับอาจารย์ปริมปราง
paoobtong
14/02/53
11:41
สวัสดีครับ
วันนี้ดอกบัวที่อ่างหน้าบ้านเบ่งบานแต่เช้ารับแสงตะวัน
ดาวนำมามอบให้คุณครูเป็นกำลังใจค่ะ ^v^
ดอกบัวเป็นดอกไม้ที่ดาวชอบมากเป็นพิเศษ โดยเฉพาะบัวสีขาว เค้าจะมีกลิ่นหอมอ่อนๆ แล้วก็ขยันออกดอกทุกวัน
สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะคุณครู
สวัสดีค่ะ คุณ paaoobtong
" หลายครั้งผมพบว่าเด็ก ๆตีความหมายความหวังดีที่ครู เอาจริงเอาจัง...ติดตาม...แบบกัดไม่ปล่อย ของครูว่า ครูดุ ครูด่า ครูตำหนิ "
สวัสดีค่ะ คุณ Blue star
สวัสดีค่ะ คุณครู JOY (จ่อย)
มาชม
มีความสุขกับเรื่องเล่านี้นะครับ
ผมเองก็จำหน้าตาได้แต่นึกชื่อไม่ออกมีบ่อยเหมือนกันละ
พอนาน ๆ ก้นึกชื่อได้ซะอย่างงั้นละครับ...
มีความสุขกับวันแห่งความรักนะคัรบผม
สวัสดีค่ะ อ.ยูมิ
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วยิ้ม อบอุ่นใจ ชื่นใจไปด้วยค่ะ
คุณครูสมัยมัธยม ท่านหนึ่งเคยบอกกับคนไม่มีราก ซึ่งไม่เคยลืมเลยว่า....
"...ความสุขของคนเป็น "ครู" ก็เมื่อมี "ลูกศิษย์" เข้ามาสวัสดี ทักทาย และยังระลึกได้ว่า ... นี่คือ "ครู" เจอครูที่ไหน อย่าลืมมาทักครูบ้างนะ...ลูก..."
(^___^)
สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก
" อ่านแล้วยิ้ม อบอุ่นใจ ชื่นใจไปด้วยค่ะ คุณครูสมัยมัธยม ท่านหนึ่งเคยบอกกับคนไม่มีราก ซึ่งไม่เคยลืมเลยว่า.... ...ความสุขของคนเป็น "ครู" ก็เมื่อมี "ลูกศิษย์" เข้ามาสวัสดี ทักทาย และยังระลึกได้ว่า ... นี่คือ "ครู" เจอครูที่ไหน อย่าลืมมาทักครูบ้างนะ...ลูก..."
สวัสดีค่ะ ธรรมทิพย์
ขอบคุณที่เยี่ยมชมนะครับอาจารย์
สวัสดีค่ะ ดาวเรือง
สวัสดีค่ะ คุณกัณหา แก่นวงษ์
สวัสดีค่ะ คุณครู ปริมปราง
ซาบซึ้งใจไปกับคุณครูด้วยค่ะ รู้สึกดีใจด้วย.. อิ อิ
ภาพนี้สวยค่ะ..
มีความสุขกาย สบายใจ ตลอดเวลานะคะ..
สาเหตุที่คิดอย่างนี้เพราะดิฉันเป็นครูคณิตศาสตร์มายาวนานตลอดชีวิต ดิฉันค่อนข้างจะเป็นคนเอาจริงเอาใจ สอนเด็กแล้วติดตามผลงานเด็กแบบกัดไม่ปล่อยตลอดมา ภาพลักษณ์บางครั้งจึงเป็นที่น่ากลัวสำหรับเด็กอ่อนหรือเด็กที่ไม่เอาใจใส่ต่อการเรียน
สวัสดีค่ะ คุณนีนานันท์
สวัสดีค่ะ คุณคิม
จากประสบการณ์นะคะ..ส่วนใหญ่ตอนเป็นนร.ใครแสบๆ ร้ายๆ เกเร คุณครูมักจะจำได้แม้เวลาล่วงเลยมานาน
ส่วนคนเรียนบร้อยมักจะถูลืมค่ะ ^^
สวัสดีค่ะ Baby