สายลมที่หวังดี
นางสาว สุภาวดี สายลมที่หวังดี จันทร์วิเศษ

สิ่งที่ไม่อยากให้เกิด


ยิ่งทำยิ่งเหมือนทำร้ายตัวเอง

***สิ่งที่เกิดขึ้น ณ.เช้าวันนี้  เพื่อนคนหนึ่งเดินเข้ามาหาด้วยสีหน้าที่  แย่มากๆอยากจะถามเขาจังว่าเป็นอะไร  ก็ต้องยังไม่ถามเพราะถ้าถามคงต้องคุยยาวแน่ๆ  สายหน่อยประมาณ  10 โมงกว่าได้เขาก็โทรเข้ามาหาอยากที่จะปรึกษาเรื่องบ้างเรื่อง  แต่มันตรงกับจังหวะที่กำลังติดสอนหนังสืออยู่  ก็ต้องบอกไปก่อนว่าเดี๋ยวโทรมาใหม่นะ  (เขาร้องไห้ด้วยนะ)   

***พอ 12.00  น. เหมือนรู้ว่าว่างแน่นอน เขาโทรมาหาอีกรอบ  เล่าทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขา ณ.ตอนนี้  ฟังแล้วเขาเครียดมากๆนะ  จากที่ไม่ได้คุยกันยาวๆแบบนี้มานานแล้ว  ต้องคุยกันเกือบชั่วโมงเลย   

***สุดท้าย***พอเขาได้ระบายอะไรออกไปบ้าง  เขาบอกว่า "เขาดีใจมากที่เรายอมคุยกับเขา  ให้สติกับเขาหลายๆเรื่อง  ทำให้สบายใจมากขึ้นกว่าเดิม" แต่เราสินั่งฟังกว่าจะจบ  ไม่ใช่เรื่องของเราเลยต้องมาแก้ไขปัญหาให้อีก    

***ก่อนจะจากก็ลงท้ายด้วยคำคำนี้ "ขอบคุณมากนะที่ให้โอกาศผม"***  

 

             เฮ้อ....เพื่อนนะเพื่อน.... 

คำสำคัญ (Tags): #แค่ใครสักคน
หมายเลขบันทึก: 333363เขียนเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2010 19:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 02:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ดีมากครับ ถือว่าได้ทำบุญ  ได้ช่วยเพื่อน

   * บางครั้ง เขาไมต้องการอะไรมากครับ เพียงต้องการให้คนฟังเขาบ้าง เข้าใจเขาบ้าง   เขาจะผ่อนคลายและเบาลงมากครับ

                ขอบคุณบันทึกดีๆครับ

.....ขอบคุณมากค่ะที่แวะเข้ามา....

๐ การที่เราทำบุญมากๆและบ่อยๆนะเป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ

๐ แต่เรื่องที่เขาปรึกษามันเป็นปัญหาของครอบครัวเขา บ่อยๆก็แย่เหมือนกัน

สวัสดีครับ คุณครูสายลมฯ

ผมแวะมาเยี่ยมเยือนครับ

การช่วยเหลือคนอื่นก็นเป็นทำบุญนะ

เราไม่อะไรให้แล้วก็วดีไปกว่า

"ใหธรรมเป็นทานนะครับ"

วันลาก่อนนะครับ ผมจะแวะมาใหม่ครับ

...ขอบคุณมากมายค่ะ...

บางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าดีแล้ว บางคนอาจจะไม่ว่าดีก็ได้

ขอบคุณสำหรับแง่คิดที่ให้มา น้อมรับค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท