ให้ความรักก่อนให้ความรู้

เมื่อวานคุยกับครูเรื่องการที่ใครคนหนึ่งจะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมหรือเชื่อฟังใคร ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากความเชื่อมั่น ความรัก ความศรัทธา ทำให้หนูนึกถึงประโยคหนึ่งขึ้นมาว่า

 “ให้ความรักก่อนให้ความรู้”

ซึ่งเป็นคำพูดที่หนูได้ยินจาก อาจารย์วรภัทร์ ที่พูดถึงครูสมพรสอนลิงปราชญ์เดินดินท่านหนึ่ง (ลองอ่านได้ที่นี่ค่ะ http://www.oknation.net/blog/print.php?id=250940)

 

          สิ่งที่ครูปฏิบัติต่อหนู ก็ทำให้รู้สึกแบบนี้ค่ะ ว่า ครูให้ความรักความเมตตากับหนูมาก่อน ให้หนูมาตลอด และไม่สำคัญว่าหนูจะตอบสนองอย่างไรต่อครู ท่านก็จะยังทำเช่นเดิม ดูแลร่างกาย สุขภาพกาย สุขภาพใจ มาจวบจนทุกวันนี้หนูรู้สึกรักและเชื่อฟังครูอย่างไม่มีข้อกังขา จิตใจหนูสะอาดขึ้น เปิดใจพร้อมรับสิ่งต่าง ๆ มากขึ้น มีความกลัวในใจน้อยลง กล้าหาญในการทำสิ่งดี ๆ มากขึ้น ไม่กลัวความล้มเหลว

          หากจะเปรียบกันจริง ๆ หนูเองก็ไม่ต่างจากลิง เพราะบางทีเวลาครูบอกครูสอนก็ทำเป็นไม่รู้เรื่อง ไม่สนใจ บอกอีกอย่างทำอีกอย่างหนึ่งก็มี หรือ บางทีทำ ก็ ทำไปงั้น ๆ ไม่เห็นความสำคัญไม่ใส่ใจ แต่ครูก็อดทนสอน เวลาหนูทำถูกต้องครูก็ชื่นชม เวลาทำผิดครูก็ตำหนิแล้วให้ทำใหม่ ทำซ้ำ ๆ ทำจนกว่าจะเข้าใจ ครูอดทนฝึกฝนให้หนู ไม่เห็นแก่ตัว ให้ออกมาทำประโยชน์ อย่างไม่ต้องคิดถึงความเหนื่อยยาก ใครจะทำ ใครจะไม่ทำ ใครจะเห็น ใครจะไม่เห็น ใครจะรู้ หรือ ใครจะไม่รู้ แต่เรารู้อยู่ในตนเองว่าเราทำอะไร เท่านั้นก็เพียงพอ

          แต่พอเริ่มเข้าใจ รู้จักหน้าที่ของตนเอง ครูก็เปิดโอกาสให้ปฏิบัติหน้าที่ ทำอย่างเต็มกำลัง ครานี้ครูเพียงคอยประคับประคองดูแล อยู่ห่าง ๆ แต่ก็ยังรู้สึกได้ว่า ครูไม่เคยทอดทิ้งหนูออกจากใจ ขอบพระคุณครูนะคะ ครูให้ความรักก่อนให้ความรู้กับหนูจริง ๆ