“Forget past mistakes. Forget failures.
Forget everything except what you’re going to do now and do it.”
William James
ตอนเด็กๆ เคยคิดว่า เรามีเวลาอีกเยอะแยะที่จะทำสิ่งต่างๆ คิดว่าโตขึ้นจะทำโน่นทำนี่ จะดูแลตอบแทนพระคุณพ่อแม่ เมื่อพร้อม พอโตขึ้น ก็คิดว่าอีกหน่อยค่อยทำก็ยังได้ เอาไว้ก่อน พร้อมความตั้งใจมุ่งมั่นที่จะทำ บางคนโชคดีมีโอกาสได้ทำตามที่วางแผนตั้งใจเอาไว้ แต่อาจช้าไปบ้าง เพราะเสียเวลาไปทำเรื่องอื่นๆที่ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญต่อเป้าหมายชีวิต แต่บางคนก็ไม่มีโอกาสได้ทำเลยตลอดชีวิต เพราะคนที่เราจะตอบแทนไม่อยู่แล้ว หรือโอกาสที่จะทำแผนงานที่ตั้งใจได้หลุดลอยไปเสียแล้ว
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก ถ้าอยากทำอะไร ทำเดี๋ยวนี้
อยากเปิดร้านก๋วยเตี๋ยว ลงมือเริ่มต้นเดี๋ยวนี้
อยากตอบแทนพระคุณพ่อแม่ ทำเดี๋ยวนี้
อยากท่องเที่ยวที่ไหนสักแห่ง ทำเดี๋ยวนี้
อยากบอกรักใครสักคน บอกไปเลย
ถ้าเรื่องไหนที่เราพร้อม มีกำลังที่จะทำ ก็ไม่มีข้ออ้างที่จะไม่ทำ เว้นแต่บางเรื่องที่ต้องใช้ทรัพยากรที่ยังไม่มี ก็ต้องหาทาง ต้องสร้าง ต้องฝ่าฟันทำกันต่อไป
อย่ารอให้เวลาและโอกาสผ่านไปเรื่อยๆโดยไม่เริ่มต้นทำอะไร เพราะเมื่อมองย้อนกลับมาแล้ว เราอาจเสียใจว่า ทำไมไม่ทำตอนมีโอกาส บางครั้งเราก็ทำในสิ่งที่ไม่ตรงกับเป้าหมายที่เราตั้งใจ มัวไปเสียเวลากันการทำอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่ได้ชอบจริงจัง ที่ไม่ได้ส่งเสริมให้เราไปถึงเป้าหมาย เสียเวลาส่วนใหญ่ไปกับงานที่อาจไม่ได้ชอบจริง
ตรงกันข้าม ถ้าเราตัดสินใจทำในสิ่งที่เราชอบ อยากทำ ตรงกับเป้าหมายที่ตั้งไว้เสียตั้งแต่ตอนนี้ เมื่อเวลาผ่านไปแล้วเรามองย้อนกลับมาเราจะภูมิใจว่าเราได้ทำในสิ่งที่ถูก ต้องแล้ว และมีความสุขกับผลของมันไม่ว่าจะออกมาเป็นอย่างไร
ไม่มีความเห็น