เมื่อก่อนหนูเป็นคนที่มักจะมองอะไรในด้านลบ ๆ ประมาณว่าคิดดี ๆ อะไร ไม่ค่อยจะเป็น หนัก ๆ เข้าก็ชอบคร่ำครวญ
ครูท่านเคยถามมาครั้งหนึ่งว่า
เรามีข้อดีอะไรบ้าง
หนูรู้สึกอึ้ง คิดอะไรไม่ค่อยออก เพราะว่า ความคิดที่วิ่ง ๆ ๆ ๆ เข้ามาในหัวตอนนั้น คิดขึ้นมาได้ ก็มีเสียงเถียงว่า ไม่ใช่ หรือ ไม่ก็ แค่นี้เหรอเรียกว่า ข้อดี
สิ่ง ๆ หนึ่งที่หนูเชื่อว่าหนูมีก็คือ ความอดทน
แต่สิ่งอื่น ๆ ใจหนูไม่เคยรู้สึกว่ามันเป็นส่วนดีในตนเองเลยค่ะ
เมื่อไม่นานมานี้ครูท่านเมตตาบอกหนูอีกว่า สิ่งที่หนูมีอีกอย่างหนึ่งก็คือ
ความกล้า
อืมหนูมองย้อนในตนเอง อืม จริง ๆ ด้วย ดูเหมือนว่า หลาย ๆ เหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต หนูมีสิ่ง ๆ นี้โดยธรรมชาติ เมื่อก่อนบ้าบิ่น อย่างขาดสติ ทำอะไรก็เพื่อ อยากให้คนอื่นชื่นชมยินดี ยกย่อง เป็นที่รู้จัก
แต่เดี๋ยวนี้ต่างไป บางที หนูแทบไม่อยากทำอะไรเลย โดนกิเลส ความกลัว ครอบงำ จนไม่อยากออกจากระยะปลอดภัย แต่เมื่อไหร่ที่มีสติดี ก็จะกล้าเผชิญทุกสิ่งทุกอย่าง
อืมแต่บางทีหนูกลัวมาก ๆ ไม่อยากทำ ไม่กล้าไป แต่เชื่อครูมากกว่า ถ้าท่านสั่งให้ทำ หนูก็จะไม่รีรอ พอทำบ่อย ๆ ฝืนความกลัวและความบีบคั้นบ่อย ๆ ก็จะรู้สึกว่ามันค่อย ๆ เบาลง
อืมดูเหมือนหนูจะมีอีกอย่างคือ ความเชื่อมั่นในครู
ตอนมีสติก็พร้อมทำทุกสิ่งทุกอย่าง ถวายแด่ท่าน แต่ตอนขาดสติ มันก็ยังเอาทุกข์ไปป้ายใส่ท่าน สาดทุกข์ใส่ท่าน อย่างไม่ค่อยรู้สึกตัว
กราบขอขมาครูเจ้าค่ะ หากหนูทำสิ่งใดไม่เหมาะ ไม่สมควร หรือเบียดเบียนท่าน ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ขอครูได้โปรดงดโทษให้แก่ศิษย์ด้วยเจ้าค่ะ
ไม่มีความเห็น