วันนี้มีวีรกรรมเจ้าถุงเงินมาเล่าด้วยความเอ็นดูและขอบใจมันค่ะ
ที่ท่าน้ำมีไม้สร้างเป็นชานเป็นสองระดับ มีบันไดไม้สามขั้นก้าวจากระดับแรกลงไปอีกระดับซึ่งใกล้น้ำมากกว่า สะพานนี้คนสวนคนเก่าเคยเตือนผู้เขียนว่ามันผุมากจากการที่ผ่านน้ำท่วมมาสองปี ยังไม่ได้ซ่อมอย่าลงไป
วันหนึ่งคนข้างกายผู้เขียนลงไปที่ท่าน้ำ คนข้างกายนั้นเขามัวไปทำงานนอกบ้านหาเลี้ยงผู้เขียนและบริวาร จะไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรในบ้านนัก (จะหยิบแก้วน้ำในตู้เก็บถ้วยชามยังหยิบไม่ถูกเลย) แน่นอนค่ะเรื่องบันไดท่าน้ำเขาก็ไม่ทันระวัง
โครมเดียวลงไปนั่งตกใจที่อีกระดับ เขาเล่าว่า จุกด้วย กลัวตัวเองจะหัวใจวายด้วยซ้ำ พอได้สติแหงนขึ้นไปเห็นเจ้าถุงเงินยืนมองก็กวักมือเรียก มันวิ่งอ้อมลงดิน(เพราะบันไดหักเสียแล้ว)กระโดดขึ้นไปที่ชานระดับล่าง ไปเลียหัว เลียหน้าเลียตาเขา แล้วก็เอาปากงับดึงเสื้อหลายครั้ง เหมือนจะรู้ว่ามีอะไรผิดปกติ จนเขาพูดกับมันและพยายามจะลุกขึ้น
ตอนที่เขาตกลงไปรองเท้ากระเด็นตกน้ำไปข้างหนึ่ง เหลือเชื่อว่าเจ้าถุงเงินหมาไทยธรรมดาๆที่ไม่ได้มีใครฝึกหัด กระโดดลงน้ำว่ายไปคาบรองเท้ามาให้เขาได้ ทั้งๆที่ไม่มีใครบอก
เขาเล่าให้ผู้เขียนฟังด้วยความทึ่งในความฉลาดและรักเจ้าของของมัน ผู้เขียนนั้นเลี้ยงมันใกล้ชิด พูดด้วย ให้ของกินเล่นๆเกือบทุกวัน ก็รักในความเป็นหมารื่นเริง(ที่ออกจะเกินไปด้วยซ้ำ) ของมัน ก็ทึ่งไปด้วย และเที่ยวเล่าให้คนรักหมาฟังด้วยความภูมิใจ
แม้เจ้าถุงเงินจะพูดภาษามนุษย์ไม่ได้แต่สิ่งที่มันแสดงออกเช่นนี้ คือ ความรู้คุณ ความภักดีต่อเจ้าของที่น่าปลื้มใจที่ได้เลี้ยงดูอยู่ด้วยกันมา
นอกจากภาพเจ้าถุงเงินแล้ว ยังมีภาพชื่นตาชื่นใจมาฝากนะคะ ช่วงนี้ดอกไม้ออกสะพรั่งเรียกนกเรียกผีเสื้อมามากมาย
นกกินปลีตัวผู้มากินน้ำหวานดอกพู่นายพล
นกกินปลีหมู่นี้เขามาเป็นคู่ค่ะ ทั้งตัวผู้และตัวเมีย ดอกศรีมาลาออกแทบทุกก้านและทยอยบานวันละเกือบสิบดอก
โปรดสังเกตรูปเล็กขวาล่างนะคะ เผอิญมากที่ได้ภาพเขาทั้งคู่ ตัวผู้อยู่ติดดอกไม้ และยังได้ภาพนกตัวเมียกระพือปีกตั้งท่าเหมือนนกฮัมมิ่งเลยค่ะ ตัวก็เกือบเท่ากันด้วย
ตอนต่อไปค่อยนำผีเสื้อแสนสวยมาให้ชมนะคะ
สวัสดีค่ะพี่นุชสุดสวาท (ไม่) ขาดใจ ค่ะ
