ขอบคุณหนึ่งวัน...ที่ทำให้ฉันมีความสุข

การที่ได้พบเจอผู้คนต่างๆ มากมายหลายหลากอารมณ์และรูปแบบแตกต่างกันไป ได้เรียนรู้การทำงานที่แตกต่างไปจากงานที่ทำประจำวัน รู้จักการพลิกแพลงสถานการณ์ การรับมือกับผู้คนที่ต่างอารมณ์ ได้ยิ้มได้หัวเราะกับใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ได้ใช้หลักของงานบริการที่เจ้านายเคยพร่ำสอน และแม้จะเหน็ดเหนื่อยจากการที่ต้องทำงานทั้งวันตลอดเวลา แต่กลับรู้สึกว่าสนุกมีและความสุข ถือว่าเป็นกำไรชีวิตและประสบการณ์ที่ดีอย่างหนึ่งในชีวิต

คุณรู้สึกเหมือนฉันไหมคะว่า..เวลาที่เราได้ทำงานอะไรสักอย่างด้วยความสนุกและมีความสุขแล้ว ความเหน็ดเหนื่อยที่เกิดจากการงานนั้นไม่รู้ว่ามลายหายไปสิ้นได้ตั้งแต่เมื่อไร

สัปดาห์ที่ผ่านมาฉันปลีกตัวจากงานประจำที่ทำให้หัวหมุน วุ่นวาย ได้มาทำงานในอีกรูปแบบหนึ่ง…ฉันเป็นคนขายดอกไม้ค่ะ...

ในวันหยุดสุดสัปดาห์หลายๆ คนคงอยากหยุดพักผ่อนนอนหลับให้สบายอยู่กับบ้านหลังจากตรากตรำกับงานหนักมาตลอดสัปดาห์ ฉันก็เป็นหนึ่งในหลายๆ คนที่คิดแบบนั้น แต่วันหยุดที่ผ่านมาฉันต้องรีบลุกจากที่นอนตั้งแต่ตีสี่เพื่ออาบน้ำแต่งตัวเตรียมออกจากบ้านตีห้าไปขายดอกไม้ที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิต์ ในช่วงเวลาหกโมงเช้า...วันรับปริญญาบัตรของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ฉันรับปากพี่ที่นับถือว่าจะไปช่วยขายให้

ระยะทางจากบ้านถึงศูนย์การประชุมฯ ไกลพอสมควร ทางเดียวที่จะไปให้ทันก็คือต้องใช้บริการรถไฟฟ้าซึ่งจะต้องเป็นรถไฟฟ้าใต้ดินเท่านั้นเนื่องจากสถานีจะไปอยู่หน้าศูนย์การประชุมฯ พอดิบพอดี ปรากฏว่าพอไปถึงสถานีรถไฟฟ้าประตูยังไม่เปิด คุณ รปภ.เธอบอกว่าเปิดประตูตีห้า ห้าสิบนาทีครับ ต้องยืนแกร่วรอสักพัก มีคนรอมากพอสมควร จุดหมายปลายทางคงจะไปที่เดียวกับฉัน ประมาณสิบนาทีฉันก็ไปถึงที่หมาย พี่ที่ฉันไปช่วยขายดอกไม้จัดพื้นที่รอไว้ให้เรียบร้อยแล้ว บูทที่ตั้งร้านอยู่ในพื้นที่ค่อนข้างดีพอสมควรเยื้องๆ กับทางขึ้นลงรถไฟฟ้าเลย มีร้านขายดอกไม้พรึบพรับละลานตาไปหมด

เช้าๆ อย่างนี้ได้เห็นดอกไม้สวยๆ ทำให้รู้สึกสดชื่นจัง ความง่วงซึมที่ต้องรีบตื่นแต่เช้าหายไปสิ้น รีบหยิบกล้องตัวเก่งออกมากดชัตเตอร์ก่อนที่จะไม่มีเวลา เนื่องจากวันนี้ทั้งวันฉันจะต้องทำงานตลอดไม่ได้หยุดแน่ มีเรื่องราวหลายต่อหลายเรื่องที่ทำให้ฉันได้ยิ้ม ได้ขำตลอด

ลูกค้าคนแรกของฉันเป็นหนุ่มน้อยหน้าใสมาสอบถามราคาช่อดอกไม้ ขำๆ ที่หนุ่มน้อยพูดกับฉันเป็นนัยๆ เหมือนจะให้ฉันลดราคาให้อีก ...พี่ครับ..ไม่รู้ว่ามีอะไรดลใจให้ผมตรงรี่มาที่ร้านพี่ร้านเดียวเลยนะครับนี่ (...รู้ทันหรอกนะ ว่าน้องอยากให้ลดราคาดอกไม้ให้อีก... ) หนุ่มน้อยคงต้องว่าฉันใจร้ายแน่ๆ เลย ลูกค้ารายแรกลดให้ไม่ได้จริงๆ ค่ะถือเป็นเคล็ดอย่างหนึ่ง

คุณป้าท่านหนึ่งมาซื้อช่อดอกไม้ให้ลูกสาว ...หนูๆ ช่อนี้เท่าไรจ๊ะ คุณป้าหยิบช่อดอกไม้เล็กๆ น่ารักขึ้นมาช่อหนึ่ง ...100 บาทค่ะ... คุณป้าต่อรองราคาจนฉันแทบหงายหลัง ...ป้าซื้อ 2 ช่อ 120 ได้ไหมจ๊ะ... คุณป้าขาอำหนูเล่นใช่ไหมคะนั่น

ช่วงบ่ายเกิดการชุลมุน ฝนที่ตั้งเค้าทำท่าว่าจะตกๆ ก็ตกจนได้ บรรดาบัณฑิตและญาติๆ พากันมาหลบฝนในบูท สักพักฝนซาลงพร้อมกับที่ฉันขายดอกไม้ได้หมดจากผู้คนที่มายืนหลบฝนนี่เอง

วันนี้ฉันได้พบเจอผู้คนต่างๆ มากมายหลายหลากอารมณ์และรูปแบบแตกต่างกันไป ได้เรียนรู้การทำงานที่แตกต่างไปจากงานที่ทำประจำวัน ได้ยิ้มได้หัวเราะกับใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ได้ใช้หลักของงานบริการที่เจ้านายเคยพร่ำสอน อาจจะมีเหน็ดเหนื่อยบ้าง แต่กลับรู้สึกว่าสนุกและมีความสุขค่ะ

ขอบคุณหนึ่งวัน...ที่ทำให้ฉันมีความสุข

เขียนใน GotoKnow โดย talaedao
ใน คนดีที่หนึ่ง

คำสำคัญ (Tags): #ความสุข#ดอกไม้#รับปริญญา

หมายเลขบันทึก: 331938เขียนเมื่อ 29 มกราคม 2010 01:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน