อัศจรรย์ใจเหลือเกินว่า "น้องสาว" ของผู้เขียนปรารถนาที่ "ทักทอความฝันอันบรรเจิดของพ่อแม่" โดยการสมัครสอบเพื่อเรียน "พยาบาล" สองครั้งสองคราว แต่อาจจะเป็นเพราะขาดส่วนผสมของ "บุญเก่า" และ "ไร้บุญใหม่" อย่างลงตัว สุดท้ายตอนนี้เธอเป็นได้อย่างมากคือ "เปิดร้านขายของชำ" ซึ่งเป็นอาชีพสุจริตที่เธอมองว่า "เหมาะกับเธอมากที่สุดในขณะนี้"
แม้ว่า "น้องสาว" จะไม่ได้โอกาสได้เข้าไปใกล้ชิดกับ "อาชีพของพยาบาล" แต่ในชีวิตของผู้เขียน "กลับได้มีโอกาสเข้าไปทำงานกับวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีกรุงเทพ" ในขณะที่เป็น "สามเณร" เมื่อเกือบ ๑๗ กว่าปีที่แล้ว
ในขณะนั้น "อาจารย์สายหยุด" เป็นผอ.วิทยาลัยพยาบาลกรุงเทพ ที่ย้ายมาจากวิทยาลัยพยาบาลสารคาม (ถ้าจำไม่ผิด) และตัวเองได้มีโอกาสเข้าไปทำงานกับทีมงานของพระอาจารย์วิรัตน์ วิรัตโน พระอาจารย์เฉลียว พระอาจารย์ฟอง (ทั้งสามรูปนี้สึกหมดแล้ว) พระอาจารย์บุญณพ พังงา พระอาจารย์สุวรรณ จ.ตรัง (สองรูปหลังยังไม่สึก)
จากวันนั้น จนถึงวันนี้ ได้มีการเกษียรของผอ. และย้ายเข้า-ออกเกือบหก-เจ็ดท่านแล้ว แต่ชีวิตของตัวเองก็ยังวนเวียนเข้าไปช่วยกิจกรรมต่างๆ อยู่เนื่องๆ เช่น บรรยายประจำรายวิชาการการคิดและการใช้เหตุผล การบรรยายธรรมในเทศกาลต่างๆ
อาจารย์อีกท่านที่เกษียรไปแล้ว และตัวเองได้เรียกว่า "ยาย" ทุกคำคือ "อาจารย์นิทรา" ซึ่งเป็นอาจารย์ฝ่ายกิจกรรมและทำหน้าที่เป็นผู้นำกิจกรรมการเข้าค่ายธรรมะ ซึ่งได้รับโล่ห์มากมายในด้านนี้ ส่วนปัจจุบันนี้ มีอาจารย์วันเพ็ญและทีมงานอีกหลายท่านสานต่อ นับเป็น "บุญอย่างมหาศาล" ที่คณาจารย์เหล่านี้เห็นความสำคัญของกิจกรรมการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของเหล่าพยาบาล
วทพ.กรุงเทพ นอกจากจะให้บทเรียนที่ดีในการทำงานของผู้เขียน เช่น การทำงานเป็นทีม การเสียสละ การตัดสินสินใจ และการบริหาร มาอย่างยาวนาน แล้ว ยังเป็นแหล่่งเรียนรู้สำคัญที่ำทำให้ผู้เขียนได้มีโอกาสได้นำองค์ความรู้ไป "ส่งต่อ" ให้พยาบาลรุ่นหลังๆ ได้แลกเปลี่ยนอย่างสม่ำเสมอ
เคยมี "อาจารย์แม่พยาบาลบางท่าน" เคยพยากรณ์ว่า "สักวันหนึ่งสามเณรจะสึก" แต่ปรากฎว่า ผู้ที่สึกคืออาจารย์ของผู้เขียน และครั้งใดที่มีโอกาสได้พบ "อาจารย์แม่ท่านนั้น" จะแซวเสมอว่า "ไหนหล่ะคำพยากรณ์ สงสัยจะไม่จริงซะแล้ว" แต่ท่านก็บอกแกมหัวเราะว่า "ฝนจะตก แดดจะออก พระจะสึก ผู้หญิงจะคลอดลูก บอกไม่ได้" อาจารย์ก็เลยออกตัวแก้เกี้ยวว่า "จะศึกษาแทน ไม่ใช่ลา (สึก) สิกขา"
ล่าสุด ผู้เขียนได้มีโอกาสไปบรรยายธรรมเรื่อง "ธรรมะสำหรับพยาบาล" และเดือนหน้าวันที่ ๓-๖ มีนาคม ๒๕๕๓ จะไปบรรยาย และพบปะพยาบาลในพิธีปัจฉิมนิเทศนิสิตที่จบการศึกษาชั้นปีที่ ๔ และแยกย้ายออกไปทำงานต่อไป
ประเด็นสำหรับการบรรยายเรื่อง "ธรรมะสำหรับพยาบาล"
๑. พยาบาลคือใคร ทำไมจึงต้องเรียนน้องๆ เหล่านี้ว่า "พยาบาล"
๒. "พยาบาล" ต่างจาก "ยมบาล" อย่างไร คนสองกลุ่มนี้มีบทบาทและหน้าที่อย่างไร
๓. ทำไม "ไนติงเกล" จึงเลือกตัดสินใจเป็น "พยาบาล" ในฐานะที่เป็นชนชั้นสูง เธอมีโอกาสจะเลือกอาชีพอื่นๆ ได้
๔. หน้าที่ของพยาบาลคือรักษาความเสื่อมร่างกายแต่เพียงอย่างเดียวหรือ? หรือว่า เธอสามารถเป็นได้มากกว่านี้ ในพระพุทธศาสนา "กล่าวถึงการรักษากายอย่างไร"
๕. การรักษาจิตของผู้ป่วย และรักษาจิตของผู้รักษาผู้ป่วย ควรมีรูปแบบและแนวทางอย่างไร
๖. อยู่กับคนไข้อย่างไรจึงจะมีความสุข จริงหรือเปล่า "เขามาให้เราได้บุญ" แต่กลายเป็นว่า "เขามาให้เราได้บาป" แล้วจริงๆ คืออะไร
๗. พยาบาลเป็นพระโพธิสัตว์ หัวใจของพระโพธิสัตว์ืคืิออะไร จะอยู่อย่างไร หรือทำอย่างไร เราจึงจะรู้สึกว่า "เรากำลังเป็นพระโพธิสัตว์หรือเป็นนางฟ้าในหัวใจของคนไข้"
๘. เขาเป็น "คนไข้" หรือเป็น "คนให้" ? เขาเป็น "ป่วย" หรือเป็น "คนช่วย"?
๙. เขาให้อะไรเรา เราให้อะไรเขา เขาช่วยอะไรเรา แล้วเราจะช่วยอะไรเขา
๑๐. ยิ้มรับวันดีๆ กับสิ่งดี ที่อยู่เีคียงข้างพยาบาล
เป็นสุขใจอย่างยิ่งครับ คิดว่าพยาบาลที่ได้รับความรู้ในครั้งจะนำไปดูแลผู้ป่วยทั้งทางร่างกายและจิตใจได้เป็นอย่างดี
เจริญพร
ขอบใจคุุณโยมมากที่แวะมาเยี่ยม
โยมศรีกมล
โยมไก่
* กิจกรรมแบบนี้ วิทยาพยาบาลคงทำทั้งประเทศ
* เดือนหน้านอกจากมีโปรแกรมที่วทพ.กรุงเทพแล้วยังมีที่วทพ.สระบุรีที่อิทัปปัจจยตาด้วย
* อนุโมทนาโยมเช่นกัน
นมัสการหลวงพี่ เยี่ยมมากๆๆได้ทำกิจกรรมด้วย ถ้ามีอีกชวนผมบ้างนะครับ จะไปช่วยครับ...
