หลังจากที่ปรับเปลี่ยนตัวเองด้วยการนอนหัวค่ำตื่นตอนเช้าอาการล้าและหนืดหนึบในการทำงานก็เปลี่ยนไป ตื่นเช้ามารู้สึกกระปรี้กระเปร่าสมองแล่นแบบสัมผัสได้(อัลฮัมดุลิลละฮฺ) วันนี้ตั้งแต่เช้าคลุกอยู่กับวิทยานิพนธ์ตัวเองทั้งวัน (แอบแวบไปอ่านบล๊อกโกทูโนบ้าง...เรื่องนี้ยังทำใจห้ามละมันไม่ได้ อิอิ) พอใจกับงานตัวเองมากครับภาพชัดมากขึ้นได้รับคำแนะนำจากพี่สาวที่แสนดี(ศน.อ้วน) ผู้เชี่ยวชาญทางด้านภาษาไทยจนได้รับรางวัลวิจัยการันตีมาแล้วช่วยให้คำปรึกษาในหลายๆเรื่อง งานเดินมากขึ้นตอนนี้ขอดุอาอฺ(การขอพรจากพระเจ้า) อย่างเดียวว่าวันที่ ๓๐ ม.ค. นี้ที่จะไปพบอาจารย์ที่ปรึกษาตามนัดหมายจะทำให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี (ช่วยขอดุอาอฺให้ด้วยนะครับ) หากเป็นอย่างที่หวังจริงทุกอย่างก็จะลงตัวมากขึ้นครับการกลับไปยังมหาวิทยาลัยเร็วขึ้นก็มีโอกาสเป็นไปได้ (แต่ขอใช้สิทธิ์ให้เต็มที่ก่อนนะครับช่วงนี้) ที่สำคัญกำลังใจที่มากล้นจากทุกคนทุกฝ่ายรวมทั้งกัลยาณมิตรในโกทูโนทำให้มีกำลังใจที่จะเดินหน้าต่อไป...ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งมา ณ โอกาสนี้ครับ
ใจจริงบันทึกนี้ระหว่างนั่งคลุกอยู่กับวิทยานินพนธ์อยากขอบคุณลุงเอก (ผอ.สำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาลแห่งสถาบันพระปกเกล้า) ครับที่ส่งของขวัญแทนใจมอบให้แด่คณะทำงานกลุ่มเสียงเล็กๆมา ณ โอกาสนี้ครับกับ " กระดาษแผ่นเล็กๆ ข้อความสั้นๆ แต่มันสร้างพลังที่จะทำให้ก้าวเดินต่อไป"
ภาพ/ข้อความข้างใน...
...................
....................
....................................
....................................................
...........................................................
แทนคำขอบคุณอีกครั้งจากใจคณะทำงานกลุ่มเสียงเล็กๆ
เราพร้อมที่จะเดินไปด้วยกันและสร้างสรรค์สิ่งดีๆสู่สังคมโดยเฉพาะเรื่องการศึกษา
ด้วยความหวังและดุอาอฺ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆค่ะ
นี่ถ้าไม่กลัวเปลืองกระดาษทำหนังสือสัญญาที่ต้องแก้ไขหลายรอบกว่าจะถูกใจอาจารย์ละก้อ ป่านนี้เรียกกลับมาช่วยงานแล้ว ฮาฮาฮา
ดังนั้นจบเร็วๆ ดีที่สุดครับ
ขอบคุณมากครับอาจารย์...
ขอบคุณมากครับที่ให้โอกาสได้เรียนรู้อยู่ตลอดและเป็นกำลังใจให้ผมตลอดเรื่อยมา อินชาอัลลอฮฺจะพยายามให้ถึงที่สุดครับ ประโยคนี้ของอาจารย์เป็นประโยคประจำใจของกลุ่มเสียงเล็กๆไปแล้วครับ "ไม่มีคำว่ายอมแพ้ สำหรับผู้ที่ศรัทธามั่นต่ออัลลอฮฺ"
ดูแลสุขภาพด้วยครับเป็นกำลังใจให้เสมอครับ...
เอามาจากอัลกุรอาน ฝากอาจารย์ครับ
|
และพวกเจ้าจงอย่าท้อแท้(*1*) และจงอย่าเสียใจ(*2*) แลบพวกเจ้านั้นคือผู้ที่สูงส่งยิ่ง หากพวกเจ้าเป็นผู้ศรัทธา(*3*) (อาลีอิมรอน, 139) |
(1) คืออย่าท้อแท้ในการต่อสู้ฝ่ายอธรรมอย่างเช่นที่แล้วมาในสงครามฮุด (2) คือย่าเสียใจในความปราชัย และในบรรดาชีวิตที่ได้สูญเสียไปในสงครามอุฮุด (3) คือเป็นผู้ศรัทธาอย่างแท้จริงโดยปฏิบัติตามบัญญัติศาสนา และคำสั่งของร่ซูลอย่างเคร่งครัด |
ขอบคุณมากครับอาจารย์...
ในความกระจ่างชัดและกำลังใจที่สร้างสิ่งที่เรียกว่าสัจธรรม
ความจริงประโยคนี้ก็ให้กำลังใจหลายคนอยู่บ่อยๆครับแต่จำตัวบทไม่ได้ซะทีครับสรุปคือ
"สูเจ้าจงอย่าท้อสู้เจ้าจงอย่าระทมสู้เจ้าจะเป็นผู้สูงส่งหากสูเจ้าเป็นผู้ศรัทธา"...
....ไม่มีอะไรที่ไกลเกินเอื้อมหรอก...
เจออาจารย์ อย่างถ่อมตนในบล็อค ที่รำพึงรำพันของตัวเอง ตามมาดูคนตัวจริง ว่าง ๆ ข้าน้อยจะขอคำแนะนำจากท่านบ้างนะคะ จริงทำงานอีกทาง ซึ่งไม่ใช่ภาษาไทย แต่คนเราควรมีภาษาแม่เพื่อภูมิใจ โอกาสหน้าคงได้แลกเปลี่ยนกันอีกนะคะ
ขอบคุณมากครับ
ไม่แสดงตน
ยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ครับ
แวะมาทักทาย
อัลลอฮคุ้มครองคับอาจารย์
อาจารย์เป็นความหวังของคนที่สิ้นหวังคับอาจารย์
ขอบคุณมากครับ...
ฆอซาฟี
ขอบคุณทุกกำลังใจและก้าวย่างที่ร่วมเดินเพื่ออัลลอฮฺนะครับ