อย่าชักช้า!!อย่ารีบพูด!!...หากท่านไม่อยากถูกขโมยซีน!!
เป็นที่รู้ๆ กันอยู่ว่า...ภายในองค์กรมีการแข่งขันอยู่ตลอดเวลา บางครั้งเราเองอาจจะพยายามหา Blue Ocean ในการทำงานแล้ว ก็ยังมิวายมีผู้เดินทางเดียวกับเรา...!!!
จนกลายเป็น Red Ocean!! ทะเลเดือด...เลือดพล่านอีกจนได้...!!!
แต่นั่นเท่ากับเป็นการสร้างพลังให้เราพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง เกิดการเรียนรู้ต่อไป...
...หยุดอยู่กับที่ไม่ได้...
ผมเชื่อว่าการแข่งขันกับองค์กรอื่นๆ มีความมันส์...และความสนุก...มากกว่าการแข่งขันกันเองกับบุคลากรภายในองค์กร...
เพราะมีแต่แรงกับแรง...ขึ้นอยู่กับว่า...ใครสามารถควบคุมความแรงนั้นได้มากกว่ากัน!!
ความใจเย็นถือเป็นสิ่งสำคัญ การเก็บกระบวนการทางความคิดของเราไว้ก่อน...
เรารู้เพียงคนเดียว...เรารับผิดชอบเพียงคนเดียวก่อน...
อย่าเพิ่งบอกหรือกระจายข่าวให้แก่ใคร จนกว่าเราจะได้ลงมือทำเป็นรูปร่าง...
หรือเสร็จสิ้นแล้ว จึงค่อยนำเสนอ...
มิเช่นนั้น ผลงานของเราอาจจะตกไปอยู่กับคนอื่นๆ ก็ย่อมเป็นส่วนที่ทำให้ ความก้าวหน้า หรือการถูกลอกเลียนแบบทำได้ยากขึ้น
แต่เราจะหยุดเพียงแค่นี้ไม่ได้ ต้องมีการพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ...อย่าหยุด!!
การแข่งขันกันสร้างผลงานภายในองค์กร ถือเป็นเรื่องน่าเศร้าที่สุด...
ผมไม่เข้าใจว่า...เพราะเหตุใด?...ผู้ที่มีความคิดดีๆ หรือความคิดที่จะสร้างสรรค์พัฒนาองค์กรด้วยวิธีทางและความคิดที่แตกต่างออกไปจากเดิม...กลับถูกมองในแง่ร้าย...พยายามหาทางทำลาย!!
หรือไม่...ก็คอย Apply ผลงานนั้นๆ ให้กลายเป็นผลงานของตนเอง ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจ แต่เพื่อผลงานของตน กลับทำเช่นนี้!!
สิ่งที่ผมคิดว่า...น่าจะเป็นทางออกที่ดี...คือทำการพูดคุยและปรึกษากันว่า...
“ผมอยากที่จะทำคล้ายๆ คุณ...เราน่าจะร่วมมือกันได้ดี เพื่อสร้างผลงานนั้นออกมา”
แต่กลับเป็นว่าไม่มีการบอกกล่าว...ขโมยซีน...ไปใช้ทันที...ไม่มีการปรึกษา!!
ตัวอย่างล่าสุดที่เกิดขึ้นหมาดๆ กับตัวผมเอง...สามารถเป็น Case Study ได้อย่างดี
คือ ความคิด...
ใครว่า...ความคิดดีๆ ขโมยไม่ได้...ผมนี่ล่ะครับ...กำลังโดนขโมย...
จะเรียกว่าโดนขโมย...ก็ไม่ถูกนัก!!!
เรียกว่า...ถูกปาดดีกว่า...ถูกปาดครับ...ถูกปาด...!!!!!
เพราะเป็นโชคดีที่ความคิดในหัวของผม (Tacit Knowledge) ได้ถูกผลักดันจนเสร็จสิ้นเรียบร้อยสำเร็จเป็นรูปร่าง โดยไม่ได้แพร่งพรายให้ใครรู้...และข้อมูลของผม...
ผู้อื่นสามารถรับทราบได้ (Explicit Knowledge) เป็นที่เรียบร้อย...
และได้ถูกประชาสัมพันธ์กระจายข่าวสารแก่บุคลากรทุกระดับ...ให้ได้รับทราบทั่วกัน
เป็นผลงานเกี่ยวกับการเขียน News Letter (ข่าวสารที่ผมได้จัดขึ้นเพื่อเป็นช่องทางการสื่อสารระหว่างบุคลากรภายใน) ฉบับแรก คลอดสู่สายตาประชาชนในองค์กร...!!