นมัสการเจ้าค่ะ
สมัยก่อนเคยสอนพยากรณ์ชีวิตด้วย ท่านว่าจรรยาบรรณคือห้ามทำนายให้สามีภรรยาเลิกกัน ห้ามทำนายเด็กว่าพ่อแม่จะพึ่งได้หรือไม่ ห้ามทำนายวันตาย และห้ามทำนายผู้ทรงศีล
คงเข้าข่ายนี้มังเจ้าคะ
แต่ตอนนี้เลิกแล้วเจ้าค่ะ แม้กระทั่งเวบที่เคยเขียนเผยแพร่เกี่ยวกับเรื่องการพยากรณ์ก็ลบออกหมด เพราะรู้สึกว่าเป็นการมองที่ปลายเหตุ
ศึกษาพระศาสนาดีกว่าเจ้าค่ะ
ชื่นชมกิจกรรมดีๆเจ้าค่ะ
อ.ดร.ขจิต
นมัสการพระคุณเจ้า
โยมณัฐรดา
โยมศิริวรรณ และครูคิม
* อนุโมทนาขอบคุณมากที่แวะมาเยี่ยมเยียน
* นับเป็นโชคที่พยาบาลเหล่านี้ แต่ต้องขอบคุณผู้ที่หยิบยื่นโอกาสนี้คือ ครูของเธอ
* เมื่อใจของพยาบาลได้รับการรักษาอย่างดี เธอเหล่านี้จะได้ใช้โอกาสนี้ไปรักษาใจของคนอื่นๆ ต่อไป
* เจริญพร
กลาบนมัสการค่ะ
แม้ไม่ได้เป็น"หนึ่ง"ในภาพ ก็เป็น"สุข ที่มีโอกาสได้ชื่นชมค่ะ
ขออนุญาตร่วมอนุโมทนาบุญด้วยคนค่ะ
นมัสการเจ้าค่ะ
เพิ่งนำข่าวการรับสมัครอาสาสมัครเพื่อวันวิสาขบูชาโลก ไปแปะไว้ในบอร์ด "สโมสรอรุณสวัสดิ์" http://www.arunsawat.com มาเจ้าค่ะ เสียดายที่ทำลิ้งค์ในเวบนี้ไม่เป็น เลยไม่ได้ลิ้งค์มาถึงเจ้าค่ะ
นมัสการลา
เกิดข้อผิดพลาด หมายถึงหา URL ของบทความที่แปะไม่พบน่ะเจ้าค่ะ
โยมณัฐรดา
โยมน้ำเกลือหวาน
* อนุโมทนาขอบใจที่แวะมาเยี่ยม
* เจริญพร
มาอีกครั้งเจ้าค่ะ
จะไปแก้ข่าวเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ
กลับมารายงานข่าว
เข้าเวบไม่ได้เจ้าค่ะ เค้าเขียนว่าฐานข้อมูลผิดพลาด
ไว้จะลองเข้าไปใหม่นะเจ้าคะ
กราบนมัสการพระอาจารย์ หนูชื่อกลอยใจทับทิมจันทร์ค่ะ หนูเข้ามาเพื่ออ่านข้อมูลเตรียมสอบสัมภาษณ์เข้าเรียนวิทยาลัยพยาบาลพุทธชินราช แต่หนูติดอันดับสำรอง (เครียดมาเลยค่ะ)หนูมีความรู้สึกว่ามันกดดัน เพราะหวังมาก ผุ้ปกครองหวังมาก เลยยิ่งกดดันมากเลยค่ะ
ยิ่งมีเรื่องเข้าใจผิดกันอีกระหว่างหนุกับผุ้ปกครองยิ่งทำให้หนู เครียดหนักเข้าไปใหญ่ เรื่องราวต่างๆๆ ที่เข้ามาในชีวิตหนุตอนนี้มากมาย สับสน จนหนูไม่ทราบว่าจะเอาอย่างไรกับชีวิตแล้วค่ะ...
กราบนมัสการค่ะ หนูได้เข้าเรียนที่วิทยาลัยพยาบาลพุทธชินราชแล้วนะค่ะ ข้อมูลหรือธรรมะต่างๆ ที่ได้เข้ามาศึกษาในเว็ปนี้มีประโยชน์มากเลยค่ะ ทำให้หนูได้ทราบแล้วว่าเพราะหนูมีธรรมะเลยทำให้สามารถเข้าเรียนพยาบาลได้ ตอนนี้กำลังเริ่มเรียนได้สามอาทิตย์แล้วค่ะ การเรียนมีความยากง่ายคละกันไปแต่ที่ประทับใจคือวิทยาลัยที่นี่จะเน้นการสอนศาสนาดีมากค่ะ โอกาสหน้าจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะค่ะ ตอนนี้ขอทำงานส่งอาจารย์ก่อน ธรรมะสวัสดีค่ะ