คอย
คอย
ลูกชาวนาอีสาน ๒๕๓๗
สองมือน้อยวอนฟ้าหาแม่พ่อ
กี่ปีรอแม่พ่อมาทำนาไหม
อยู่โรงเรียนเขียนอ่านได้อะไร
เมื่อกลับบ้านร้างไร้คนดูแล
เก็บความเหงาที่ก่อรอพ่อกลับ
หัวใจยับหวังอุ่นจากอกแม่
ลูกอยู่นี้ใครเล่าเขาเหลียวแล
ผู้เฒ่าแก่เกินเข้าใจวัยอ่อนเยาว์
เงินได้มามากมายลูกไม่หวัง
ขออ้อมแขนโอบรั้งให้คลายเหงา
ความร่ำรวยหลายหลากไม่อยากเอา
ขอเพียงเราพ่อแม่ลูกอยู่ผูกพัน
สองมือน้อยวอนฟ้าหาแม่พ่อ
เงินทำนาไม่พอจึงผกผัน
พ่อแม่ลูกทิ้งร้างห่างสัมพันธ์
ที่ราบสูงเงียบงันกลั้นน้ำตา
ศานติศุกร์ ตุลา
ความเห็น (4)
ไม่ต้องคอยแล้วค่ะ ..มาแว้ว!..
ขอบคุณครับ สวัสดีปีใหม่ ครับ
คอย
โอบอุ้มเจ้าแมวน้อยคอยแอบอุ่น
แทนอ้อมกอดหอมกรุ่นที่ใฝ่หา
ตั้งแต่เช้าจรดเย็นตะวันลา
พิงประตูหันหน้ามาริมทาง
เพียรเฝ้าคอยเช่นนี้หลายปีแล้ว
เพียงยินแว่วหมาเห่าก็อุ่นร่าง
เกิดความหวังพบคนเยือนแม้เลือนราง
แล้วอ้างว้างเดียวดายคล้ายเดิมเดิม
ก็ยังคอยรอยทางอย่างมีหวัง
คงสักครั้งอุ่นไอใยรักเสริม
เปลี่ยนคำคอยเป็นพบพานหวานรักเติม
พบภาพเพิ่มแต้มยิ้มริมประตู
ในยุคนี้ มีมือถือ มี เอทีเอ็ม คำว่า คอย ดูจะห่างเหินไป
เงินที่ส่งมา ทำให้เด็กสำลัก วัตถุครับ