สิ่งที่ฉันขาดหวังมากที่สุด ที่ได้เรียนที่ มอย
อัลฮัมดูลิลลาฮฺครับ ต้องขอซูโกรต่อเอกองค์อัลลอฮฺ ที่ได้ประทานโอกาสให้ผมได้
มานั่งเขียนบลอกในวันนี้ ผมเจอบททดสอบมาแล้วหลายครั้ง แต่ครั้งที่ผมคิดว่า
มันน่าจดจำมากที่สุดในชีวิต ก็คือ การตัดสินใจเลือกเรียนต่อในระดับอุดมศึกษา
ซึ่งจุดนี้จะเป็นจุดที่จะนำพาเราไปสู่อนาคตข้างหน้า ผมเรียนจบจากโรงเรียนพัฒนาวิทยา
มา เคยตั้งใจไว้ว่าจะเรียนต่อที่ มอ แต่คำตอบที่ผมเลือกมานั้น ก็คือ มอย ผมไม่สามารถ
อธิบายได้เลยว่าทำไมผมถึงได้เลือกมาเรียนที่นี้ ทั้งๆที่ตัวเองสอบติดที่ มอ ผมพยายามคิด
สิ่งแรกที่ผมคิดก็คือ สิ่งแวดล้อมของการเป็นอยู่ ผมคิดว่าหากผมเลือกเรียนที่นั้น ตัวผมเอง
จะเป็นอย่างไร เพื่อนผมหลายคนที่เรียนที่ มอ เกือบจะเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ มักจะเสียคน
จากที่เราเคยเห็นว่าเขาเรียบร้อยตอนสมัยเรียน มัธยมด้วยกัน แต่พอมาเจอกันอีกที เฮ้ย
มันเปลี่ยนได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ บางคนติดบุหรี่มั่ง บางคนพาสาวๆไปนั้นไปนี้มั่ง เฮ้ย นี้มัน
เกิดอารั่ยขึ้นกับสังคมอิสลามของเรากันแน่ บางทีถ้าหากว่าผมเลือกเรียนที่ มอ ไม่แน่
เหมือนกันน่ะครับ ผมอาจจะเป็นแบบนั้นก็ได้ ใครจะรู้ อิอิ แต่ก็อัลฮัมดูลิลลาฮฺ ที่พระองค์
ทรงชี้ทางให้ผมได้มาเรียนที่ มอย ซึ่งอย่างน้อยเราก็ได้อยู่ในบรรยากาศของความเป็น
อิสลาม ได้ละหมาด การเรียนก็แยก ช และ ญ แต่กรณีของผมยกเว้นน่ะครับ
เพราะว่าเป็นวิทยาศาสตร์รุ่นแรก มีกันแค่สองคน เลยได้เรียนรวมกับมุสลีมะฮฺ เห้อๆๆ
จะบอกว่ามันก็อายเหมือนกันน่ะครับ ไม่ใช่ว่าไม่อาย แต่สิ่งที่ผมได้จากการที่ได้เรียน
ที่นี้ก็คือ ถึงแม้เราจะมีกันแค่จำนวนน้อย มันเป็นข้อดี อย่างหนึ่งครับ ก็คือ การที่เราได้
เรียนแบบถึงพริกถึงขิงครับ จะเข้าใจกันในห้องเลย(มีกันแค่นั้น) ไม่เข้าใจเข้าไปถาม
อาจารย์เลย เพราะอาจารย์เราไม่ถือตัวครับ นี้แหละครับพี่น้องอิสลาม เป็นความภาคภูมิ
ใจเลยครับ แต่ก่อนตัวเองรู้สึกขี้เกียจน่ะ อาจารย์ให้การบ้านมามักจะลอกของเพื่อน
ไม่ใช่ว่าเราทำไม่ได้น่ะ แต่มันขี้เกียจ แต่พอมาเรียนที่นี้ มันมีกันแค่สองคนครับ
ที่นี้ทำไงดี ไอ้เพื่อนที่เรียนเก่งๆสมัยมัธยมมันก้อดันไปเรียนที่อื่นหมด จะลอกของใคร
ที่นี้ อิอิ ต้องเก่งเองเลยครับ หลังจากนั้นเป็นต้นมา มันกลับจากหน้ามือเป็นหน้ามือเลย
ครับ จากที่เคยเป็นคนขี้เกียด กลายเป็นคนขยันขึ้น ต้องทำเอง คิดเอง เออ มันก็ทำได้
นี่หว่า นั้นแหล่ะครับสิ่งที่ผมได้จากที่นี้
สรุปครับ ผมได้อารั่ยจาก มอย แห่งนี้
เรื่องศาสนาไม่ต้องพูดถึงครับ อยู่ในสิ่งแวดล้อมแบบนี้ ไม่ขาดละหมาด(ญามาอะฮฺ)เลย
ได้ค้นพบตัวเองครับ (เราไม่ใช่คนไม่ฉลาด เพียงแต่เราขี้เกียด)
มีความรับผิดชอบมากขึ้น(ไม่ลอกการบ้านเพื่อนคับ)
เกิดกระบวนการเรียนรู้ด้วยตัวเองมั่กมากกกกกกกกกกกก(เพราะมีกันแค่สองคนครับ)
สุดท้ายนี้ ในฐานะที่ทนแดด ทนฝน จาก มอย เกือบจะสี่ปีแล้วครับ
ตอนนี้กำลังทำโคงงานวิทยาศาสตร์สำหรับจบ อินซาอัลลอฮฺ จบครับ
ที่ มอย ดีๆๆๆๆๆๆ(?????????)