เจ้าถุงเงิน น่ารักและเท่ห์นะคะพี่นุช
พู่นายพลยังคงงามเช่นเคย ชอบจังค่ะ
อิ่มอร่อยเที่ยงวันกับบรรยากาศนะคะ
สวัสดีค่ะ พี่มีสุนัขฉลาด ธรรมชาติที่บ้านน่าอยู่จังค่ะ ดอกไม้ก็สวย สุขสงบค่ะ ชอบ
..หวังว่าคนข้างกายคุณคงจะไม่เป็นอะไรมาก...ขวัญเอ๋ยขวัญมา.ขวัญที่หายกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวจ้ะ..บังเอิญจริงหมาของแผนหลานชายก็ชื่อ ถุงเงิน...ตอนไปอยู่ไร่เมืองกาญจน์...โดนรถทับตอนนี้ยังเดินขากระเผกๆ..สงสารมันจังเลย...เกลียดคนขับรถที่ไม่ระวังชีวิตใครๆเลย...ยายธีจ้ะ
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะ
พี่นุชสวาทขาดใจของน้องขา เอา กลอน สำหรับ พู่นายพล มาฝากกล่อมค่ะ
พู่นายพล คนงาม ทรามวัย
ปิ่นปักใจ ใครหนอ ทอความฝัน
ละเมียด ละไม ทุกวี่วัน
แสนสุขสันต์ สดชื่น ระรื่นทรวง
..
พู่นายพล สนเท่ห์ เก๋ไม่หยอก
ดั่งจะบอก ความนัย กับใจฉัน
ทุกทิวา ราตรี ที่มีกัน
เธอกับฉัน มั่นรัก สลักทรวง
ฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะคะ คิดถึงที่สุด
ชื่นใจจังค่ะพี่
คนข้างกายทำงานหาเลี้ยง..น่ารักมาก
เจ้าถุงเงินแสนรู้..เป็นเพื่อนข้างกาย ..ยิ่งน่ารัก
จริงๆถุงเงินเขามีเเววฉลาดครับ ทุกครั้งที่ผมไปเขาก็รอต้อนรับ เวลากลับก็มาส่ง :)
เมื่อรู้ถึงวีรกรรมถุงเงินเเล้วยิ่งประทับใจครับ ใครว่าหมาไทยไม่ฉลาด- - -
ชานไม้ริมน้ำดูท่าทางไม่มั่นคงมานานเเล้วครับ
จะเจอกันที่ กทม.ก่อน เหรอเปล่าครับ ใจจริงผมอยากไปที่อยุธยามากกว่า
สวัสดีค่ะน้องปูจ๋าpoo ท่าทางน้องจะประทับใจความงามดอกพู่นายพลมากนะคะแต่งกลอนให้ซะเลย ขอบคุณมากค่ะ เดี๋ยวจะดูว่าให้เขาแยกต้นเล็กไว้ได้ไหม จะเอาใส่กระถางรอให้น้องปูมาเอาไปปลูกไว้ดูเองที่บ้านทุกวันๆ
สวัสดีค่ะคุณเกดเกด เกศนี บุณยวัฒนางกุล น้องหมาเธอก็ฉลาดตามประสาบ้านๆซื่อๆ พี่ก็ชอบค่ะ เจ้าถุงเงินยังว่องไวสามารถงับอาหารที่โยนให้ไม่รอให้ตกพื้น ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม รื่นรมย์ชมบรรยากาศ ชอบดอกไม้และความสงบเหมือนกันค่ะ
เกษตร(อยู่)จังหวัด จริงๆพี่เลี้ยงน้องหมาเป็นยามรักษาการณ์ค่ะ ^___^ แต่เพื่อนๆก็ขำว่าเลี้ยงเป็นยามอะไรกันห้าโมงเย็นให้กินข้าวในกรงมุ้งลวด นอนสบาย ไม่ให้ยุงกัด หลับปุ๋ยค่ะ
น้องหมาของหลานน่ารักจังตัวเล็กๆเลี้ยงบนบ้านได้ คนข้างกายพี่ไม่ชอบให้นำน้องหมามาเลี้ยงบนบ้านเลยไม่ได้เลี้ยงประเภทหมาน่ารักอย่างนี้ค่ะ
อิ อิ ชอบเรียก สุนัข ว่า หมา พี่ว่าเสียงมันน่ารักดี
ขอบพระคุณคุณยายธียายธีที่ให้ความเป็นห่วงคนข้างกายค่ะ เขาไม่เป็นอะไรนักค่ะ แค่เคล็ดๆ ตกใจซะมากกว่า และ ทำเป็นเรื่องใหญ่ว่าเจ็บตรงนี้ ตรงนั้น เราทำเฉยๆซะเขาก็ลืมไปแล้วค่ะ ที่จริงการตกบันไดท่าน้ำนี้ก็เพราะตัวเขาเองที่แทบไม่ได้มาดูจัดซ่อมแซมบ้านหลังน้ำท่วมค่ะ ตอนนี้เลยมีแรงบันดาลใจ ดีเหมือนกัน
น้องแผน หลานชายรูปหล่อสบายดีนะคะ หากคุณยายธีจะพาคุณตามาเที่ยวอยุธยาก็คงต้องได้น้องแผนขับรถให้เช่นเดิมใช่มั้ยคะ
อ้าวตอบคุณเกษตรยะลาทำไมถึงได้เป็นแนวตั้งซะอีกแล้ว
คุณศิลาSila Phu-Chaya และ คุณเอก-จตุพร กลับจากอุดรแล้วลองนัดกันก็ได้ค่ะว่าเราจะเจอกันที่ไหนดี อย่าลืมว่าวันที่ ๑๔ กุมภา ต้องทำงานด้วยกัน พี่ยังไม่ได้รายละเอียดจากผู้ประสานงานกิจกรรมของเสถียรธรรมสถานเลยค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์เอื้องแซะ คนงาม ที่บ้านนุชก็มี น้องถุงทอง เช่นกันเลยค่ะ เป็นน้องถุงเงิน เป็นลูก กล้วยตาก ทั้งคู่เลยค่ะ เจ้าถุงเงินเป็นหมาที่ขนเกรียนแต่นุ่มมือมากค่ะ น้องหมาที่บ้านนุชทุกตัวจะมีตาที่แสดงความรู้สึกมาก ชอบเล่นกับเขาค่ะ แต่เราก็เลี้ยงเขาแบบสัตว์เลี้ยง อย่างที่หม่อมราชวงศ์ คึกฤทธิ์ ท่านใช้คำว่า "เลี้ยงหมาให้เป็นหมา" แต่ก็รักมากมายอยู่ดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครู ป.1 ขอบคุณที่มาเยี่ยมกันบ่อยๆ น้องหมานี่เขารู้นะคะว่าเรารัก แค่ได้ยินเสียงเราตอนเช้าก็จะวิ่งมาทำหน้าประจบ กระดิกหางด้วยความดีใจ เวลาจะเดินเล่นลงไปที่ท่าน้ำเขาก็จะเดินตามลงไปด้วยค่ะ
พี่นุช ต้องไม่ copy มาครับ ดังนั้นก็จะเป็นเเนวตั้ง
ผมว่าพิมพ์ชื่อเฉยๆดีกว่า ไม่ต้อง copy รูปมา หรือ ทำ link มาก็ได้ครับ
ขอบคุณค่ะคุณเอก ที่พี่งงคือก็ทำเหมือนๆกันในการตอบทุกครั้ง บางครั้งก็ปกติ บางครั้งก็เป็นแท่ง จะทำตามที่คุณเอกแนะนำค่ะ
แวะมาสวัสดีอาจารย์ครับ
ดีใจจังที่คุณพ่อเป็ดน้อยnuvall แวะมา พี่ก็ไม่ได้เข้ามาบล็อก แวะหาชาวบล็อกกันเป็นเดือนเช่นกันนะคะ ก็เขียนงานวิชาการต้องใช้สมาธิ ใช้ความคิดมาก และเป็นสว.นี่คิดช้า พิมพ์ภาษาไทยก็ช้ามากค่ะ ^___^
ถุงเงินคงรู้สึกคึกคักเป็นพิเศษ ได้รับการชื่นชมมากมาย หมาไทยฉลาดแบบซื่อๆน่ารักดีค่ะ
เจ้านกกินปลีนี่ว่องไวมากจริงๆค่ะ ถึงได้ดีใจและแอบปลื้มๆตัวเองที่จับภาพได้พอดี ก็ใช้กล้องดิจิตัลธรรมดาๆนี่แหละค่ะ
อารมณ์มนุษย์ก็เช่นนี้แหละค่ะ เป็นช่วงๆที่อยาก หรือ ไม่อยาก ทำนี่ทำนั่น อาจเป็นด้วยเหนื่อยแล้วร่างกายก็เลยอยากพักด้วยนะคะ
นกศิวะหางสีตาล นี่พี่เพิ่งเคยเห็น สวยเก๋ ชื่อก็อลังการด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ที่บ้านทิพไม่ค่อยเลี้ยงสัตว์ค่ะ เพราะแม่บอกว่าเคยเลี้ยงไว้เยอะ เวลาไปไหน ก็จะห่วง ตกลงก็เลยไม่ยอมเลี้ยงอะไรกันอีกเลย ทั้งแมว ทั้ง สุนัข จนมีเรื่องตลกเกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้เอง แม่เคยเลี้ยงแมวแต่นานมากแล้ว และเลิกเลี้ยงไป จนสังเกตุแมวไม่เป้น แล้วด้วย ทิพเองก้ไม่เคยเลี้ยงสัตว์เลย วันหนึ่งมีแมวตัวหนึ่งมามีกระพวนแขวนคอด้วย พยายามเหลือเกินจะอยู่กับเราให้ได้ แต่แม่ก็ไม่ยอมเลี้ยง ไม่ยอมให้อาหาร บ้านข้าง ๆ เขารักแมวนักหนา เรียกเท่าไหร่ เขาก็ไม่ยอมไปอยู่ด้วย วนไปวนมา หิวก็แอบกินข้าวที่ถวายพระแล้วที่เผลอวางอยู่ แต่กินไม่มาก จนวันต่อมาคงหิวจัด เดินง้ออยู่นั่นแหละ ร้องแง้ว ๆ ตลอด แม่ก็บอกว่า เดี๋ยวจะให้กินแล้วจับไปปล่อย ในใจทิพก็นึกสงสารมาเลยนะ พอแม่เอาข้าวมาให้กิน เขากินเรียบร้อยมาก ไม่เลอะเทอะ เท่านั้นแหละ แม่ใจอ่อนยอมให้เลี้ยงเลย แต่แม่บอกว่า ต้องหากรงให้อยุ่ตอนกลางคืนนะ เพราะแม่ไม่ชอบให้วิ่งไล่ขับกันกับแมวป่าแถว ๆ นี้ที่มีมากมาย รำคาญ นอนไม่หลับ วันนั้นทิพก็ซื้อทั้งกรง และอาหารเม็ด เพราะเจ้าแมวตัวนี้ไม่ยอมกินข้าวเท่าไหร่ พอเห็นอาหารเม็ดเท่านั้นแหละกินเยอะเลย แสดงว่าเจ้าของเดิมเลี้ยงแบบนี้ กรงก็พยามหาใหญ่ที่สุดแล้ว แต่ตัวเขาใหญ่มาก หน้าตาก็ดู ดุ ดุ แต่แม่บอกเป็นแมวตัวเมีย ก็ งง งง กันอยู่เหมือนกัน แมวตัวเมียทำไมร้องเหมือนแมวตัวผู้ กลางวันเราจะปล่อยให้เขาออกมาเดินเล่นอิสระ แต่กลางคืนจะขัง เพราะแมวมากหน้าหลายตา จะมาไล่กัดกัน แม่บอกว่ากลัวมันท้อง ให้พาไปทำหมัน พอทิพพาไปพบสัตวแพทย์ ทั้งขำ ทั้งอายจังเลย หมอบอกว่า เขาเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิง แต่เขาทำหมันชายแล้ว เป็นแมวผู้ชายแบบไม่มีไข่ค่ะ กลับมาเล่าให้แม่ฟัง เป็นเรื่องฮากันเลยค่ะ เพราะแถวบ้านเราก้ไม่เคยทำหมันแมวตัวผู้กันเลย แมวตัวนี้ตัวใหญ่มาก อายุมากแล้ว สีขาว แต้มดำ เรียบร้อยด้วย สงสัยจะโดนหมาขับมา เพราะกลัวหมามาก หากอาจารย์พอจะทราบว่าของใคร หรือมีใครมาบอกว่าแมวหาย ก้มาดูได้นะคะ ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่มาเป็นเดือนแล้วค่ะ ไหน ๆ คุยเรื่องสัตว์ เห็นอาจารย์ รู้จักธรรมชาติของนกมากเลย ทิพอยากถามเรื่องนกกาเหว่าค่ะ อาจารย์สังเกตุไหมคะ บริเวณใกล้ ๆ บ้าน เรา ๆ ท่าน ๆ เนี่ย กลางคืน ประมาณ สี่ทุ่ม หรือ ห้าทุ่มไปแล้ว จะมีนกกาเหว่าอยู่ตัวหนึ่ง จะร้องอยู่ตัวเดียว ร้องจนบางทีรำคาญจัง ทิพอยากรู้ว่า ปกติ ธรรมชาติของนกกาเหว่า จะร้องตอนไหนคะ และสงสัยจังว่าตัวนี้ทำไมร้องแต่ดึกดื่น จะวนร้องไปรอบ ๆ บริเวณนี้ ทุกคืนเลยค่ะ
ที่บ้านก็เลี้ยงน้องหมาหลายตัวค่ะ
เข้าในกันด้วยภาษากาย สายตาค่ะ
สุนัขเป็นเพื่อนที่แสนดีเสมอ
เพราะไม่เคยทำให้เราเจ็บใจ
ขอบคุณค่ะคุณใบบุญ ถ่ยภาพดอกไม้ได้ความรู้สึกจังเลยค่ะทั้งกลีบที่โดนแดด และกลีบที่เป็นเงาเห็นความบางของกลีบ และความกลมได้ทรงของดอก รายละเอียดจากธรรมชาติไม่ว่าพืชหรือสัตว์เป็นความงามที่น่าพิศวงหากเราได้พิจารณาใกล้ๆนะคะ
คุณนู๋ทิพ วันนี้ถอดแว่นแล้ว ^_____^
ขอบคุณที่เล่าเรื่องแมวให้ฟังค่ะ นับว่าเขาโชคดีที่หลงมาได้อยู่กับครอบครัวของคุณทิพ บ้านพี่ก็มีแมวมาเรื่อยๆ ทั้งๆที่น้องหมานั้นเขาไม่ได้โปรด หากเจอแต่ละครั้งไล่ขับกันขนาดแมวหนีขึ้นต้นไม้ก็อยู่เฝ้าใต้ต้นเป็นวัน
นกกาเหว่าแถวบ้านพี่ก็ได้ยินเสียงค่ะ พี่ไม่ได้มีความรู้เรื่องสัตว์มากอะไรหรอกค่ะ อิ อิ เขินมายกให้เป็นผู้รู้เรื่องนกไปได้ พี่เห็นอะไรหากเห็นชัดถ่ายรูปได้ ก็จะค้นต่อค่ะ ทั้งจากหนังสือ จากเว็บ
เจ้านกกาเหว่านั้นที่เขาร้องกลางคืนก็คงเป็นลักษณะของเขานะคะ ค้นเรื่องมาให้ค่ะ
http://www.moohin.com/animals/birds-37.shtml
|
||
Common Koel(Asian Koel) | ||
ชื่อทางวิทยาศาสตร์: Eudynamys scolopacea | ||
|
||
