เมื่อชาวบ้านจากสึนามิ ไปช่วยน้ำท่วมที่อุตรดิตถ์
รถบัสจากตะกั่วป่า นำพาชาวบ้านที่ครั้งหนึ่งพวกเขาเป็นผู้ประสบภัยจากสึนามิ และ เหล่าอาสาสมัครที่ยังคงปักหลักฟื้นฟูในพื้นที่มาปีกว่า ๆ รวมสี่สิบคน เดินทางพันกว่ากิโลเมตรใช้เวลาเดินทาง 24 ชม เพื่อไปช่วยกันฟื้นฟูพื้นที่ ๆ ถูกน้ำท่วม
เมื่อเราโทรไปยังชาวบ้านคนหนึ่งว่า ตอนนี้เราอยู่ที่อุตรดิตถ์แล้ว พวกเขาก็เสนอตัวว่าอยากขึ้นไปช่วย ทีมจากพังงาทีมแรกจึงเริ่มต้นเดินทางไกลเพื่อปฏิบัติการเหมือนกับที่วันหนึ่งอาสาสมัครจากทุกมุมโลกมาช่วยเขาในยามวิกฤติ
ใครจะเข้าใจวิกฤติเท่ากับคนที่เคยผ่านมันมาแล้ว แน่ล่ะ อาสาสมัครผู้เคยประสบภัยเหล่านี้เข้าใจมันอย่างลึกซึ้ง
เมื่อชาวบ้านกลุ่มหนึ่งออกเดินทางไป
ก็มีชาวบ้านอีกสองหมู่บ้านเสนอตัวในลักษณะเดียวกัน
"พวกเราอยากขึ้นไปช่วยพี่น้องทางเหนือ"
นี่เป็นระยะผ่านที่สำคัญของคนที่เคยถูกเรียกว่า "ผู้ประสบภัย"
การเปิดหน้างานเมื่อสี่วันที่ผ่านมา ทำให้เราเหลืองานในหมู่ 6
ต.แม่พูล อ.ลับแล ผ่านไปได้ 50 % ขี้โคลนหนาครึ่งเขา
ซากต้นไม้ที่เกลือนไปหมด เป็นงานหนักที่กินแรงมากทีเดียว
จรัญ..จนท โครงการตนอาสา บอกว่า หมู่ 8 โดนหนักมาก รถเข้าไม่ได้ หนักถึงขนาดว่า ทหารเรือที่ประจำอยู่ที่บ้านนี้ ร้องขออาสาสมัครเข้าไปช่วยแล้ว
เอ..ผอ ส่วนหน้าของศูนย์อาสาสมัครสึนามิ ที่ลงพื้นที่หลังเหตุการณ์เพียงสี่วัน ลังเลว่า จะส่งทีมส่วนหนึ่งจาก 70 คนไปที่หน้างานใหม่ที่หมู่ 8 หรือไม่ เพราะงานที่หมู 6 ก็ยังไม่แล้วเสร็จ สุดท้ายเราตัดสินใจว่า เราจะเปิดงานในพื้นที่ใหม่ และแม้จะทำให้กำลังคนในพื้นที่แรกจะลดลง แต่เราคาดหวังว่า กองทัพอาสาสมัครจะเป็นกำลังใจให้ชาวบ้านลึกขึ้นมาสู้กับปัญหาได้ หลังจากที่ช็อคกับเหตุการณ์มา 1 สัปดาห์เต็ม ๆ โดยที่ไม่รู้ว่าจะขยับจับอะไรก่อน เพราะสูญเสียจนซึมเศร้า
"พี่ครับ....ประเมินหน้างานอย่างน้อย ไม่ต่ำกว่า 2 เดือน" เอ...ผอ ส่วนหน้าประเมินสถานการณ์ให้ฟังทางโทรศัพท์
ผมประสานงานต่อไปที่ ส่วนกลาง จนท ที่มูลนิธิแจ้งว่า พรุ่งนี้ทีมจะลงไปสมทบอีก 16 คน และ อีกสองวันจะมีพนักงานบริษัทเอกชนรายหนึ่งจะเหมารถลงไปอีกหนึ่งรถบัส
ปัญหาคือ ระบบการจัดการที่หน้างาน มันไม่ใช่ไม่มีงานให้ทำ แต่อุปกรณ์ ที่พัก ระบบครัวกลาง เราจะรับมืออย่างไร นี่ไม่รวมกับโตโยต้า ที่ประสานว่าจะส่งพนักงานลงอีก 100 คนในช่วงเวลาอันใกล้นี้
ความดีใจที่มีอาสาสมัครลงมาช่วยเพิ่มขึ้น อาจทำให้หน้างานระดับ 1 ตำบลของเรา เสร็จเร็วขึ้น หรือ เหนื่อยน้อยลง แต่มันก็ทำให้คนที่กำลังเหนื่อยอยู่ในพื้นที่ ต้องคิดหนักเรื่องการจัดการที่ติดตามมาอีกมากมาย
ผมเหลือเวลานอนจากวันละ 8 ชม เหลือวันละ 5 ชม แล้ว การจดจ้องกับการสื่อสารสาธารณะถึงตัวปัญหาที่แท้จริงตอนนี้ และ การวิ่งวุ่นกับการจัดการมหาศาลที่เข้ามาในจังหวะเดียวกัน ทำให้สมองทำงานได้น้อยลง
ผมซึ้งในหัวใจทีมอาสาสมัครทุกคนที่อยู่หน้างานตอนนี้ พวกเขาแม้จะเป็นรุ่นน้อง แต่ก็เป็นฮีโร่ของผมในยามนี้
ความเห็น (3)
archanwell
................
นึกจะเขียนอะไรดีๆ แต่ก็หาคำไม่ได้
เป็นแนวคิดที่ดีนะหริ่ง ที่พาคนหนุ่มไปทำงานอาสา
และก็เป็นแนวคิดที่ดีที่จะไม่แจกปลากระป๋อง แต่ไม่กวาดบ้าน ล้างโคลนให้คนลำบาก
พี่ก็ได้แต่ส่งปลากระป๋องไป ทั้งที่ไม่อยากทำแค่นั้น ......
ไม่เช่นนั้น ก็จะไม่ได้ทำอะไรเพื่อคนลำบากเหล่านั้น
สวัสดีครับพี่...
แวะมาสวัสดีปีใหม่ครับ
เรียนท่านสมบัติ รู้จักท่านผ่านคุณเกศรา มูลนิธิกระจกเงา จึงเข้ามทัก ทายสวัสดี
เจอน้องหนานเกียรติ ผู้จาก ทักทายไว้ปี 53 นับว่านานปีเหมือนกัน
จึงอยากแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมด้วย