หมาของฉัน

My moon ..ดวงจันทร์ของฉัน..หมาของ(ลูก)ฉัน..และหมาของบ้านฉัน..

6 ปีที่แล้ว

หมาจรจัดตัวเมียตัวหนึ่งระเหเร่ร่อนมาอยู่ที่บ้าน..

เป็นช่วงที่หมาเป็นสัด..ก็คิดว่าหมดฤดูกาลแล้ว

เจ้าหมาตัวนี้คงกลับไปบ้านที่มันเคยอยู่

แต่ที่ไหนได้..หมาหลายๆตัวหายหน้าหายตาไปหมดแล้ว..แต่เจ้าหมาตัวนี้ยังอยู่อาศัยที่บ้านทำราวกับว่าโตมากับเจ้าของบ้านหลังนี้

กว่าจะรู้เหตุผลว่าทำไมหมาตัวนี้จึงไม่ยอมไปไหนก็เกือบๆเดือน

ความมาถูกเปิดเผยว่า ..น้องกุ้ง..ลูกสาวคนเล็กแอบเอาข้าวให้หมาทุกๆตอนเย็น

หมาจึงรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณ..กินของของเขาแล้วก็ซื่อสัตย์จงรักภักดีอยู่กับเขา

แม่ก็เห็นใจลูก..เอ้า!จะเลี้ยงก็เลี้ยง...

แล้วหมาตัวนี้ก็มีชื่อเรียก...

น้องกุ้งอีกนั่นแหละที่เป็นคนตั้งชื่อ

ครั้งนั้นลูกสาวเรียนชั้น ป. 2 อายุ 8 ขวบ..ตั้งชื่อหมาตัวขาวตัวนี้ว่า ไมมูน..ก็ไม่มีความหมายอะไร แต่ทุกคนในบ้านรับรู้ชื่อนี้ร่วมกันและเรียกไมมูนๆๆมาตลอด ใครที่มาบ้านนี้บ่อยๆก็จะเรียก ไมมูน  ในขณะที่คนอื่นๆหากไม่รู้จักชื่อจะเรียก "ไอ้ขาว" เรียกตามสีขน...

มาอยู่บ้านหลังนี้ใหม่ๆ ไมมูนดุมาก..วิ่งไล่เห่ารถมอเตอร์ไซค์แทบทุกคันที่ขับผ่าน..เพราะที่บ้านอยู่ตรงกันข้ามกับโรงอาหาร  นักศึกษาผ่านไปมาตลอด  เจ้าไมมูนก็ทำหน้าที่ที่ดีที่จะตอบแทนเจ้าของ..ดูแลและคุ้มครอง..

ยิ่งวันไหนพ่อจอดรถหน้าบ้านด้วยแล้ววันนั้นไมมูนทำหน้าที่สุดชีวิต

คนคลุกอาหารมักจะเป็นแม่..เจ้าของบันทึก..

คนเอาอาหารไปให้ คือ พ่อ..หัวหน้าครอบครัว..

คนอาบน้ำให้ คือ น้องกุ้ง

แม่กับน้องกุ้งมักจะสามัคคีกันหาเห็บหาเหาให้เจ้าไมมูน..ขนาดแต่งประโยคในวิชาภาษาไทยชั้น ป.2 น้องกุ้งยังแต่งว่า "ฉันและแม่ช่วยกันหาเหาหมา"

ส่วนพี่กวาง  ไม่ชอบคลุกคลี..อยู่ในข่ายเป็นท่านผู้ชมมากกว่า..

ไมมูนท้องและคลอดลูก 1 ครอก ลูก 5 ตัว(หันไปถามน้องกุ้ง น้องกุ้งบอก 5 ตัว..ลูกจำได้  แต่แม่ลืม..)

หลังจากนั้น  ไมมูนก็ถูกพาไปทำหมัน..ด้วยเหตุผลที่ว่า "การแจกลูกหมาให้คนอื่นเป็นความทุกข์"  ..สงสาร..แต่จำเป็นเพราะเลี้ยงไม่ไหว..