เมื่อผู้ที่สนใจท่านนี้...ได้รับทราบว่ามีการจัดทำ...และได้อ่านเป็นที่เรียบร้อยแล้ว...(พร้อมๆ กับบุคลากรท่านอื่นๆ)
สัปดาห์ถัดมา...ก็ปรากฏเป็นข่าวสารสั้นๆ เป็นลักษณะของการถ่ายเอกสาร เพื่อให้บุคลากรได้รับทราบเช่นเดียวกัน...
เพียงแต่เป็นคนละแนวทาง...
ผมเห็นแล้วก็ฉุกคิดในใจขึ้นมาทันที????...
“ทำไมไม่ทำก่อนหน้านี้...”
“ตัวเองก็ชอบเขียนอยู่แล้ว...แต่ทำไม? รีบคลอดออกมาจังเลย?...แข่งกันหรือไง???”
“เคยเขียนบทความลงหนังสือมาแล้ว...เราเขียนแค่ภายใน...กลัวโดนขโมยซีนหรือไง?”
ก็อาจจะเป็นแนวความคิดต่างๆ นานา สามารถคิดได้...ทำได้ครับ...
เพราะท่านเองก็ตำแหน่งหน้าที่สูงทีเดียว...
คนอื่นๆ ที่เขาอ่าน...เขาคงไม่ทราบเลยนะครับ...ว่า...
“ท่านกำลังทำอะไร???”
ว่าแต่ว่า...การมีคู่แข่งขัน...ก็เป็นส่วนดีนะครับ...
ทำให้เราต้องพัฒนาตัวเอง...ไม่หยุดนิ่งอยู่กับที่...
ถ้าหากได้มีการพูดคุยหรือปรึกษากันก่อน...(แม้ว่าผมจะอายุน้อยกว่าท่านก็ตาม)...
ผมว่าจะเป็นการพัฒนาองค์กรได้อย่างดีทีเดียว...ไม่ใช่แย่งซีน...ขโมยซีน...ทางใครทางมัน
คุยด้วยกันซักนิด...คิดด้วยกันสักหน่อย...Work มากๆ...
แม้ว่าจะเป็นพฤติกรรมการเลียนแบบก็ตาม...มองในทางที่ดีกับองค์กร...นั้น...ถือได้ว่า...ดีทีเดียวครับ...
เพราะเป็นการผลักดัน...บีบ...เค้น...นำความรู้...ความคิด...ประสบการณ์ที่อยู่ในหัว...
กลั่นออกมาให้เป็นตัวหนังสือ...คนอื่นๆ สามารถอ่านความคิดของเรา...และอาจนำไปปฏิบัติตามด้วยก็ได้...!!
แต่บุคคลที่อ่านหรือเก็บความรู้นั้นไว้แล้ว...จะสามารถนำไปใช้ได้ดีแค่ไหน...ขึ้นกับขีดความสามารถในการรับรู้...และความสามารถในการประยุกต์ใช้!!
สามารถนำความรู้ที่ได้นั้นๆ มาต่อยอดให้เกิดการพัฒนา...แล้วเพิ่มขีดความรู้จนสามารถเขียนขึ้นมาเป็นเอกสารเผยแพร่ให้ผู้อื่นได้บ้างหรือไม่???
และผู้อ่านคนอื่นๆ...ต้องสามารถเข้าใจได้...โดยการใช้ภาษาง่ายๆ...ไม่ใช้ศัพท์เทคนิคมากจนเกินไป...
ทั้งนี้ก็ขึ้นกับกลุ่มผู้อ่านนะครับ...ว่าเราจะสื่อถึงใคร????
สำหรับผมคิดว่า...ใช้ภาษาง่ายๆ...ที่เข้าใจได้ทุกระดับ...ไม่ต้องอวดภูมิความรู้...คือการถ่ายทอดที่สนุกและรู้เรื่องมากที่สุด...!!!
สิ่งสำคัญที่สุดคือ...การให้เกียรติทางความคิดของผู้อื่น...อย่าลอกเลียนแบบ...หรือหากลอกเลียนมา...ก็ควรจะบอกด้วยว่า...ตนเองหยิบยกมาจากที่ใด???
อันเป็นการป้องกันการละเมิดลิขสิทธิ์ หรือทรัพย์สินทางปัญญา!!!
ความคิดดีๆ...เก็บถนอม...กลั่นกรอง...แล้วค่อยนำเสนอ...อย่าแพร่งพรายให้ใครทราบ...อย่าแพร่งพรายให้ใครรู้...จนกว่าเราจะเป็นผู้นำเสนอผลงานนั้นเอง...!!!
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น