การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ--จริง ๆ น๊ะ

หลังจากการเสียชีวิตของคุณองค์การณ์ อรัญดร  ตั้งแต่นั้นสังเกตว่าบุคลากรเรารวมทั้งคนรอบข้างดูจะตื่นตัว Check up สุขภาพกัน ไม่เว้นแม้แต่ตัวเอง ซึ่งปีนี้ยังไม่ได้ตรวจ Check up เพราะผลการตรวจที่แล้วมาผลก็ออกมาดี๊ดี และมักจะบอกใครต่อใครอยู่เสมอว่า อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด  แต่พอมาเจอกับตัวเอง ก็อดที่จะเครียดและรู้สึกวิตกจริต อาการหนักขึ้น และเป็นกังวลไม่ได้ (รวมทั้งใครอีกหลายคนในหน่วยที่ผลออกมาผิดปรกติกัน)

เรื่องของเรื่องก็คือผลการตรวจทางเคมีคลินิกโดยทั่วไปก็ปกติดีหมด แต่พอมาเจอผลทางโลหิตวิทยา ผล CBC พบว่าค่าต่าง ๆ หาที่ปรกติได้แทบน้อยเหลือเกิน เห็นผล Lab. แล้วอาการเหมือนจะยิ่งหนัก รู้สึกปวดหัวตุ๊บ ๆ ขึ้นมาไม่ได้เลยอดเขียนบันทึกช่วยจำไว้

ต้องขอขอบคุณพี่เม่ย พี่ตา น้องนุ๊ก  และคนอื่น ๆในหน่วยโลหิตวิทยา ที่ได้ให้คำแนะนำ และยังช่วยตรวจ Hb typing ให้อีก  รวมทั้งอาจารย์จิตวัตได้แนะนำให้ลองตรวจผล Ferritin, Serum
 Iron และ TIBC

 

และเมื่อได้ลองทำผล Ferritin ปรากฏว่าได้ 3.8 ng/ml ผล SI ได้ 5 umol/ml และ TIBC ได้ 94 umol/ml ซึ่งพี่ปนัดดาและพี่นุชรัตน์บอกว่า ผลLab. ของผู้เขียนนี่ช่างตรงตามทฤษฏีซะจริง ๆ เกี่ยวกับ Iron deficiency หรือโรคขาดเหล็ก รวมทั้งยังแนะนำให้ผู้เขียนเปลี่ยนพฤติกรรมการกินซะใหม่ เลิกกินน้ำชาเป็นอันขาด เพราะมีผลในการดูดซึมธาตุเหล็ก ซึ่งแต่เดิมผู้เขียนชอบทานมาก ๆ ต้องกินเป็นประจำทุกวัน อาจต้องหาอาหารที่มีส่วนประกอบของธาตุเหล็กกิน ซึ่งแต่ละอย่างทีใครบอกมาผู้เขียนล้วนแต่ไม่ชอบทานทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นมะเขือพวง ตับ เป็นต้น แต่ต่อไปคงต้องอดทนและพยายามเปลี่ยนพฤติกรรมในการกิน ตอนนี้ก็กินยาเสริมธาตุเหล็กไปด้วย