เมื่อลูกๆ และเพื่อนของลูกมาเยี่ยม
เช้าเมื่อวาน (7 ธันวาคม 2552)ผมได้มีโอกาสต้อนรับอาคันตุกะเป็นสุภาพสตรีทั้งสามท่านจาก กทมฯ 2 ท่าน และจากปัตตานี 1 ท่าน ทั้งสามท่านเดินทางมาร่วมงานวะลีมะฮฺของเพื่อนคนหนึ่ง สองในสามท่านที่มานั้น คนหนึ่งนับเป็นพี่สาวคนกลาง และอีกคนนับเป็นน้องสาวคนเล็ก หรือเจ้าตัวเล็ก ส่วนอีกท่านนั้นเป็นผู้อาวุโสเพื่อนสนิทของเพื่อนที่แต่งงาน
ทั้งสองท่านคือพี่กลางและเจ้าตัวเล็กบอกว่าใหนๆก็มาเยือนถึงถิ่นก็เลยแวะมาเยี่ยม "อาเยาะ" ตามประสาคนรู้จักกัน ทำให้คนแก่ดีใจที่ลูกหลานมาเยี่ยมครับ
แม้จะเพิ่งเจอตัวเป็นๆกันครั้งแรก เอ ไม่ซิเจ้าตัวเล็กเคยเจอแล้วครั้งหนึ่งที่สำนักงานแต่ตอนนั้น ไม่ค่อยคุย ถามคำตอบคำ แต่ทั้งหมดที่พบกันวันนี้ก็คุยกันดั่งหนึ่งเป็นสมาชิกในครอบครัวเดียวกัน
ผมมานั่งคิดทบทวน นี่เป็นสิ่งที่แปลก อาจเป็นเพราะต่างคนต่างทำงานรับใช้อิสลามในด้านที่ตนถนัด พบเจอปัญหาและอุปสรรคต่างๆมากมาย ก็แลกเปลี่ยนเรียนรู้ผ่านเทคโนโลยี บางเรื่องก็ถกเถียงกัน บางเรื่องก็ขอคำแนะนำ บางเรื่องที่เห็นว่าอาจจะล้ำแบ็กไปบ้างก็นาซิหะฮฺตักเตือนกัน และบางเรื่องก็ขอความช่วยเหลือจากกันและกัน แต่มีวัตถุประสงค์อันเดียวกันนั่นคือ เพื่อแสวงความโปรดปรานจากอัลลอฮฺ (ซุบฮานะฮูวะตาอาลา)
ในฐานะเจ้าบ้านก็เลยนำทัวร์มหาวิทยาลัย เริ่มจากอาคารสำนักงานอธิการบดี คณะอิสลามศึกษา คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และปิดท้ายที่สำนักวิทยบริการ ก็พาคณะที่มาเข้าเยี่ยมคารวะอาจารย์ Ibm ครูปอเนาะ ڬوروفوندق ผู้อำนวยการสำนักวิทยบริการ เนื่องจากคณะที่มานัดกับนักศึกษาที่ได้รับทุนที่ห้องสมุดสำนักวิทยบริการ และผมก็ได้ขอตัวเนื่องจากต้องเดินทางไปกับคณะผู้บริหารมหาวิทยาลัยอิสลามยะลาไปสนามบินนานาชาติหาดใหญ่เพื่อไปต้อนรับท่านดร.อิสมาอีลลุตฟี จะปะกียา อธิการบดีและอมีรุ้ลฮัจย์ประจำปีนี้ซึ่งมีกำหนดเดินทางกลับในช่วงบ่ายของวันที่ 7 ธันวาคม 2552
อาจารย์อิบรอเฮม หะยีสาอิ หรือ Ibm ครูปอเนาะ ڬوروفوندق
ความเห็น (8)
Assalamualaikum อาจารย์
- วันนี้อาจารย์ทำให้หนูได้มีโอกาสรู้จัก..พี่น้องทั้งสามท่าน..ซึ่งเป็นบุคคลที่หนูรู้สึกชื่นชม..และชื่นชอบมาตลอดค่ะ (เพียงแต่ไม่เคยเจอตัวจริงเท่านั้น)
- บันทึกนี้ทำให้หนูรู้จัก..พี่น้องของเรามากขึ้น..เสมือนว่าได้พบปะด้วยตัวเองจริงๆค่ะ
- jazakallahukhair ค่ะอาจารย์
อืม เล่นถ่ายรูปผมเต็มๆ แบบนี้ ห้องยุ่งๆแบบนี้
แล้วผมจะติดโรค ....2009 ได้ไง
วะอาลัยกุมุสสะลามครับลูกซิลเวีย
นี่ลูกรู้หรือเปล่าว่า พลันที่ได้เยาะได้พบเจอแขกทั้งสามผู้มาเยือน อาเยาะบอกว่าถ้าลูกซิลเวียมาด้วยอีกคนก็ครบทีมพอดี เป็นความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย ทำให้นึกถึงอายะฮฺอัลกุรอานที่อัลลอฮฺทรงตรัสความว่า "แท้จริงเหล่าศรัทธาชนนั้นเป็นพี่น้องกัน..." และนี่เป็นสิ่งที่เป็นความเมตตาของพระองค์
แหม อาจารย์ ร้องเพลงนี่ซิครับ "เกะ เซรา เซร่าาาาาาาาาา..."whatever will be will be..." ฮิๆ
- พอดีช่วงนั้น..เป็นวันหยุดยาวค่ะ ..หนูอยู่กทม.ค่ะอาจารย์
- แอบส่งใจไปให้ในงานวาลีมะฮฺอยู่ห่างๆ..
- ก็ขอดุอาอฺให้พระองค์(ซบ.)ได้ประทานความสุข..สงบ..และร่มเย็น..ในวิถีแห่งชีวิตคู่ของพี่น้องทั้งสอง..ผ่านบล็อกอาจารย์ด้วยค่ะ
- ชุกร็อนค่ะอาจารย์
อืม ครับ อ่านที่ลูกเขียนทำให้นึกถึงรายการวิทยุรายการหนึ่งของประเทศสิงคโปร์ เป็นรายการภาคภาษามลายูครับ จะมีผู้โทรเข้าไปเยอะมาก ข้อความที่สื่อสารก็จะเป็นการแสดงความยินดี ฝากสลาม ฝากความระลึกถึงญาติ พี่น้อง เพื่อนฝูง หรือแม้แต่บอกข่าวสารต่างๆ ทำให้นึกถึงรายการทำนองเดียวกันนี้เมื่อสัก 28-30 ปีที่แล้วเห็นจะได้ออกอกกาศทางสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย จังหวัดยะลา ชื่อรายการว่า "เวาะโซ๊ะกาเตาะกือเลาะ" เป็นรายการที่ฮิตมากในตอนนั้น
เสียดายอยู่!!!
เพราะไม่ได้ไปเยี่ยมอีก หลายท่าน
อินชาอัลลอฮฺรอบหน้า หวังว่าจะได้เจอ เจ้าของผลงานเขียนท่านอื่นๆอีกครั้ง
อินชาอัลลอฮฺครับลูก