ร้านค้าของหมู่บ้านปางจำปี .....ขยะหายไปไหน?

สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่านนะคะ....ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวก่อนเลยดีกว่า นางสาวสุมาลิน ทองศรี หรือเรียกสั้นๆว่า ออย ค่ะ

จากตอนที่แล้ว เพื่อนเลิฟของออยได้เล่าถึงการแยกขยะของบ้านคุณยายปุ๊ไปแล้วนะคะ หลังจากนั้น เราก็ใช้สองเท้าของพวกเรา เดิ๊น...เดิน  ต่อมายังร้านค้าภายในหมู่บ้านปางจำปี

(หมู่บ้านปางจำปีก็มีร้านค้าไว้บริการเหมือนกันนะคะ)

 

ร้านก๋วยเตี๋ยว มีขายทั้งขนม น้ำดื่ม และอาหารตามสั่ง

(เจ้าเก่าซะด้วย)

 

พอมาถึงร้านค้าปุ๊ป....เพื่อนก็ไม่รีรอ รีบตรงเข้้าไปสอบถามคุณป้าที่กำลังตำพริกแกงอยู่จนพริกแกง...กระเด็นเข้าปากกันเลยทีเดียว

หญิงเสื้อแดงคนนี้มีชื่อว่า ลักษมี มีกุน .... ป้าลักษมี แอ๊ะ!..อันที่จริงหน้ายังสาวอยู่เลย เรียกน้าก็พอ

น้าลักษมีบอกเราว่า  ที่ร้านของน้าจะเก็บขยะเอง ขยะส่วนใหญ่ก็มาจากในร้านน้าเนี้ยแหละ.......เพราะเป็นร้านขายอาหาร ส่วนใหญ่ขยะก็จะนำไปฝัง เลยทำให้ไม่มีค่าใช้จ่ายในการกำจัดขยะ ขยะที่ไม่ได้นำไปฝังก็จะนำไปขาย อย่างเช่นขวดทุกชนิดเลย น้าบอกว่าเดือนนึงจะมีรถมารับซื้อขวดประมาณ 3-4 ครั้ง  

(แหม่..ไม่เสียเงินแล้ว  ยังได้เงินมาใช้อีก)

แล้วพวกเราก็ออกเดินต่อ....เพื่อไปยังที่พัก  ระหว่างทางก็ถ่ายรูปกันไปตามประสาคนบ้ากล้อง  ฮ่าๆๆ

พอหันมาอีกที ก็เห็นพี่น้ำ พี่ใหญ่กลุ่มเรา

นั่งหมดแรงอยู่กลางถนนเลย 0.0

ต้องบอกก่อนนะคะว่า..ที่พักที่เราจะไปกันนั้นต้องเดินขึ้นเขาด้ว ย ทางขึ้นเลยทำให้หน้าเพื่อนสาวของเราทำหน้าบึนกันเลยทีเดียว

    และติดตามกันต่อนะคะว่า การเดินขึ้นเขาของพวกเราจะทุลักทุเลหรือสนุกมากแค่ไหน ในบันทึกหน้ากับเพื่อนสาวสมาชิกในกลุ่มอีกคนนะคะ ^^

 

...สวัสดีค่ะ...