เสียงเรียกจากหนังสือ


เพียงเพื่อต้องให้ใครสักคนเข้ามาหยิบไปอ่านและเก็บเกี่ยวเนื้อหา

        หนังสือที่มีอยู่มากมายหลายพันเล่มที่ตั้งเรียงรายเข้าแถวกันอย่างเป็นระเบียบ อยู่กันเป็นพวกพ้อง เพียงเพื่อต้องให้ใครสักคนเข้ามาหยิบไปอ่านและเก็บเกี่ยวเนื้อหา  เพื่อที่ตัวหนังสือหลายล้านตัวจะได้เข้าไปอยู่ในส่วนความจำของผู้อ่าน และนำเอาตัวหนังเหล่านั้นไปถ่ายทอดให้ใครอีกหลายคนได้รับรู้และเก็บตัวหนังสือเหล่านี้ไว้เพื่อถ่ายทอดเช่นกัน 

     

         ตึก ๆๆ เสียงฝีเท้าของชายแก่ใส่แว่นเดินดิ่งเข้ามายังชั้นหนังสือที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าเขา เขายืนจ้องมองหนังสือหลายเล่ม แล้วในอีกมุมของหนังสือก็เสียงเฮฮา ปี๊ปร้อง กันอย่างดีใจ ภายใต้เสียงเฮฮานั้นต่างมีการวิพากษ์วิจารณ์กันและลุ้นกันอย่าง ตัวโก่ง ว่าชายคนนั้นจะหยิบหนังสือเล่มไหน เล่มไหนจะเป็นเล่มที่โชคดี เล่มไหนจะได้เป็นที่ออกมาถ่ายทอดตัวหนังสือที่มีอยู่มากมายภายในเล่มออกไปให้ความรู้กับผู้อ่าน หลังจากนั้นก็มีเสียง  เย้ ! ดังมาจากมุมขวามสุดของชั้น หนังสือเล่มหนาใหญ่ปกสีเขียว ถูกหยิบออกชั้น โดยที่ถูกสายตาของทุกเล่มมองเป็นตาเดียวกัน สีหน้าทั้งปราบปลื้มและดีใจ ตามด้วยเสียงปรบมือที่ดังกระหึ่มและกึกก้อง แสดงความยินดีกับเล่มที่ถูกหยิบไป  มีเสียงจากหนังเล่มหนึ่งพูดขึ้นเสียงดังว่า " อย่างน้อยก็มีหนังสือที่เป็นที่ต้องการและมีคนอยากอ่านอยู่บ้างนะ " และหนังสือหลายๆ เล่ม ต่างพยักหน้าเห็นด้วยกับหนังสือเล่มนั้น และหนังสือทุกๆเล่ม ก็ยังเข้าแถวอยู่บนชั้นอย่างเข้มแข็งและอดทน และก็ยังมีความหวังอยู่เต็มห้วใจ   หวังว่าสักวันเขาจะเป็นหนึ่งเล่มที่ถูกหยิบขึ้นมาอ่านบ้าง

    รอ รอ รอ  การรอของหนังสือทุกๆเล่ม รอให้ผู้คนที่เดินไป เดินมา ได้มาหยิบหนังสือไปอ่าน แล้วทุกคนจะรู้ว่า เสียงที่เรียกเราเวลาเราเดินไปชั้นหนังสือเสียงที่เราได้ยินนั้นมันมาจากไหน มันคือเสียงเรียกจากหนังสือนั้นเอง

     เวลาที่เราได้อ่านหนังสือเล่มใดก็ตาม ซึ่งเป็นเล่มที่เขารอเราอยู่และเป็นเล่มที่เราตามหา เราจะรู้สึกว่ามันคุ้มค่า และคุณจะได้อะไรมากมายจากหนังสือเล่มนั้น

    ห้องสมุด พอช. ก็เช่นกัน มีหนังสือมากมาย หลากหลาย เข้าแถวรอให้คุณมาเลือก มาค้นหา มาหยิบยืม เพื่อที่จะได้นำตัวหนังสือที่อยู่มากมายไปใส่ไว้ในความจำของเรา เพื่อถ่ายทอด หรือบันทึกต่อไป

                                                                                     aom-amma

                      

หมายเลขบันทึก: 323890เขียนเมื่อ 29 ธันวาคม 2009 14:34 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

นำเสนอได้ยอดเยี่ยมมากค่ะ

เป็นการนำเสนอโดยใช้ "บุคลาธิษฐาน" เล่าเรื่อง สุดยอด!!

"ตึก ๆๆ เสียงฝีเท้าของชายแก่ใส่แว่นเดินดิ่งเข้ามายังชั้นหนังสือ"

เพื่อน ๆ พอช.ลองวิเคราะห์กันนะคะ ว่าบรรณารักษ์อ้อม หมายถึงใคร อิอิ

สวัสดีค่ะ

  • อ่านบันทึกนี้แล้วชอบค่ะ..เสมือนเป็นตัวแทนเหล่าหนังสือที่เรียกหาให้นักอ่านเข้าไปคว้าเข้าไปหยิบ..
  • ตอนนี้น้องซิลเวียไม่ค่อยยืมหนังสือจากห้องสมุดนานแล้วค่ะ..เพราะเวลายืมแล้ว คืนช้า ต้องโทรไปต่ออายุขอยืมต่อ (สงสารคนที่ต้องการจะอ่านต่อ) บางครั้งลืมคืน..โดนปรับก็มีเหมือนกันค่ะ
  • หลังๆก็ไปนั่งอ่านในห้องสมุดไปเลย ถ่ายเอกสารบางบทที่ต้องการ หรือไม่ก็จดหนังสือเล่มที่ชอบไปหาซื้อมาเก็บไว้ค่ะ
  • อยากบอกหนังสือทุกเล่มว่า..อย่าน้อยใจไปเลย.. รักทุกเล่ม พร้อมที่จะอ่านทุกเล่ม แต่พอดีว่ามันอ่านได้ทีละเล่มน่ะค่ะ..บางทีอ่านไม่เข้าใจ ก็วางลงก่อน..แล้วค่อยหยิบขึ้นมาอ่านใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า..จนทำให้เล่มอื่นๆต้องคอย..อิอิ
  • ขอบคุณค่ะ..สำหรับบันทึกดีๆแบบนี้

อิอิ พี่เจคิดว่าใครหนอ จะเป็นชายแก่ใส่แว่น

ก่อนสิ้นปีใหม่นี้ คงมีหนังสือหลายๆเล่มโชคดี มีคนหยิบยืม และได้เดินทางไปพร้อมกับผู้เลือก และหวังว่ามันจะกลับคืนมาอย่างปลอดภัยทุกเล่มนะ

เสียงฝีเท้าของชายแก่ๆใส่แว่นเดินดิ่งเข้ามายังชั้นหนังสือที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าเขา.....ลุ้นกันอย่าง ตัวโก่ง ว่าชายคนนั้นจะหยิบหนังสือเล่มไหน เล่มไหนจะเป็นเล่มที่โชคดี เล่มไหนจะได้เป็นที่ออกมาถ่ายทอดตัวหนังสือที่มีอยู่มากมายภายในเล่มออกไปให้ความรู้กับผู้อ่าน หลังจากนั้นก็มีเสียง  เย้ ! ดังมาจากมุมขวามสุดของชั้น หนังสือเล่มหนาใหญ่

แฮะแฮ...ว่าแล้วชายแก่ๆใส่แว่นคนนั้นหยิบหนังสือเล่มที่โชคดีนั้นจริงๆ

ขอบคุณหนังสือเล่มที่โชคดีนั้นครับ ที่จะได้อยู่เป็นเพื่อนกับชายแก่ๆที่ใส่แว่น ในช่วงวันหยุดปีใหม่

555 เข้ามาขำความเห็นของพี่นันท์

"หวังว่ามันจะกลับคืนมาอย่างปลอดภัยทุกเล่มนะ"

ช่างเข้าใจหัวอกบรรณารักษ์จริง ๆ

อิจฉาจัง...มีโอกาศได้เลือกหนังสือ..คนเมืองภูธรไม่ค่อยได้มีโอกาสเข้าไปหาหนังสือมาอ่าน

จึงทำได้แต่หาซื้อหนังสือมาเก็บไว้ ...รอเกษียณอายุเมื่อไหร่คงจะได้อ่าน

หรือไม่ก็ลาออกจากงานพอช.ไปก่อน เพื่อที่จะได้มีเวลาว่างในการอ่านหนังสือต่อไป....

กิจกรรมที่ 12 ม.ค.2553  “ พวกเรามีนัดพบกับอ.เอกและทีมงานครับ” ณ.ห้องประชุมชั้น 1 กับกิจกรรมการสัมมนาติดตามผลและการยกระดับการเรียนรู้ในเรื่อง“การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา” (AAR&R)

  ช่วงเช้า

  • กิจกรรมสานสัมพันธ์ร้อยรัดหัวใจ CODI. โดย ดร.ขจิต ฝอยทอง
  • นำเสนอผลงาน "โชว์ แชร์ และ เชียร์การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา  (AAR. การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา  จาก ภูเขางามจนถึงวันนี้ที่ พอช. /นำเสนอ Show & Share บทเรียนความสำเร็จที่เริ่มต้น /แลกเปลี่ยนเรียนรู้ การจัดการความรู้)

ช่วงบ่าย

  • กิจกรรมผ่อนพัก ตระหนักรู้ โดย ดร. ขจิต  ฝอยทอง
  • Dialogue “การถอดบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนา” และ จากบทเรียนองค์ความรู้ในงานพัฒนาสู่การจัดทำเป็นเรื่องเล่าเร้าพลัง
  • กระบวนการ AAR.
  • รูปแบบการเคลื่อนงาน CODI_KM จะขับเคลื่อนไปอย่างไร

ทีมวิทยากรกระบวนการ  3 หนุ่มสามมุมครับ ( อ.จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร / ดร.ขจิต ฝอยทอง/ อ. เกียรติศักดิ์  ม่วงมิตร)

สถานที่ :  มีการอำนวยความสะดวกด้านไอที รวมไปถึงการจัดลานชุมชน ที่อาจปูด้วยผ้า หรือ เสื่อ ที่สามารถนอน นั่งได้

การแต่งกาย : ให้ผู้เข้าร่วมแต่งกายตามสบาย ผู้หญิงให้สวมกางเกงจะสะดวกต่อการนอนและนั่งระหว่างการสัมมนา

อุปกรณ์ : โน้ตบุ้ก(ส่วนตัว), ส่วนอุปกรณ์อื่นๆใช้ของเดิมจากที่เคยทำกระบวนการในเวทีที่ภูเขางามรีสอร์ต

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท