ปีนี้เราปลูกทั้งต้นกล้า และปักฝักค่ะ
หลังการประชุมของเหล่าผู้นำจิตอาสาตัวน้อยๆ
เราได้ทำการสำรวจต้นโกงกางที่เราปลูกไว้เมื่อปีกลาย
พบว่ามันล้มตายไปจำนวนมาก ตายไปเป็นร้อยต้น
เนื่องจากมีปัญหาน้ำทะเลเสีย น้ำเน่า
อีกทั้งโดนกลุ่มชนพม่า มอญที่มาอาศัยทำมาหากินในล๊งใกล้ๆโรงเรียน
พากันลงมาจับปลา ปู แล้วก็ย่ำต้นโกงกางของเราล้มตายจำนวนมาก
พวกเราก็ได้แต่ขอร้องเขาว่าเราปลูกต้นไม้เพื่อป้องกันภัยในวันข้างหน้า
และเป็นที่อนุบาลสัตว์น้ำตามธรรมชาติด้วย
หากจะจับสัตว์น้ำในพื้นที่นี้ เราก็ขอเพียงอย่าเหยียบย่ำต้นไม้ของเรา
หลังจากนั้นจิตอาสาน้อยของฉันก็วางแผนการทำงาน
โดยน้องเพ้ย แบ่งเพื่อนๆเป็น 3 กลุ่มคือ
กลุ่มที่ 1 ปลูกทางซ้ายของลำคูจำนวน 50 ต้น
กลุ่มที่ 2 ปลูกไปทางขวา 50 ต้น
ส่วนเด็กน้อยที่เหลือไม่ต้องลงปลูก แต่มีหน้าที่บริการ เช่น
บริการส่งต้นกล้าให้พวกที่ลงปลูก บริการหาน้ำดื่ม
บริการหาสบู่อาบน้ำหลังขึ้นจากคู
คุณครูฉวีวรรณส่งเด็กป. 4 มาช่วยอีก 20 คน
คณะจิตอาสาน้อยของฉันก็ลงความเห็นว่าให้ลงบ่อหลังโรงเรียน
โดยปลูกริมๆบ่อ เนื่องจากน้ำมาก และเด็กป.4 ที่ว่ายน้ำเก่งมีเพียง 6 คนเท่านั้น
ที่เหลือจึงไปเก็บขยะรอบๆอาคารเรียน และรวบรวมใบไม้ร่วงมากองไว้
วันหน้าจะสามารถนำมาทำปุ๋ยหมักได้ แต่ตอนนี้ก็ถมทับกันไปก่อน
เอารูปมาฝากให้ชมเด็กๆทำงานนะคะ
ต้นไม้ช่วยยึดดิน ให้ร่มเงาสัตว์น้ำมาอาศัยอยู่ ไม่ว่าจะเป็นปูแสม กุ้ง หอยปูปลา
สิ่งที่รู้สึกไม่ดีคือ เมื่อเราเห็นชาวพม่า มอญ และเขมร พากันลงมาจับสัตว์น้ำ
และแหวก ย่ำต้นไม้ของเราเสียหาย
พร้อมทิ้งขวดเครื่องดื่มชูกำลัง และขวดเบียร์เขาทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า!
บางพื้นที่มีสาหร่ายเต็มผืนดินใต้น้ำ ต้องลอกสาหร่ายออกก่อน
จึงจะปลูกโกงกางลงไปได้
กลุ่มนี้เป็นแผนกส่งโกงกาง และเสริฟ์น้ำ รวมทั้งจัดหาสบู่ค่ะ
กลุ่มของเค เป็นแผนกยก หาม กล้าโกงกางมาส่งกลุ่มในน้ำค่ะ
สามคนนี้เป็นจิตอาสาริมเล ที่ปลูกป่าชายทะเลกับฉันหลายครั้งแล้วค่ะ
บ่อนี้เป็น เคยเป็นบ่อเลี้ยงกุ้ง อยู่ในอาณาเขตของโรงเรียน
ปัจจุบันใช้เป็นบ่อเลี้ยงปลา
สาหร่ายมีลักษณะเป็นผืนผ้า ใหญ่มากๆ ยกกันไม่ไหว ต้องทำการแบ่ง
เสียดายที่ฉันไม่มีความรู้เรื่องสาหร่ายเลย
จึงไม่รู้วิธีจัดการกับมันให้เกิดประโยชน์ หรือนำมาเป็นอาหาร..
นอกจากช่วยกันลากมันขึ้นมากองไว้รอให้มันแห้งเป็นขยะ
ใครทราบช่วยอนุเคราะห์ด้วยนะคะ เพื่อประโยชน์ต่อการเรียนรู้ของพวกเรา
เด็กน้อยลองเอามาทาบที่ตัว เหมือนชุดพรางของทหารเลยค่ะ
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
สวัสดีค่ะม่ามี๊
วันนี้น้องมิมไม่ได้มาโรงเรียนค่ะ
เพราะน้องมินไม่สบาย เสียดยไม่ได่ปลูกป่ากับเพื่อน
เดือนมกราคมนี้ ม่ามี๊จะลงปลูกป่าชายเลนวันไหนอีกคะ
ขอบคุณค่ะ
มาอีกรอบมาบอกว่าวันนั้น หนูไปบ้านตา ที่สุรินทร์ค่ะ
ไปเยี่ยมญาติเพราะว่าปีใหม่หนูจะม่ได้ไป
แม่บอกว่าให้ไปเยี่ยมช่วงนี้เลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
เด็กๆ ดูมีความสุขทุกคนเลยนะคะ
สวัสดี ครับ คุณครูต้อย
อ่านบันทึกนี้ แล้วมีความสุข นะครับ
เห็นเด็ก ๆ ชูต้นไม้ไว้เหนือหัว เท่ากับเป็นสานต่อ เจตนารมย์ ของชาติเลยทีเดียว
ยิ้มและชื่นชม...แบบออกหน้าออกตา นะครับว่า ครูต้อยคือยอดครู
รักและเคารพครูนะครับ
น้องเพ้ย น้องมิน
ม่ามี๊คงต้องปรึกษาพวกเราก่อน
เพราะพวกเราคือพลังที่จะสานฝันเพื่อชาติต่อไป
ม่ามี๊เชื่อว่า ต้นไม้ที่พวกเราปลูกกันนั้น
วันหนึ่งหากมีภัยธรรมชาติทางน้ำเกิดขึ้นจริง
คงช่วยแก้ปัญหาได้ไม่มากก็น้อยนะ
อยากบอกว่าจงเก็บความรู้สึกดีๆนี้ไว้
และทำตามที่ใจปรารถนา
ไม่นาน กลุ่มจิตอาสาของน้องเพ้ยต้องโตขึ้น
แล้วเราช่วยกันปลูกป่าให้เต็มผืนดินริมเลกันเลยนะคะ
วันนี้สอบเป็นไงบ้าง ยากไหม
ยังมีเวลาอีกครึ่งเดือน
หากยากก็พยายามอีกหน่อย ความยากก็จะน้อยลงเอง
ตกลงน้องมินใช้บันทึกไม่ได้เหรอคะ
ขอบคุณค่ะ
น้องแสงแห่งความดี
พยายามทำค่ะ
อยากให้เด็กน้อยมีจิตสำนึกรักบ้านเกิดเมืองไทย
และภูมิใจ หวงแหนผืนแผ่นดินไทย
จึงต้องให้เด็กน้อยทำกิจกรรม
ด้วยเชื่อว่ากิจกรรมเหล่านี้จะประทับใจ
และอยู่ความทรงจำของเด็กน้อยแม้วันเวลาผ่านไป
พวกเขาจะเกิดความภาคภูมิใจที่ได้ร่วมกิจกรรมเทิดพระเกียรติองค์พ่อหลวงค่ะ
และภูมิใจที่พวกเขาได้เป็นผู้หนึ่งที่ช่วยกันรักษาผืนแผ่นดินไทยที่ชายทะเลไว้ด้วยค่ะ
ตอนนี้ก็เริ่มมีภาคเอกชนเห็นความสำคัญของการอนุรักษ์ป่า
ร่วมส่งเสริมการทำงานเพื่อพ่อหลวงมากขึ้นๆค่ะ
ขอบคุณนะคะที่ติดามและให้กำลังใจพี่และเด็กน้อยจิตอาสามาตลอด
ขอบคุณค่ะ
น้องมุก ดญ.ณัฐริกา หงส์คู มากราบขอบพระคุณ
คุณน้าแสงแห่งความดีค่ะ