เด็ก...หนอ...เด็ก
วันนี้พาลิงมาออกกำลังกายกัน เนื่องจากว่าจะถึงเทศกาลแข่งกีฬาแบบลิง ๆ
บังเอิญมีลิงช่างสงสัยอยู่กลุ่มนึง อยู่ประมาณชั้นประถมศึกษาปีที่ 3
มาเลียบ ๆ เคียง ๆ แบบว่าอยากรู้...(อยากเห็น ตามประสาลิง)
"คุณครูคะ...หนูมีเรื่องจะถามคุณครูค่ะ...แต่คุณครูอย่าโกรธหนูนะคะ...."
น่าน...แค่ประโยคข้างบนฉันต้องคิดหนักมาก...ว่าลิงพวกนี้จะมาไม้ไหน
"ไม่โกรธหรอกค่ะ...ไหนลองถามมาสิคะ" ฉันตอบไปแบบอมยิ้ม
ลูกลิง "ทำไมคุณครูอาพรถึงเรียกครูว่า .......(ชื่อฉัน).....บาร์เบอร์"
เหอ ๆ ๆ ฉันเลยถึงบางอ้อว่า เด็กไม่รู้จักคำว่า "บาร์เบอร์"
นึกว่าเป็นชื่อแปลก ๆ ที่เอาไว้ด่ากัน
ฉันเลยต้องเปลี่ยนจากครูพละมาเป็นครูภาษาอังกฤษอย่างกะทันหัน (โดยไม่ทันขออนุญาตกรรมการ)
"บาร์เบอร์...เป็นภาษาอังกฤษ หมายถึงช่างตัดผมไงจ๊ะ ที่คุณครูอาพรเรียกครูว่า.....บาร์เบอร์ ก็เพราะว่าครูชอบตัดขน (ผม) พี่มัธยมบ่อย ๆ ไงจ๊ะ" ฉันอธิบายอย่างยึดยาว
พอได้ฟังคำตอบจากฉัน พวกลูกลิงถึงบางอ้อ...แล้วก็หัวเราะออกมา
นี่แหละน้า...ที่เค้าเรียกว่า "เด็ก" เพราะเด็กยังมีความคิดที่บริสุทธิ์ ถ้าเราพูดอะไรที่กำกวมแล้วไม่อธิบายให้เด็กเข้าใจอย่างถูกต้อง อาจทำให้เรื่องนั้นติดกับสมองเด็กไปจนกระทั่งโต
ความเห็น (1)
- เวลาเจอลูกถามบ่อยๆ บางทีแม่อย่างเราก็เบื่อจังเลย แต่คุณลูกบอกว่า เห็นมั้ยทีวียังบอกว่าว่าให้มั่นตอบคำถามบ่อยๆ เด็กจะฉลาด เฮ้อ !!
- สนุกกับลิงน้อยดีนะค่ะ ดีจังมีคุณครูที่เข้าใจเด็กน้อย