ระบายความอัดอั้นตันใจ

แค่อยากระบายให้ฟัง

เดิมทีผมมีความรู้สึกถึงองค์กรอุดมศึกษาที่ดีมาก(ถึงมากที่สุด)  โดยเฉพาะในสาขาที่ผมเลือกเรียน(ภาษาไทย)และเลือกประกอบอาชีพในสาขานี้  แต่ด้วยความที่ทุกมหาวิทยาลัยมีเกือบจะเหมือนกัน  คือ ระบบการฝากเรียน  เช่น นักศึกษา ค.บ. (ครุศาสตรบัณฑิต) สาขาวิทยาศาสตร์  ต้องอาศัยคณาจารย์จากคณะวิทยาศาสตร์ช่วยสอน  หรือ นักศึกษา ค.บ. (ครุศาสตรบัณฑิต) สาขาภาษาไทย,  ภาษาอังกฤษ  ต้องอาศัยคณาจารย์จากคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ช่วยสอน  เป็นต้น  ผมซึ่งเลือกสอนในสาขาวิชาภาษาไทย  คณะครุศาสตร์(มีเพียงคนเดียว)   และเดิมทีก็เป็นคณาจารย์จากคณะมนุษยศาสตร์ฯ  ช่วยสอน  แต่เมื่อผมเข้ามารับผิดชอบระบบ(ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงระบบใหม่)ก็เกิดการระคายเคืองท่าน(เจ้าถิ่น) 

จนแสดงออกว่าท่านมุ่งแย่งชิงสิทธิ์การจัดการสอนและงบประมาณในการสอน  จนดูแล้วน่ารังเกียจเสียยิ่งกระไร  ครั้นจะเจรจาพาทีด้วยดีพอลับหลังก็เปลี่ยนความใหม่ยังกับฤาษีแปลงสาร  แต่ที่ร้ากว่าฤาษีแปลงสารคือ  สารที่แปลงกับเป็นความเท็จและเป็นสารที่ทำร้ายผู้อื่นเสมอ  น่าแปลกไหมครับว่าอาจารย์สอนภาษาไทยสื่อสารด้วยภาษาไทยด้วยกันไม่รู้เรื่องพูดกับผมอย่างหนึ่งแต่แสดงออกลับหลังอย่างหนึ่งคนเช่นนี้สมควรเป็นครูสอนครูหรือไม่

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

[บุษรา]

สวัสดีค่ะ

แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ

ขอบคุณบันทึกดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ ขอให้โชคดี ขอให้มีสุข ขอให้ไร้ทุกข์ และสุขภาพแข็งแรงค่ะ

[พรชัย]

ผลประโยชน์ใครจะยอมละ

[วราภรณ์]

• "ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง  คงแต่บาปบุญยังเที่ยงแท้"
• ที่น่ารังเกียจกว่านั้นก็คือ  การศึกษาเชิญพาณิชย์ทุกอย่างล้วนผลประโยชน์
  และเงินตรา... หาความเสียสละและอุดมการณ์ความเป็นครูยากเต็มทีค่ะ
• ทำใจนะคะอาจารย์... ปล่อยวางจะว่างทุกข์ค่ะ

[จอมใจ]

สวสดีค่ะ...สู้ๆๆๆ

 

[วุฒินันท์]

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะครับ

ยังไงก็เพื่อนักศึกษา

[เปเป้]

สวัสดีครับ

แวะมาทักทาย ขอบคุณมากนะครับที่แวะเข้าไปเยี่ยมชม

ยังไงๆปีนี้ก็อยากให้กลับมากินข้าวปุ้น เอาบุญผะเหวดด้วยกันนะครับ