เด็กยุคหลังพูดช้า....
ผมเคยเห็นชาวบ้านบางคน นำกบมาตบปาก
เด็กไม่พูด.เอากบตบปาก...
ยุคหลัง..ต่างจากยุคก่อน...ครอบครัวก็เป็นครอบครัวเดี่ยว
พ่อทำงาน..แม่ก็ทำงาน..
เราไม่ได้สนใจลูก...ตามตำราบอกว่าถ้าเราเลี้ยงลูกด้วยนมแม่
ให้ความรัก ความอบอุ่น.. คุยกับลูก ( แม้ว่าแกจะเด็กนัก คุยด้วยภาษาอ้อแอ้ )
เด็กจะฟัง เรียนรู้เรื่องเสียง ภาษา และ เลียนแบบ
แต่ถ้าเรา ปล่อย ไม่เล่น ไม่สน ไม่ดูแล ไม่คุยกับลูก
ลูกจะไปเลียนแบบใคร เด็กเลยไม่พูด พูดช้า
เมื่อโต...เราปล่อยเด็กอยู่กับทีวี วีดีโอเกมส์
โลกทัศน์เด็กก็แคบ..อยู่แค่นั้น...ขาดการเรียนรู้
ขาดประสบการณ์...เสียโอกาสในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
ผูกมิตรไม่เป็น...คบเพื่อนไม่เปน
และเกิดการเลียนแบบในการกระทำที่ไม่เหมาะสมของทีวีที่ดู..
เช่น พูดไม่เพราะ พูดภาษาแปลกๆ
ถ้าติดเกมส์....หนักเลยครับ
เด็กๆจะติดกับกติกาของเกมส์ แค่แพ้กับชนะ และ ทุกการกระทำต้องมีรางวัล
ซึ่งชีวิตจริงไม่ใช่อย่างนั้น
มันมีความคิดเชิงจริยธรรมและศีลธรรมที่เด็กๆต้องรู้..
....สวัสดีค่ะ....
เด็กเดี๋ยวนี้ อยู่กับพ่อ แม่น้อยกว่าที่อยู่กับคนอื่นค่ะ พอออกได้ 3 เดือน ก็ต้องไปฝากเลี้ยงแล้วเพราะพ่อแม่ ต้องทำงาน การเลี้ยงดูของสถานรับเลี้ยงก็ต้องเลือกสักนิด บางที่รับเด็กไว้เยอะมากค่ะ พอดื้อ ก็ตีแล้วเขาจะมีเวลาที่ไหนมาพูดคุยกับเด็กล่ะ พอตอนเย็นก็รับกลับบ้าน อาบน้ำ กินข้าว ดูโทรทัศน์ แล้วก็นอน รับรองค่ะไม่มีเวลาคุยกับลูก ทำให้เด็กไม่กล้า ไม่อยากที่จะพูดค่ะ
จริงอย่างที่คุณสายลมว่าครับ
ทำยังไงดีนะ..ที่จะแก้เรื่องนี้ได้
...สวัสดีค่ะ...
มันอาจจะต้องแก้ไขโดยการ ที่พ่อกับแม่ต้องคุยกันว่าใครจะต้องดูแลลูก แต่ที่แน่ๆเลยน่าจะเป็นแม่มากกว่าที่จะเป็นพ่อ แล้วถ้าเกิดแม่ต้องดูแลลูก ก็ต้องพักงาน หรือลาออกจากงาน นี่แหละจุดเปลี่ยน คนที่เป็นแม่จะยอมหรือปล่าวอยู่ที่ภายในครอบครัวต้องคุยกันค่ะ เพราะถ้าคุณคิดได้ว่า ลูก คือสิ่งที่สำคัญสำหรับคุณ การดูแลเอาใจใส่ แม่น่าจะให้ได้มากกว่าคนอื่นนะ