ห่างหายไปนานกับบันทึกในม่านเมฆ
จริงๆแล้วในทุกเส้นทางของการเดินทางก็เก็บภาพไว้มากอยู่
หาเวลาเหมาะๆจะนำมาฝากเพื่อนๆค่อนข้างยาก
ทุกภาพยังคงสงบนิ่งอยู่อย่างเรียบร้อยและเดียวดายในแต่ละไฟล์
วันนี้..วันดี วันที่มีเวลา วันของความตั้งใจ
จึงนำภาพสวยๆมาฝากเพื่อนๆค่ะ..แทนความคิดถึง
จากเวียงพิงค์..
บนเส้นทางกลางขุนเขา มีเจ้าเมฆน้อยร่างประหลาดโผล่มา
แล้วก็แวบๆ..หาย แวบๆ..หาย
ช่วงนครลำปาง..
แรกๆก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะเป็นยามพลบค่ำ
ตั้งใจเดินทางบนดิน ไม่ใช่อากาศ เพราะอยากพัก อยากหลับนานๆ กะให้สว่างค่อยตื่น
เจ้าตัวน้อยคอยโผล่มาเป็นระยะให้ได้จับภาพสวยๆ
เพียงแต่กระจกรถเท่านั้นที่ไม่ค่อยสะอาด และแสงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า
ภาพจึงมัวๆซัวๆ แต่ก็สวยอยู่นะคะ..
(คนบันทึกว่าสวยค่ะ..จากที่เห็นจริงๆด้วยสายตา)
ตี่สี่ครึ่งก็ถึงชายหาด เข้าสู่ที่พักยามฟ้าใกล้สาง
โรงแรมแอมบาสซาเดอร์ จอมเทียน อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี
อะฮ้า...นั่นอะไร เอ๊ะนั่นอะไร
มองจาก ห้องพัก ๕๐๙๙๒ ชั้น ๙
เมฆหรือนั่น..หรือผีพุ่งไต้
ไม่มีความรู้เรื่องเมฆหรอกค่ะ ..แต่ชอบ ชอบมากๆด้วย
ต้องเรียนถาม น้องดร.ชิวก่อนว่าเป็นชนิดใด กลุ่มไหน
สุดท้ายฝากเพื่อนๆด้วย
ว้าว วาว ครูปี้อ้วนจ๋า มหัศจรรย์ฟากฟ้า ณ จอมเทียน
ครูพี่เจอหลากหลาย สีสัน งามมากเลยค่ะ มีเมฆไอพ่นด้วย
เมฆเสือดำเหนือน้ำ งับพระอาทิตย์เลยค่ะ งามจับจิตได้ใจจริงๆค่ะปี้
อูว์...น้อง Poo จ๋า
มหัศจรรย์คนฝันสวย..ภาษางาม
พี่อ้วนถึงยกนิ้วให้..สาวเจ้าแห่งอันดามัน เป็นที่หนึ่งเลยเทียว
"มหัศจรรย์ฟากฟ้า ณ จอมเทียน"
เมฆเสือดำ งี้.. เมฆไอพ่น งี้.. สุดยอดๆๆๆ
ขอบคุณมากกกกก..ค่ะ
นานๆทีคนบนดอยจะได้พบได้เจอน้ำทะเลแสนสวย
แทบไม่อยากกลับเลยค่ะ..
ศน.อ้วน คนเก่ง สวัสดีค่ะ
เจอเมฆเต่าไหมคะ เงาเต่าทะเลขึ้นไปเป็นเมฆน่ะ ที่ยาว ๆ น่าจะเป็นเมฆปลาไหลทะเลนะคะ ยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ เขียนอีกรออ่านอยู่ รักษาสุขภาพนะคะ
ด้วยรัก...พี่เหมียว
นำเมฆ มาฝากบ้างครับ
สวัสดีเจ้าค่ะพี่เหมียว
อิอิ..หลากลีลาและหลากจินตนาการด้วยยยยย
ศน.อ้วนว่าเป็นผีแน่ะ..พี่เหมียวมองเป็นปลาไหล น้อง Poo จ๋า มองเป็นไอพ่น
ก็เลยกลายเป็นคนหัวสูงไปแล้วค่ะ..หัวสูงหมายถึงต้องคอยมองสูงน่ะค่ะ (555)
พี่เหมียวดูอีกนะคะ บันทึกถัดไปนี้เอง
สวยๆๆๆ ..เชื่ออะป่าว