วราภรณ์
นางสาว วราภรณ์ (ดอกไผ่) ธรรมทิพย์สกุล

จงเรียนรู้การปล่อยวาง


ยึดมากทุกข์มาก ยึดน้อยทุกข์น้อย

 

              ทุกครั้งที่เราทราบข่าวคนที่เรารัก  และผูกพันเจ็บป่วยหรือเสียชีวิต   พวกเรามักเศร้าโศกเสียใจเสมอ   ยิ่งรักมากผูกพันมากยิ่งเจ็บปวดโศกเศร้าอาดูร   ว่ากันว่าคนเสียชีวิตหนึ่งคนทำให้คนที่เหลือเจ็บปวดเสียใจอย่างน้อยห้าคนจริงหรือไม่ ?

             ในทางตรงกันข้าม  หากคนเหล่านั้นเราไม่รู้จัก   แม้จะเกิดโศกนาฏกรรมสิ้นชีวิตไปมากมายนับร้อยนับพันคน     เราก็เพียงสลดใจเล็กน้อยปนความสงสาร    และเห็นใจผู้ใกล้ชิด    จากนั้นเราก็ค่อย ๆ ลืมเลือนมองเห็นเป็นเรื่องธรรมดา    เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น

             ทันทีที่เราลืมตามองโลก   เราต่างยึดมั่นถือมั่นในทุกสิ่ง  บุตรภรรยา ทรัพย์สินเงินทอง  สมบัติพัสถาน   ชื่อเสียง  เกียรติยศ  ล้วนของเราทั้งสิ้น  เมื่อใดก็ตามที่สิ่งเหล่านั้นมีอันต้องจากเราไปก่อนเวลาอันควร  หรือแม้ควรแก่เวลาแล้วก็ตามที   เรามักโศกเศร้าพิไรรำพัน   คร่ำครวญถึงความไม่ยุติธรรม  ทำไมเรื่องนี้ต้องมาเกิดกับเราไม่ไปเกิดกับผู้อื่นเล่า ?

               สัตว์โลกมักเป็นเช่นนี้...เวลาที่เราสุขเราไม่เคยขอบคุณโลก  ครั้นเราผิดหวังเรามักโทษฟ้าดิน  "สวรรค์ไม่มีตา  ฟ้าไม่ยุติธรรม"   ทั้ง ๆ ที่ทุกสิ่งล้วนเกิดจากผลแห่งการกระทำของเราทั้งสิ้น

               โลกนี้หามีสิ่งใดอยู่ค้ำฟ้า   "ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น  ตั้งอยู่แล้วดับไป"   ร่างกายอันยาววา    หนาคืบ  กว้างศอก  ประกอบกันเข้าเป็นรูปนาม     ขันธ์ห้า 
ซึ่งคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งแปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์  ไม่ต้องศึกษาให้ไกลศึกษากันที่กายกับใจของเราเท่านั้นพอ....

               หยุดยึด....จงเรียนรู้การปล่อยวาง   เราต่างอาศัยโลกใบนี้ชั่วคราว
ถึงเวลาต่างจากจร   มาเงียบ ๆ จากไปเงียบ ๆ  ยึดมากทุกข์มาก   ยึดน้อยทุกข์น้อย  ยิ่งยึดมากสังสารวัฏยิ่งยืดยาว....ทุกครั้งที่ทุกข์จากการยึดให้คิดถึงคำกล่าวที่ว่า   "ตถตา มันเป็นเช่นนั้นเอง"  สมดังคำโคลงที่ว่า

                                                 "...  ใดใดในโลกล้วน       อนิจจัง 
                                             คงแต่บาปบุญยัง                 เที่ยงแท้
                                             คือเงาติดตัวตรัง                  ตรึงแน่น   อยู่นา
                                             ตามแต่บาปบุญแล้               ก่อเกื้อรักษา ..."

                                                               (จากลิลิตพระลอ)

อ้างอิงเนื้อหา http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%95%E0%B8%96%E0%B8%95%E0%B8%B2
ภาพจาก http://forums.212cafe.com/uploads/2009Apr26/kalasin2-1240713104-118-174-3-120.jpg
ภาพด้านบน  http://www.dhammadelivery.com/images/story/story-221-big.jpg

                                    
คำสำคัญ (Tags): #อุปาทาน
หมายเลขบันทึก: 321632เขียนเมื่อ 20 ธันวาคม 2009 10:25 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 20:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (40)

สวัสดีค่ะ

แวะมาเรียนรู้การปล่อยวาง

ขอบคุณธรรมะ ข้อคิด ดีๆค่ะ

 

