ธรรมชาติ คน สัตว์ ต้นไม้ และสิ่งแวดล้อม
ต่างต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน
เมื่อต้องจากไป ย่อมมีมาทดแทน
หากไม่จาก แต่เหมือนจาก
นั่นคือความทุกข์.
ทุกข์เกิดที่ใจ ดับที่ใจ
.............
ม่ามี๊ครับ......โน่นนกครับ
เด็กน้อยชี้มือไปที่บ่อน้ำข้างหน้า
ฉันมองนิ่งเห็นแล้ว ลูกนกเอี้ยง ....มันพยายามช่วยตัวเอง
น่าจะเนื่องมาจากการฝึกบิน
แม่นกส่งเสียงร้องแล้วบินไปรอบๆก่อนจะบินลับตาไปในดงป่าแสม
...............
แต่ปีกเจ้ายังอ่อนสอนบิน ย่อมมีพลาด
มันถลาลงในบ่อน้ำใหญ่ เนื้อที่ 7 ไร่
เด็กน้อยหันมามองฉัน ..มองนก
และไม่รีรอ...ดำน้ำมุดๆๆๆ หัวไสไปข้างหน้า
มือน้อยๆแหวกว่ายไปอย่างรวดเร็ว
เห็นเท้ากระทุ่มน้ำ ร่างอ้วนๆแหวกว่ายลอยน้ำไปลิ่ว
ฉันเตรียมพร้อมด้วยอาการสงบ
ส่งใจถึงกัน ขอให้ทันการ และเจ้าเด็กน้อย
อย่าเหนื่อยเสียก่อนหละ
ขอเพียงมีสติ และนกน้อยเจ้าอย่าตกใจ
อย่าถลาหนีออกไปอีก เพราะกลางบ่อน้ำลึก
นิ่งไว้ๆ
แล้วก็โล่งอก หยุดตื่นเต้น มันเกิดขึ้น และดับแล้ว
มองด้วยสายตาชื่นชม
และถอยออกไปทำภารกิจต่อเมื่อเด็กน้อยว่ายเข้าฝั่ง
โดยชูนกในมือเหนือน้ำ
เด็กน้อยถูกห้อมล้อม ปากก็บรรยายถึงเหตุการณ์ให้เพื่อนที่รุมล้อมฟัง
ฉันเดินจากมา.....เสียงนั้นแผ่วเบาลงๆ
ใครคนหนึ่งพูดว่ามันหนาวสั่น
และเสียงปลอบจากคนว่ายน้ำแว่วมาว่า
ไม่เป็นไร.. เอาไปตากแดด.. เออเธอช่วยเราเฝ้านะ
เสียงใสๆดังขึ้นใหม่ว่า ... มามี๊รู้ไหม
รู้.....
แล้วเค้าว่าไง.....
ไม่ว่าไง ..ยิ้ม .....โน่นยิ้มไปโน่นแล้ว
เฮ้ย! เอาไปให้ม่ามี๊ซิ
ไม่ต้อง..คนว่ายน้ำส่งเสียงเอ็ด
ถ้าจะเอาม่ามี๊เอาไปแล้ว เค้าให้ข้าดูแลมัน
เดี๋ยวงูมากิน
เฮ้ย..เค้าบอกเอ็งหรือ
เงียบ...ข้ารู้เอง...เอ็งมาเฝ้าแทนข้าที
จะไปไหน...
ข้าจะไปหาอะไรให้มันกิน
เอ็งรู้.....เสียงถามถูกดันให้สูงขึ้น
เออน่า...มันก็ต้องหิวเหมือนเราแหละ
เอ็งจะให้มันกินอะไร
ยอดไม้..เฮ้ย! หนอนๆๆ ข้ารู้แล้ว
เอ็งจะหาที่ไหน ฮะ...ๆๆๆ ข้าว่าหนอนพลาสติกได้ไหม
เอ็งว่ามันรู้ไหมว่าถูกหลอก....
ไอ้บ้าเอ๋ย..เอ็งจะหลอกกระทั่งนกเจ็บเหรอ?
อิอิ..ข้าว่า....ข้าอยากรู้ ...เงียบ....
....................................
เสียงเพลงดังขึ้นในใจฉัน...
อันความกรุณาปราณี....
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
จากฝากฟ้า........................
เหตุเกิดเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2552 บ่อน้ำหลังอาคาร 4
อันเกี่ยวเนื่องกับกิจกรรมปลูกโกงกางถวายพ่อหลวง
เป็นเรื่องเล่าที่น่ารัก เด็กๆก็น่ารักค่ะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องน่ารักๆที่นำมาเล่าค่ะ อ.
ขอบคุณค่ะ
เรื่องของเด็กน้อย
ที่พี่ใกล้ชิดจนรู้ใจกันแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- เด็กน้อยช่างมีน้ำใจประเสริฐยิ่งนัก หากทุกชีวิต...อยู่อย่างไม่เบียดเบียน คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันและพึ่งพิงกันได้ในยามยากไร้..... จะช่วยให้โลกมีสันติสุขขึ้นนะคะ
- ขอบคุณพี่ครูต้อยที่นำเรื่องราวดีๆ มาเผยแพร่นะคะ
สวัสดีค่ะ พี่ครูต้อย
จิตปัญญา ทำให้แคล้วคลาดปลอดภัยจริงๆค่ะ
แล้วจะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ
คนที่บ้านเน้น"ลูกแมว"ค่ะ
เจอที่ไหนที่นั่น ต้องเข้าไปดูแล
ถ้าแม่อนุญาต แมวคงเต็มบ้าน
เด็กน้อยครูพี่ต้อย งดงามน้ำใจยิ่งค่ะ น่าภาคภูมิที่สุดค่ะ
อิ่มเอมกับเรื่องนี้ น่ารัก ขอบคุณค่ะ
poo
ขอบคุณแทนเด็กน้อยนะคะ น้องPOO
พี่เชื่อว่าในตัวเด็ฏน้อยทุกคนมีสิ่งสวยงามมากมาย
อยู่ที่ผู้ใหญ่จะให้โอกาสเขาได้มากน้อยเพียงไร
บางครั้งการใคร่ครวญไตร่ตรอง
มากเกินเหตุก็ทำให้เสียโอกาส
พบสิ่งดีงามที่ผ่านมานะคะ
พี่ก็คิดแว๊บเดียวว่าถ้าเกิดพลาดพี่จะแก้ปัญหาได้
และมั่นใจเพราะรู้จักถึงความสามารถเฉพาะตัวเด็กน้อยดี
จึงปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่ปรารถนา
หากไม่มีโอกาสจะรู้ได้ไง..ใช่ไหมค่ะ
ว่าเรามีพระเอกตัวจริงหรือไม่ อิอิ
ขอบคุณค่ะ