ความเห็น (13)
หากเราเรียนร่วมกับเพื่อนๆ หลายคน เราอาจจะต้องแข่งขันกับเพื่อนๆ จนบางครั้งเราคิดว่า หากเราสามารถนำหน้าเพื่อนได้ นั่นคือความสำเร็จ แต่จริงๆแล้ว นั่นคือความสำเร็จแบบสัมพัทธ์ (ขอนิยามศัพท์ใหม่เองละกัน relative success) เพราะหลายครั้ง การตัดเกรดของอาจารย์เป็นการตัดเกรดแบบอิงกลุ่ม แต่หากเราเรียนกันแค่คนสองคน เราไม่ต้องแข่งขันกับเพื่อน เพราะมีกันอยู่แค่นั้น แต่จริงๆแล้ว ใช่ว่าไม่มีการแข่งขันเลย เพราะการแข่งขันในขณะที่เราไม่มีตัวเปรียบเทียบเลยนั้นคือ การแข่งขันกับตนเอง เพราะอาจารย์ก็จะตัดเกรดแบบอิงเกณฑ์ และเกณฑ์ที่วางไว้ก็เป็นเกณฑ์ที่อิงคุณภาพเป็นหลัก และหากเราสามารถนำหน้าได้ เราก็จะประสบความสำเร็จแบบสัมบูรณ์ (absolute success)
งงมั้ย? อืม อาจารย์ก็งงเหมือนกัน ^^ แต่ที่เข้าใจตรงกันคือ หากเราเรียนคนเดียว เราต้องรับผิดชอบเยอะมาก เพราะเราพึ่งใครไม่ได้เลย ยกเว้นตัวเราเอง (กับอัลลอฮ์ อันนี้ ของแท้แน่นอนอยู่แล้ว)
อ.สอน Phys
วันนี้อาจารย์ก็ได้นั่งคุยกับผู้บริหารหลายท่านประเด็นนี้เหมือนกัน อันเนื่องจากการไปเรียนมหาวิทยาลัยอื่น ทำให้เด็กปอเนาะคนหนึ่งเปลี่ยนไปได้ ทำให้ผู้บริหารโรงเรียนหนึ่งต้องทำหน้งสือมาที่เรา เพื่อให้เราไปแนะแนวนักเรียนของเขาให้มาเรียนเยอะๆ หน่อย เพราะเขาไม่อยากให้เยาวชนเปลี่ยนขนาดนี้ จนกระทั่งเขาบอกว่า รับไม่ได้ว่านี้คือศิษย์เก่าจากโรงเรียนของเขา
ความรู้คือคุณธรรม (จริยธรรม)
ขอบคุณ อ.สอน Phys ครับ อืมน่าจะเข้าใจถูกประเด็นแล้วครับ
ต้องหาทางด่วนเลยครับ อ.จารุวัจน์ อิอิ
คงไม่ได้หมายความว่าเรียนที่่อื่นหาดีไม่ได้
เมื่อวานได้นั่งคุยกับตัวแทนมาจากสามมหาวิทยาลัย เป็นเด็กดีทั้งนั้นและเท่าที่เห็นก็ยังคงสภาพความดีนั้นอยู่
มีบางคนที่พวกเขาเล่า เขาฉุดไม่อยู่จะโลดแล่นตามชัยฏอน
มอย. หลายคนคิดว่าสภาพแวดล้อมดี อย่าคิดผู้บริหารเป็นผู้ทำ
ทุกคนมีส่วนร่วมในการสร้างสังคมที่นั้น เมื่อนักศึกษาดี สภาพแวดล้อมก็จะดียิ่งขี้น ตรงกันข้ามถ้าผู้บริหารพยายามแค่ไหนก็ตามแต่เด็กไม่อยากได้ ไม่ทำตาม สภาพแวดล้อมที่ต้องการก็เกิดขึ้นไม่ได้
ถูกต้องครับ อาจารย์อิบรอเฮม มอย ใช่ว่าจะดีซะทุกอย่าง
อย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้ ทุกคนน่าจะรับรู้
ฉะนั้น เราทุกคนต้องรวมมือกัน เพื่อ มอย ของเรา
ummul-ummah
จิงน่ะ ฮะห์ว่าน่ะได้อรัยแยะเลย จาก ม. นี้
โดยส่วนตัวแล้ว ไม่เคยเสียจัยเลยที่ได้มาอยูที่นี่...
ส่วนเรื่องที่กำลังทำอยู่ ..
สู้ต่อไปน่ะ กำลังจัยหัย สู้ๆ
ขอบใจมากน่ะ น้องรัก จะพยายามแล้วกันน่ะ
อืม......
ดีแล้ว น้องรักสู้ๆๆๆ
ความคิดเหมือน ที่ไม่แตกต่าง พระเจ้าคุ้มครองครับ
สู้ สู้ นะเพื่อน หวังว่าอนาคตจะเป็นแนวหน้าในการพัฒนาสังคมอิสลามบ้านเราน่ะ
สิ่งที่ฉันขาดหวังมากที่สุด ที่ได้เรียนที่ มอย
- ขาดหวังแล้วคาดหวังด้วยหรือเปล่านี่...อิอิ..มาป่วน
หห ขอบคุณมากครับคุณน้องซิลเวีย
มีอารั่ยก็อ ช่วยติชมด้วยแล้วกัน
อย่าบอกใครน่ะว่า เรียนวิชาภาษาไทย ตอนสมัยมัธยม ได้เกรด 0 ครับ
แต่เรียนที่ มอย กลับได้ A ครับ นี้แหละครับ มอย อิอิ ขอบคุณอีกทีครับน้องซิลเวีย