วันนี้ 21 มกราคม 2553 เป็นวันที่พวกเราชาว กศน. จังหวัด ไม่มีใครได้ทำงานอยู่ที่ สำนักงาน เลย เพราะมีภารกิจที่ต้องออกพื้นที่ทั้งในจังหวัด และต่างจังหวัด ผู้เขียนเองได้รับมอบหมายให้ไปร่วมงานการประเมินโรงเรียนเพื่อรองรับรางวัลพระราชทาน ของโรงเรียนวัดควนวิเศษ อ. เมืองจ. ตรัง รู้สึกดีใจจังเลย เพราะผู้เขียนเป็นศิษย์เก่าโรงเรียนแห่งนี้ตั้งแต่ ชั้น ป. 5- ป.7 จบจากโรงเรียนไป 40 ปีเต็มก็ไม่ได้กลับไปเลย วันนี้ได้เห็นความก้าวหน้าของโรงเรียนเก่า รู้สึกปลื้มมากๆ ยิ่งไปเห็นและได้ยินรุ่นน้อง จำนวน 1,570 คนร้องเพลงประจำโรงเรียน ตอนเข้าแถวหน้าเสาธง ก็ทำให้เรารู้สึกคึกคัก กระปรี้กระเปร่า เหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ถ้าใครไม่เชื่อก็ลองกลับไปเยี่ยม โรงเรียนที่เราเคยเรียนตอนเด็ก ๆ ตอนเรียนป. 5 -ป.7ผู้เขียนเคยเป็นนักวิ่งรุ่นจิ๋ว ตอนเช้าก็ต้องซ้อมวิ่งก่อนเรียน สนามหญ้าก็ยังอยู่เหมือนเดิม ทราบว่าผู้บริโรงเรียนและคุณครู แต่ละท่านไม่ยอมทำสนามให้เป็นพื้นคอนกรีต เพราะกลัวว่าเวลาเด็ก นักเรียนหกล้ม จะเป็นอัตราย โอ้โห เรามีครูที่รักเราเหมือนพ่อแม่คนที่ สอง เลยนะเนี่ย น่าภูมิใจจังที่ได้เป็นลูกศิษย์ของครูที่รักเมตตาศิษย์
ตอนนี้กลับมาอีกทีรูปร่างนักวิ่งรุ่นจิ๋ว กลายเป็นนักมวยปล้ำรุ่นใหญ่เพราะน้ำหนักมาก เข้าไปในโรงเรียนก็เจอแต่คุณครูรุ่นใหม่ เพราะครูเดิมคงเกษียณอายุไปหมดแล้ว ห้องประชุมที่จัดเอกสารร่องรอยให้กรรมการประเมินดู ก็ยิ่งใหญ่ มโหฬาร รางวัล โล่เกียรติยศต่าง ๆ ก็มีมากมาย นับไม่ถ้วน มีรูปถ่ายศิษย์เก่าที่สร้างชื่อเสียงใหโรงเรียนมากมาย เช่น ท่านชวน หลีกภัย อดีตนายกรัฐมนตรี คนที่ 21 /สว. วิเชียร คันฉ่อง /สส. สุกิจ อัตโถปกรณ์ / อดีตรัฐมนตรีสาธารณสุข นายวิทยา แก้วภราดัย /อดีตสส.และเลขารัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการ นายแพทย์ทศพร เสรีรักษ์ อดีต สส. สุวรรณ กู้สุจริตกุล ฯลฯ วันนี้ มีผู้บริหารสถานศึกษาทั้งเขต 1 เขต 2 ไปร่วมงานมากมาย ตลอดจนมีน้องๆ ที่หมุนเวียนมาทำหน้าที่พิธีกร ดูแลอำนวยความสะดวกแก่แขกผู้มาเยือนทุกท่าน เก่งจริงๆ เด็กรุ่นใหม่ มีความกล้าในการแสดงออก เก่งกว่าสมัยพี่มากมายเลย
นายกิจ หลีกภัย ในฐานะประธานกรรมการสถานศึกษา ได้กล่าวต้อนรับและเล่าบริบทและเอกลักษณ์ของคนตรังพอเป็นสังเขป ว่าขณะนี้จังหวัดตรังมประชากรประมาณ 620,000 คนเป็นคนไทยพุทธ 80 เปอร์เซ็น อิสลาม 20 เปอร์เซ็น เป็นเมืองที่ค่อนข้างสงบ น่าอยู่ ช่วงนี้คนจาก สามจังหวัดชายแดนนิยมมาซื้อบ้านอยู่ที่ตรัง คนตรังจะให้ความสำคัญกับการกินมาก โดยเฉพาะอาหารเช้า และถ้าไปงานศพ เจ้าภาพก็มักจะเชิญไปกินอาหารคาวหวาน ก่อนจะไปเคารพศพ โรงเรียนวัดควนวิเศษ แห่งนี้ ล้วนมีผู้บริหารที่มีความรู้ ความสามารถ ท่านในฐานะที่ทำหน้าที่ประธานคณะกรรมการสถานศึกษาก็ทำงานด้วยความสบายใจ ดูจากสรุปภาพการรายงานกิจกรรมและผลงานที่ปรากฎ มีการนำชมกิจกรรมแต่ละฐานความรู้ คงเป็นที่เข้าตากรรมการที่มาจากหลายจังหวัดเช่นกระบี่ พังงา ภูเก็ต และระนองเพราะดูแล้วเยี่ยมมาก
เรียนท่านศรีตรังเบิกบาน ....ทุกครั้งที่มอง สนามเด็กเล่นเห็นเป็นโครงเหล็ก เก่า สีถลอกออกหมด มีสายโซ่ขึ้นสนิมและไม้กระดานแผ่นสั้นๆสำหรับนั่งได้1คนห้อยต่องแต่งอยู่ ทำให้เห็นภาพของตัวเองที่ นั่งชิงช้าตัวนี้ และไกวแรง จนสุดความยาวของโซ่ได้เสมอ.... ...คงเป็นเพราะเหล็กสมัยก่อนคุณภาพและความทนมากกว่ากันกระมัง ทางโรงเรียนถึงไม่ยอมทิ้งสักที โซ่ขาดแล้วขาดอีก ก็ยัง ยืนตระหง่านปนกับของเล่นรุ่นใหม่ๆ อยู่อย่างนี้ ....ความทรงจำมักเกิดขึ้นได้เสมอเมื่อเห็นสถานที่ หรือวัตถุสิ่งของที่เราประทับใจ....