  • สวัสดีค่ะ คุณmenaP
  • ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
  • มีความสุขกับการทำงานนะคะ 
  • ต้องฝึกบ่อยๆ ที่จะไม่ทุกข์ หรือสุขจนเกินไป กับเหตุการณ์ต่างๆ ที่เข้ามากระทบจิตใจเรา..ปล่อยวาง!
  • ขอบคุณข้อคิดดีๆครับ

สวัสดีครับอาจารย์วราภรณ์

ขอบคุณสาระดีๆ ครับ

เห็นด้วยครับ ว่า

"ยึดมากทุกข์มาก ยึดน้อยทุกข์น้อย"

ผมเองเนี่ยแหละครับ เจอมากับตัวเองเลย

แต่มันเป็นเรื่องที่เราถูกเบียดบังสิทธิ์อันชอบธรรมของเราครับ

เรื่องมีอยู่ว่า

เตี่ยผมต้องอดใช้รถประจำตำแหน่งของหน่วยงานๆ หนึ่ง ที่เตี่ยเป็น ผ.อ. อยู่เพราะมีคนเบียดบังทรัพย์สินโดยเอารถคันนี้ตามตัวไปด้วยตอนย้ายไปรับตำแหน่งใหม่

เพราะเขาถือว่าเขาไปใหญ่ขึ้น เนื่องจากเขาย้ายจาก ผ.อ.หน่วยงานนั้น ไปเป็นผู้บังคับัญชาของหน่วยงานนั้นอีกทีหนึ่ง และเตี่ยผมก็ได้ไปเป็น ผ.อ.หน่วยงานนั้นแทนเขาพอดี

เลยอดได้รถ ทั้งๆ ที่มีสิทธิ์ได้โดยชอบธรรม

ผมโกรธและแค้นเขามาก ถามว่าแค้นเพราะไม่ได้ใช้รถเหรอ

คำตอบคือ เปล่าครับ

มันเป็นรถราชการ ไม่ใช่รถของเรา ถึงได้ใช้ก็ใช้ได้อยู่ไม่นาน พอย้ายก็ต้องคืนหน่วยไป เรื่องนี้ผมไม่ซีเรียส

แต่ที่ผมแค้น เพราะเตี่ยผมได้ถูกริดรอนสิทธิ์อันชอบธรรม อันควรมีควรได้ในระหว่างที่ดำรงตำแหน่ง ผ.อ.หน่วยงานนั้นอยู่ข้อหนึ่ง นั่นคือการได้มีรถประจำตำแหน่งตามระเบียบ

แต่ท่านหาได้สิทธิ์ในข้อนี้ไม่ เพราะคนเห็นแก่ตัวคนนั้น

บอกแล้วว่าไม่ได้แค้นเพราะไม่ได้ใช้รถ แต่แค้นเพราะผู้ใหญ่เอาแต่ตัวเอง แล้วมาริดรอนสิทธิ์ลูกน้อง

ได้ข่าวว่า ตอนที่คนคนนี้ไปรับตำหแน่งใหม่นั้น หลวงท่านก็จัดรถประจำตำแหน่งให้ตามระเบียบ และเขาก็รับด้วย แต่เอาไปให้ภรรยาใช้ ทั้งๆ ที่ภรรยาไม่ได้ทำงาน อยู่เป็นแม่บ้านเฉยๆ และรถส่วนตัวก็มี

ยิ่งคิดยิ่งโกรธ เกลียด

แต่พอเตี่ยผมย้ายจากหน่วยงานนั้นแล้ว ไม่มีสิทธิ์อะไรในหน่วยงานนั้นแล้ว ผมก็ไม่นึกถึงเรื่องนี้อีกเลย รู้สึกโล่งหัวขมองขึ้นมาก อารมณ์แจ่มใสขึ้น

ทำให้รู้ว่า ผมเครียดเพราะผมยึดติดมากเกินไป ยังไงๆ ก็ไม่ได้สิทธิ์นั้นอยู่แล้ว ก็ถูกยักยอกไปแล้วนี่ เขาคงไม่คืนให้โง่หรอก จะเครียดทำไม

แต่ทุกวันนี้ก็ยังไม่ชอบเขาคนนั้นอยู่ เพราะนิสัยของเขานั่นแหละครับ

อาจารย์ครับ ขอถามว่า การที่เราเครียด เป็นทุถข์ เพราะโดนเบียดบังสิทธิ์อันควรมีควรได้เนี่ย ถือว่ายึดติดรึเปล่าครับ

ขอบคุณครับ

  • มหา แวะมาเรียนรู้ปล่อยวาง
  • แต่ทำใจไม่ได้เมื่อไปเจอปัญหาคุณ Bob
  • รัฐธรรมนูญ ปี 50 กำหนดเรื่องศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์
  • เขียนเอาไว้เฉย ๆ
  • แต่อย่าพึ่งท้อใจคนดี ๆ ยังมีมากกว่าคนไม่ดีไม่งั้นสังคมคงอยู่ไม่ได้
  • สวัสดีค่ะ อาจารย์ธนิตย์P
    ต้องฝึกบ่อยๆ ที่จะไม่ทุกข์ หรือสุขจนเกินไป กับเหตุการณ์ต่างๆ
    ที่เข้ามากระทบจิตใจเรา..ปล่อยวาง!
  • ใช่ค่ะ  "จิตที่ฝึกไว้ดีแล้วนำสุขมาให้"  นะคะ
  • ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทายค่ะ
  • สวัสดีค่ะ  คุณBobP
  • ขอบคุณที่เข้ามาทักทายพร้อมเล่าประสบการณ์การยึดมั่นถือมั่น
    ในความถูกต้องที่เป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านค่ะ
  • "สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"  ค่ะ   การกระทำดังกล่าวของข้าราชการ
    คนนั้นถือว่าเป็นการยักยอกสมบัติทางราชการ  ถือเป็นความผิดมหันต์
    เพราะทรัพย์สินเหล่านั้นมาจากภาษีราษฎร...
  • ทางเดินชีวิตข้างหน้าเมื่อละจากโลกนี้ไป  อาจเกิดเป็นเปรตเพราะโลภอยาก
    ได้ของผู้อื่น...อนาคตต้องเดินทางสู่ทุคติอย่างแน่นอน   เชื่อเถอะค่ะ
  • ทำให้รู้ว่า ผมเครียดเพราะผมยึดติดมากเกินไป ยังไงๆ ก็ไม่ได้สิทธิ์นั้นอยู่แล้ว ก็ถูกยักยอกไปแล้วนี่ เขาคงไม่คืนให้โง่หรอก จะเครียดทำไม  แต่ทุกวันนี้ก็ยังไม่ชอบเขาคนนั้นอยู่ เพราะนิสัยของเขานั่นแหละครับ
  • อาจารย์ครับ ขอถามว่า การที่เราเครียด เป็นทุถข์ เพราะโดนเบียดบังสิทธิ์อันควรมีควรได้เนี่ย ถือว่ายึดติดรึเปล่าครับ
  • ยึดติดแน่นอนค่ะ ยึดติดในความดี  ความถูกต้อง  แม้ยึดในฝ่ายดีก็ก่อให้เกิดทุกข์ซึ่งคุณBob  ก็คงลิ้มรสแล้วได้บทเรียนมาแล้วใช่ไหมคะ ?   ตัวคนคดโกง   เขาไม่มารับรู้หรอกว่าเราโกรธแค้นเกลียดชัง   มีแต่ไฟแห่งโทสะนี่แหละที่เผาจิตใจเราให้ร้อนรน
  • เรียนรู้การปล่อยวางนะคะ   โลกธรรมแปดล้วนไม่ยั่งยืน  จิตที่มีเมตตาปรารถนาดีต่อผู้อื่นจะทำให้เราสงบเย็น   "ของกำนัลที่มีค่ามากที่สุดคือ
    การให้อภัยค่ะ"



สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๓ ค่ะ... คุณ P ธรรมทิพย์

แวะมาขอบคุณท่านนำพรปีใหม่ไปเยี่ยมที่บันทึก

พรใดประเสริฐในภพนี้และภพหน้าขอพรนั้นย้อนกลับมาแด่ท่านค่ะ

  • สวัสดีค่ะ ท่านมหาเหรียญชัยP
  • ขอบพระคุณที่เข้ามาทักทาย  พร้อมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นค่ะ
  • ท่านมหาทำใจไม่ได้แล้วใครจะทำใจได้ละคะ ?
  • แต่อย่าพึ่งท้อใจคนดี ๆ ยังมีมากกว่าคนไม่ดีไม่งั้นสังคมคงอยู่ไม่ได้
  • เห็นด้วยค่ะ ขอบพระคุณแทนคุณBob  ที่เป็นกำลังใจให้ค่ะ


  • อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณมนัญญาP
  • ขอบพระคุณที่มาทักทาย ในโอกาสวันคริสตมาสและวันปีใหม่ค่ะ

  • สวัสดีค่ะ  คุณครูอี๊ดP
  • ขอบพระคุณที่มาทักทายพร้อมคำพรค่ะ
  • คุณพระคุ้มครอง  บุญรักษานะคะ..