ไมมูนอยู่บ้านนี้มานาน..6 ปีอย่างที่บอก...มีไม่สบายบ้าง  คนที่พาไมมูนไปหาหมอ คือ พ่อ แค่เพียงลากแล้วอุ้มขึ้นรถ ไมมูนก็ไม่ขัดขืน  เหมือนกับรอให้คนช่วยอยู่แล้ว..

ช่วงวันหยุดยาวติดต่อกัน  ที่บ้านต้องพาน้องกุ้ง-น้องกวางไปเยี่ยมพ่อเฒ่า-แม่เฒ่า ก็จะฝากตังค์ไว้กับป้าโอ๋ที่อยู่บ้านใกล้ๆกันให้ช่วยเอาข้าวให้ไมมูนกินในตอนเย็น..

เมื่อเรากลับกันมาไมมูนจะกระโดดดีใจเข้าใส่..วิ่งไป-มา เหมือนเสียสติไปชั่วคราว

เหมือนทุกๆเย็นเมื่อพ่อ-แม่กลับจากทำงาน เด็กๆกลับจากโรงเรียน ไมมูนก็กระโจนเข้าใส่อย่างดีใจจนเกินเหตุ...

 

อาทิตย์ที่ผ่านมา ไมมูนซึมลง ไม่ค่อยเห่าผู้คน  นัยตาเว้าวอน ตาปรือๆ เศร้าหมอง  น้องกุ้งบอก

ไมมูนไม่สบาย  ทุกคนลงความเห็นว่าเพราะช่วงก่อนหน้านี้เป็นช่วงเป็นสัดมีตัวผู้มาแวะเวียนไมมูนมากมายเป็นสิบ..ก็คิดว่าคงติดเชื้ออักเสบ..พ่อเป็นคนพาขึ้นรถไปหาหมอ..หมอบอกเป็นไข้..ทำนองว่าเป็นหวัด..ก็ฉีดยา  นัดห่างกัน 2 วันต่อเข็ม..ดูเหมือนอาการจะดีขึ้น

2 วันที่แล้วไมมูนอ๊วกออกมาเป็นสีเหลืองเหมือนสีไข่ไก่ดิบๆ..แล้วมีกระตุก..เกร็งที่ท้องตลอด..พ่อ(อีกนั่นแหละ)ที่เป็นคนพาขึ้นรถไปหาหมอ  ไมมูนถูกให้น้ำเกลือและค้างที่คลินิกหมอ

เช้าวันนี้..น้องกุ้งไม่สบาย..มีไข้..ไม่ไปโรงเรียน

วันนี้แม่มีสอนเช้า-บ่าย

ตอนเช้าแม่จีงเข้าห้องสอนตามปกติ..

พ่อบอกว่าเดี๋ยวเข้าไปจัดการงานที่คณะฯก่อน อย่างน้อยก็ดูงานด่วนที่ต้องเซ็นแฟ้ม แล้วจะพาน้องกุ้งไปหาหมอที่คลินิก จะได้เลยไปดูอาการของไมมูนด้วยว่าเป็นอย่างไรบ้าง

เข้าห้องสอนสักพักแม่ให้นักศึกษาทำกิจกรรมใบงาน..

เป็นห่วงน้องกุ้งเรื่องหาหมอ..ก็โทร.ถามพ่อ..ข่าวอื่นที่รู้เพิ่มคือ ไมมูนตายแล้ว..สัตวแพทย์โทร.มาบอกตอนเช้าราวๆ 9 โมง..บอกว่าน่าจะโดนยาเบื่อ..

เช้าวันนี้สอนนักศึกษาแบบใจวูบตลอดเวลา..แต่พยายามดึงตัวเองสอนได้จนหมดคาบ

ตอนเที่ยง..เข้าบ้าน..ให้นักศึกษาผู้ชายมาช่วยขุดหลุมที่หลังบ้านพัก..รอศพไมมูน..

พ่อเข้ามาเที่ยงกว่าๆ ..พร้อมน้องกุ้งที่พบหมอมาเรียบร้อยแล้วและศพไมมูนในลังกระดาษ

หลังบ้าน..ได้ยินเสียงน้องกุ้งร้องไห้...แม่ออกไปเห็นพ่อกอดลูกสาวแน่น..แล้วบอกลูก.."มันไปดีแล้ว..นะลูก"  แม่เข้าไปกอดลูกอีกคน..บอกตัวเอง..เข้มแข็ง..ไม่อย่างนั้นลูกจะไม่หยุดร้อง..

แล้วศพไมมูนก็ถูกฝัง..แม่บอก "ให้ไปอยู่ในที่ที่มีความสุข"

วันนี้..ไมมูน..ชื่อเรียกที่ไม่มีความหมายของหมาของ(ลูก)ฉัน..หมาของบ้านฉันตัวนี้..

จะเปลี่ยนเป็นชื่อที่มีความหมาย

ไมมูน...เป็น มายมูน...

My moon  ดวงจันทร์ของฉัน..

ไม่ว่าสัตว์หรือคน..6 ปี...ที่ผูกพัน..ไม่แตกต่าง......

[small man]

อาจารย์นิตยาครับ

*  หมาแมว  เลี้ยงไว้แล้วก็ผูกพันครับ  เหมือนกับเป็นสมาชิกส่วนหนึ่งของบ้าน

*  บ้านผม มีแมวมาอยู่ 1 ตัว มาเอง  ก็รักกันทั้งบ้านครับ เพราะมันขี้ประจบ   พอถึงวันตาย ก็ซึมไปทั้งบ้านครับ

* ครับ ไมมูน  ไปดีแล้วครับ  My moon

      ขอบคุณบันทึกที่มีคุณค่าทางจิตใจครับ

  

[นิตยา เรืองแป้น]

ท่านรองฯsmall man 
     รู้สึกผูกพันจริงๆค่ะ

• ผ่านมา 3 วันแล้ว..จนถึงวันนี้ที่บ้านยังเงียบวังเวง
• น้องกุ้ง..ลูกสาว..มักจะยืนมองหลุมฝังเจ้า my moon แล้วบอก..ที่ที่มันอยู่ดีเหมือนกัน...ไม่ร้อนนะแม่

[ประหยัด ช่วยงาน]

สวัสดีครับอาจารย์นิตยา

• ไมมูน ไม่มีความหมายแต่มันเป็นตัวเชื่อมทำให้คนในครอบครัวมีกิจกรรมร่วมกันด้วยดีจังเลยครับ
• ผมไม่ค่อยจะได้เลี้ยงสัตว์ ที่เลี้ยงก็แต่ประเภทที่จะมาเป็นอาหาร

[นิตยา เรืองแป้น]

ท่าน ผศ.ประหยัด

•      เลี้ยงสัตว์ต้องมีเวลาให้และเอาใจใส่
•      บางทีก็รู้สึกไม่สะดวกและเป็นภาระ  แต่ลูกสาวชอบเลี้ยง..ตอนนี้ก็มีแมว(จรจัด) 1 ตัว มาออกลูกที่บ้าน 2 เพิ่มรวมเป็น 3 ตัว..ก็เลี้ยงไว้...หมา 2 ตัว..หนูอีก 1 ตัว ..ลูกสาวชอบเลี้ยงค่ะ ..เขาเลี้ยงและดูแลด้วย
•      แรกๆทำเพื่อลูกค่ะ..แต่ตอนนี้เห็นความน่ารักของสัตว์ที่เลี้ยงทุกตัว..

[คอลีเยาะ เจ๊ะหะมะ]

สวัสดีค่ะอาจารย์ อาจารย์เป็นผู้ที่มีเมตตาต่อสัตว์จังเลยค่ะ หนูอ่านแล้วรู้สึกปราบปลื้มจริงๆค่ะ ขอให้อาจารย์เป็นคนที่มีเมตตาอย่างนี้ตลอดไปนะค่ะ