ลักษณะทั่วไป นกกาเหว่าเป็นนกในวงศ์คัคคู (Cuculidae) มีขนาดใกล้เคียงกับอีกา ลำตัวเพรียวยาว ตาสีแดง หางยาวและแข็ง เท้าจับกิ่งไม้มีลักษณะพิเศษต่างจากนกชนิดอื่น คือสามารถจับกิ่งไม้ได้รอบโดยใช้นิ้วหน้า 2 นิ้ว และนิ้วหลัง 2 นิ้ว ตัวผู้มีสีดำ ปากสีเขียวเทา ส่วนตัวเมียสีน้ำตาลแก่ มีลายเป็นจุดขาวทั่วตัว ถิ่นอาศัย, อาหาร พบตามสวนหรือป่าโปร่งทุกภาคในประเทศไทย นกกาเหว่าชอบกินแมลงต่าง ๆ งูบางชนิด กิ้งก่า จิ้งเหลน กบ เขียด นกเล็ก ๆ และผลไม้บางชนิด พฤติกรรม, การสืบพันธุ์ นกกาเหว่ามีนิสัยดุ ไม่ชอบเปลี่ยนที่นอน ชอบอยู่เป็นคู่ตัวผู้มีเสียงร้องดังกังวานในตอนใกล้รุ่งหรือใกล้ค่ำ จะร้องมากในฤดูหนาวและฤดูแล้งซึ่งเป็นฤดูผสมพันธุ์ มักจะร้องว่า "กา เว้า" ส่วนตัวเมียไม่มีเสียงร้อง นกชนิดนี้จับคู่ราวต้นเดือนพฤศจิกายน ออกไข่ราวเดือนมีนาคม ออกไข่ครั้งละ 2-4 ฟอง มักออกไข่ในรังกา ไข่คล้ายไข่นกกามาก ไข่แล้วให้แม่กาฟัก เคยปรากฏพบไข่ในรังกาถึง 8 ฟอง เมื่อไข่ฟักออกมาลูกนกมีสีดำคล้ายกันหมด แต่เมื่อโตขึ้น ลูกนกกาเหว่าตัวผู้มีสีดำเช่นเดิม ส่วนตัวเมียขนเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแก่ มีลายเป็นจุดขาวทั่วตัว สถานภาพปัจจุบัน เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535 |
ยินดีค่ะพบคนรักน้องหมาเหมือนกันมนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย) เราเข้าใจเขาด้วยภาษากายและสายตาจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะพี่แจ๋วคุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน ขอบพระคุณที่เป็นห่วงอาการฟกช้ำดำเขียวของคนข้างกาย เขามีชั้นไขมันรองรับไม่เจ็บอะไรนักค่ะ ตกใจซะมากกว่า ^___^
ที่พบมาส่วนใหญ่น้องหมาเขาอยู่ที่ใดก็ตามมักมีอาการหวงเจ้าของและสมบัติในบริเวณนะคะ และไม่ชอบคนแต่งตัวรุงรัง ที่บ้านนุชนะคะ แหม ว่ากันลำบากมาก เห็นคนเดินผ่านหน้าบ้านไม่ได้ พวกคุณป้า คุณยายเขาต้องใช้เป็นทางผ่านเดินเลียบแม่น้ำไปวัด ทั้งสี่ตัวจะช่วยกันเห่า จนหากเป็นวันพระเราจะพยายามเก็บเขาไว้ในกรงช่วงที่คนเดินไปวัดค่ะ
เรื่องผีเสื้อ กำลังบินมาค่ะ ขอบพระคุณนะคะที่เป็นแฟนคอยรอชม ^___^
อ่าน แล้ว ใจ หาย แต่ เชื่อ ว่า ลาภ ใหญ่ สิ่ง ดีๆ จะ ตาม มา ใน อีก ไม่ ช้า คะ