  • มาเรียนรู้เรื่องการปล่อยวาง
  • ขอบพระคุณค่ะสำหรับ ส.ค.ส. ที่นำไปมอบให้ครูอิง

 

 

สวัสดีครับอาจารย์วราภรณ์

ขอบคุณสำหรับความรู้และข้อคิดดีๆ ครับ

ปัญหานี้จบแล้วครับ เพราะเตี่ยผมย้ายแล้วอย่างที่บอก และเขาคนนั้นก็คืนรถแล้ว เพราะตนเองก็เกษียณแล้วครับ

และขอบอกว่า คืนตอนที่เตี่ยผมยังไม่ย้ายด้วย คือเมื่อปีที่แล้ว สรุปคือเราได้ใช้อยู่ 1 ปี แต่ถูกรอยนสิทธิ์ไปถึง 3 ปีแน่ะครับ

แต่อย่างที่อาจารย์ว่ามาแหละครับ การให้อภัยน่ะ ประเสริฐสุดๆ แล้วครับ

                             

                             

  • สวัสดีค่ะ คุณครูอิงจันทร์P
  • ขอบพระคุณสำหรับการ์ดอวยพรอันงดงามที่ส่งมาให้ค่ะ
  • ขอให้มีความสุข สมหวัง ดังใจปรารถนาเฃ่นกันค่ะ
  • สวัสดีค่ะ  คุณBobP
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนทักทายอีกครั้ง
    พร้อมเล่าเรื่องภาค ๒  ให้ฟังค่ะ
  • ยังดีที่รู้สำนึก ยังนำรถมาคืน  เป็นถึงผู้ใหญ่ทำไม "สิ้นคิด" จังเลย
    น่าละอายไม่น้อย...จริงไหมคะ
  • สวัสดีค่ะ คุณสุดสายป่านP
  • ขอบคุณที่เข้ามาทักทายพร้อมส่งการ์ดอวยพรมาให้ค่ะ
    ขอให้มีความสุขสมหวังในโอกาสปีใหม่เช่นกันค่ะ
  • สวัสดีค่ะ  คุณนงนาทP
  • ขอบพระคุณสำหรับการ์ดอวยพรปีใหม่อันงดงามค่ะ
  • พระคุ้มครอง  บุญรักษาตลอดไปค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณธรรมทิตย์

  • เข้ามาเรียนรู้การปล่อยวางค่ะ
  • ขอให้คุณมีความสุขในปีใหม่ 2553  นี้นะค่ะ
  • สวัสดีค่ะ คุณปริมปรางP
  • ขอบพระคุณที่เข้ามาเยี่ยมทักทาย
    พร้อมอวยพรปีใหม่ค่ะ
  • ขอให้มีความสุขตลอดปี และตลอดไปเช่นกันค่ะ



สวัสดีค่ะ  เข้ามาเรียนรู้การปล่อยวางค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ

  • สวัสดีค่ะ คุณมนัสนันท์P
  • ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายค่ะ

การปล่อยวางทำให้ความทุกข์ลดลงได้จริง

การยึดติดหรือการปล่อยวางก็อยู่ที่ใจเราแท้ๆ

ไม่น่าเชื่อนะคะ..เวลาเราเป็นทุกข์มากๆ

แล้วเราคิดได้ว่าอย่าไปยึดติดกับมันเลย

เพียงคิดได้แค่นี้...ใจเราก็สงบลงได้

  • สวัสดีค่ะ คุณมณีวรรณP
    การปล่อยวางทำให้ความทุกข์ลดลงได้จริง
    การยึดติดหรือการปล่อยวางก็อยู่ที่ใจเราแท้ๆ
  • ขอบพระคุณที่มาทักทายพร้อมข้อคิดเห็นชวนคิดค่ะ
    หรืออาจเป็นเพราะ มนุษย์ติด "กับดักทางใจ" เป็นแน่แท้นะคะ

สวัสดีค่ะ

การปล่อยวาง ว่างให้ได้จากตัวตนอัตตา... คือทางพ้นทุกข์แท้ค่ะ

แม้จะทำยังไม่ได้ดีนัก แต่ก็ตั้งใจจะเพียรทำต่อไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

  • สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีรากP
  • การปล่อยวาง ว่างให้ได้จากตัวตนอัตตา... คือทางพ้นทุกข์แท้ค่ะ
    แม้จะทำยังไม่ได้ดีนัก แต่ก็ตั้งใจจะเพียรทำต่อไปค่ะ
  • ขอบพระคุณและอนุโมทนาค่ะ

 

สวัสดีครับอาจารย์วราภรณ์

เรื่องสิ้นคิดนี้ ผมว่าแก้ยากนะครับ

น่าจะเกิดจากนิสัยมากกว่า

แต่ตอนนี้ไม่คิดอะไรแล้วครับ

แค้นมากก็ต่อกรรมมาก

ไม่อยากเจอกันอีกก็ไม่ต้องคิดถึง

จริฝมั้ยครับผม

  • สวัสดีค่ะ คุณBobP
  • ขอบคุณที่กลับมาทักทายอีกครั้ง
    ...เรื่องสิ้นคิดนี้ ผมว่าแก้ยากนะครับ
    น่าจะเกิดจากนิสัยมากกว่า  แต่ตอนนี้ไม่คิดอะไรแล้วครับ
    แค้นมากก็ต่อกรรมมาก...
  • ใช่ค่ะเป็นอนุสัยที่เกิดขึ้นในกมลสันดาน  หากไม่ฉุกคิดก็คงสิ้นคิดตลอดกาล  ยินดีที่รู้ปล่อยวางค่ะ  แล้วจะพบความว่างที่เกิดจากการปลูก
    "ต้นอภัย"

สวัสดดีคะ

เป็นธรรมาสติที่แจ่มจิตยามเช้าคะ

ทุกอย่างล้วนอยู่ในไตรลักษณ์ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา คะ

ขอบคุณสิ่งดีที่นำมาแบ่งปันนะคะ

  • สวัสดีค่ะ คุณgannigarP
    ขอบพระคุณที่ให้เกียรติมาทักทายค่ะ
  • กฎไตรลักษณ์เป็นกฎที่ยิ่งใหญ่เหนือกฎใด ๆ ในโลก
  • ยินดีที่ได้รู้จักมิตรใหม่ค่ะ

 

สวัสดีครับอาจารย์วราภรณ์

ขอบคุณครับสำหรับคตวามรู้

มีความสุขปีใหม่นะครับ

  • สวัสดีค่ะ  คุณBobP
  • ขอบคุณที่เข้ามาทักทายอีกรอบค่ะ
  • มีความสุข  ต้อนรับปีใหม่เช่นกันค่ะ

        

สวัสดีปีใหม่2553 ส่งความสุขแด่คุณธรรมทิพย์

 

     ขอตั้งจิตอธิษฐานอาราธนา

ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย

 และสิ่งศักดิ์ทั้งหลายในโลกนี้อวยพร

ให้คุณธรรมทิพย์มีความสุขกาย สุขใจ ทุกๆวัน

 และมีสุขภาพแข็งแรงทุกๆวัน

ตลอดปีใหม่2553 และตลอดไป

 

 

  • สวัสดีค่ะ  คุณกานดาP
  • ขอบพระคุณสำหรับการ์ดสวย ๆ และคำอวยพรค่ะ
  • ขอพรนั้นย้อนคืนผู้ส่งทบทวีคูณค่ะ

เมื่อคืนอ่านบท ไม่ผลักไส ไม่ใฝ่หา ในหนังสือ เบิกบานกลางคลื่นลม ที่หลวงพี่ไพศาลให้ตั้งแต่ต้นปีที่แล้ว สรุปได้สอนใจ

หากเรายอมรับ

ไม่ผลักไสสิ่งที่ก่อทุกข์ ไม่ดิ้นรนไขว่คว้าสิ่งที่ก่อสุข

ชีวิตก็เป็นสุขได้ทุกขณะ

                             มีความสุข สดชื่น สมหวัง ตลอดปี 2553 ตลอดไปนะคะ น้องครู

ขอบคุณสำหรับข้อคิดเตือนสติที่ดีคะ อ่านแล้วอยากปลง ยึดมากทุกข์มาก  ยึดน้อยทุกข์น้อย อยู่แบบพอเพียงดีกว่านะคะ

 

  • สวัสดีค่ะ อาจารย์หมอเต็มศักดิ์P
    ...หากเรายอมรับ
    ไม่ผลักไสสิ่งที่ก่อทุกข์ ไม่ดิ้นรนไขว่คว้าสิ่งที่ก่อสุข
    ชีวิตก็เป็นสุขได้ทุกขณะ...
  • ขอบพระคุณข้อคิดดี ๆ ที่แบ่งปันค่ะอาจารย์หมอ
  • สวัสดีค่ะ  พี่สุP
  • ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายพร้อมกับความสดใสเสมอค่ะ
  • มีความสุขทุกวันนะคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท