เทียนขาว
นาง เพ็ญทิวา เพ็ญทิวา สารบุตร

องค์กรสาธารณะประโยชน์


         การติดตามช่วยเหลือสมาชิกองค์กรใจสู้รู้รักสุขภาพ ยังมีการดำเนินการอย่างต่อเนื่อง  ปัจจุบันเรายังไม่ได้หยุดการช่วยเหลือสมาชิกองค์กร โดยเฉพาะกลุ่มของผู้ติดเชื้อเอดส์และสมาชิกในครอบครัว 6 ครอบครัว  ผู้พ้นโทษ 1 ราย  คนป่วยจิตเวชที่ไม่มีพึ่งพา 1 ครอบครัว  คนยากจนด้อยโอกาส 1 ครอบครัว

         การให้กำลังใจสมาชิกมีความสำคัญมากคะ  ประธานองค์กรได้มีการติดตามเยี่ยมและให้กำลังใจอย่างต่อเนื่อง  ช่วงปีใหม่และหลังจากปีใหม่ 2553 เป็นต้นมา  ปัจจุบันกิจกรรมที่ดำเนินการอยู่ได้แก่  การผลิตหน้ากากอนามัยให้กับองค์การบริหารส่วนตำบลโคกเพชร  โดยมีการนัดสมาชิกองค์กรมาทำงานร่วมกัน  ได้กลุ่มเพื่อน  ได้กำลังใจ  ได้ปรับทุกข์ 

          ความเข้าใจยังเป็นสิ่งที่มีความจำเป็นเสมอสำหรับผู้ป่วยค่ะ  ความกลัวที่จะไม่ได้รับการยอมรับ  กลัวถูกคนรังเกียจ  ยังเต็มอยู่ในใจของทุกคนตลอดเวลา  ปฏิเสธไม่ได้  มันเป็นความรู้สึกที่เป็นเช่นนั้นจริงๆ  บางครั้งการทำงานด้วยใจเพียงอย่างเดียวไม่เพียงพออย่างแน่นอน  เพราะพวกเขาต้องกินต้องใช้  เรี่ยวแรงกำลังน้อยลงกว่าปกติ  ปัญหามีรอบด้าน  แม้แต่การหางานให้ทำ  บางคนยังทำให้ไม่ได้  เพราะมีลูกหลานอายุไม่เกิน 5 ขวบต้องรับผิดชอบตั้ง 2-3 คน ในขณะที่ความเจ็บป่วยยังมีอยู่บ่อยๆ  แต่.......ตายไม่ได้  อ่อนแอไม่ได้  เพราะภาระหน้าที่และความรับผิดชอบที่พวกเขามีอันมากมายนี้  ใครจะรับผิดชอบแทนได้  ความจริงแล้ว  ดิฉันว่า  มันเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างแรงบันดาลใจสำหรับการต่อสู้ได้มากทีเดียวนะคะ  อย่างน้อย  ทุกๆคนจะรู้ตัวเองว่าต้องอยู่ต่อไปเพื่อใคร  เพื่ออะไร 

          ความสุขที่มีอยู่บนความทุกข์มีมาเสมอๆ  ไม่มีใครตลอดชีวิตที่พบแต่ความสุขหรอกค่ะ  ต้องมีความทุกข์ให้พบปะเป็นระยะๆ  สิ่งที่เราทำให้พวกเขาได้คือ  ........กำลังใจ   ช่วยหารายได้เล็กๆน้อย  เพื่อต่อเติมชีวิตของพวกเขาต่อไป  หยิบยื่นให้ยามขาดแคลน  สร้างทีมจิตอาสาที่เข้มแข็ง  ยิ่งไปกว่านั้น  พวกเขาต้องแข็งแรงและยืนหยัดได้เองโดยเราไม่ต้องคอยพยุง  เพียงแต่ประคับประคองไม่ให้ล้มลงก็เพียงพอแล้วหรือหากล้มก็ต้องฉุดลุกขึ้นมาใหม่..............

          ไม่มีคำพูดใดๆจะสร้างแรงบันดาลใจให้พวกเขาได้หรอกค่ะ  ถ้ามันไม่เกิดมาจากความต้องการที่จะสู้ต่อของเขาเอง  เพื่อความสุขของคนที่อยู่รอบๆพวกเขาและความสุขของเขาเอง  สำคัญกว่านั้น  คือ  การยอมรับ  ปรับตัวและอยู่กับมันให้ได้  เสมือนหนึ่งว่า  เป็นธรรมชาติ  เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต  ความเป็นปรกติจะต่อสู้กับความผิดปกติได้นะคะ  ฉันเชื่ออย่างนั้น  เป็นกำลังใจให้กับผู้ที่ประสบความทุกข์  ความท้อแท้ใจ  ความสิ้นหวังทุก

คน  ขอให้มีเรี่ยวแรงสู้ต่อไปนะคะ   

หมายเลขบันทึก: 335695เขียนเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2010 21:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

ขอบคุณบันทึกดีๆที่แบ่งปันนะคะ

สวัสดีครับ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ จัดการ เกื้อกูล เป็นความสุขใจชีวิต ครับ

ความเหนื่อยล้าหมดไป เมื่อมีกำลังใจมาทดแทน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท