เต่าเครายาวถึงคราวเจริญเมตตา

        กิจใดเล่าอันพระอริยเจ้าผู้สงบระงับกระทำแล้ว กิจนั้นแลกุลบุตรผู้ฉลาดในประโยชน์พึงกระทำ       

        กิจในอริยสัจ อันนั้นแลอันพระอริยะเจ้าทรงกระทำแล้ว กุลบุตร กุลธิดาผู้เห็นภัยในวัฏฏะสงสารย่อมกระทำตามแบบอย่างอันประเสริฐนั้น ย่อมฉลาดที่จะถือเอาประโยชน์ที่เลิศกว่า และละทิ้งประโยชน์ที่เลิศน้อยกว่าเสีย ประโยชน์ที่ได้เกิดขึ้นในการนี้ย่อมกว้างขวางไปโดยส่วนรวม

        ก็ธรรมวินัยอันดีงาม เป็นสิ่งที่พระอริยะเจ้าทั้งหลายประพฤติปฏิบัติอยู่เป็นนิจ เป็นการปฏิบัติที่ไม่ผิด ไม่เกิดโทษ และย่อมทำให้เกิดความสุขอันแท้จริงและกว้างขวาง ความไม่เบียดเบียนนั้นเป็นข้อแรกที่จะทำให้เกิดเป็นความสุขในโลกนี้ 

การปฏิบัติธรรมเหล่านี้แหละเป็นการกระทำในสิ่งที่เรียกว่าเจริญเมตตา