รอ.......


รอ...

    จนกว่า...จะมีใครเดินเข้ามา

จนกว่า...ความเหว่ว้าจะเลือนหาย

จนกว่า...จะได้ยินอีกเสียงลมหายใจ

มันทรมานมากมาย...และยากเกินใจจะปล่อยวาง

 

ยาวนานที่รอคอยแล้วว่างเปล่า

ท่ามกลางสายลมเหน็บหนาว...ไม่มีใครเคียงข้าง

ยิ่งได้ยินเพลงเศร้า...ยิ่งเหงาอ้างว้าง

แค่ละอองน้ำค้าง...บางเบา.....ก็หนาวจนจับใจ

 ...กิ่งไผ่ใบหลิว...

คำสำคัญ (Tags): #รอ....จนกว่า
หมายเลขบันทึก: 318531เขียนเมื่อ 6 ธันวาคม 2009 20:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:01 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)

..รอ..

      หวานๆๆๆๆๆอีกแล้วค่ะ

      อ่านแล้วเกือบคล้อยตามไปด้วยเลย ..^___^..

      ให้กำลังใจนะคะ....

แค่ละอองน้ำค้าง...บางเบา.....ก็หนาวจนจับใจ

      สู้ๆค่ะ ..^__^..

***แวะมาอ่านบทกวีไพเราะค่ะ...ขอขอบคุณ

สวัสดีค่ะอาจารย์

  • น้องซิลเวียว่า..การ "รอ" ..ก็ช่วยให้บางอย่างดีขึ้น เช่น..รอจังหวะ (ที่จะทำบางสิ่งบางอย่าง)
  • แต่สำหรับบางอย่างก็ไม่ควร"รอ"...เช่น โอกาส..ต้องเดินไปหา..
  • อิอิ..น้องซิลเวียชอบทำเป็นรู้ไปเท่านั้นเอง
  • ขอบคุณค่ะ..สำหรับกลอนเปล่า..

สวัสดีค่ะ...คุณ Pกิ่งไผ่ใบหลิว

กำลัง "รอ" อยู่ทีเดียวค่ะ

ตอนนี้ไม่ใช่ละอองน้ำค้างบางๆทำให้หนาวจับใจ แต่หนาวสุดใจไปแล้วล่ะค่ะ

 

รออย่างมีความหวังบางบางยังดีกว่าไม่หวังบ้างเลย

 

สวัสดีค่ะ....Pครูตุ๊กแก

  • ดีใจค่ะที่เจอกันอีก   ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ

 

สวัสดีค่ะ Pคุณกิติยา

  • ยินดีค่ะที่ได้เจอเพื่อนใหม่
  • แล้วแวะมาอีกนะคะ

สาวน้อยPน้องซิลเวีย

  • ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยม
  • แล้วน้องซิลเวียล่ะคะ.....รอ...ใครรึเปล่า?

คุณครูอี๊ดPสวัสดีค่ะ

  • ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมกันเสมอๆ
  • อยากขอแบ่งความหนาวมาแถวๆนี้บ้างจัง...ทางนี้ไม่ค่อยหนาวค่ะ

น้องซิลเวียแวะมาอีกรอบค่ะ

แล้วน้องซิลเวียล่ะคะ.....รอ...ใครรึเปล่า?

  • น้องซิลเวีย..รอ..อ่านบทกลอน ตอนต่อไปของอาจารย์ค่ะ อิอิ
  • แวะมาอ่านกลอนซึ้ง ๆ ก่อนนอนค่ะ
  • กลอนซึ้ง ๆ ให้อารมณ์หวาน ๆ จะทำให้หลับฝันดี
  • ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

สวัสดีค่ะPคุณครูวรางค์ภรณ์

  • ยินดีค่ะที่แวะมาทักทาย
  • ก่อนนอนคืนนี้...อย่าลืมแวะมาอีกนะคะ

 

สาวน้อยPน้องซิลเวีย

  • จะพยายามไม่ให้ผิดหวังนะคะ

รอ..ไม่อยากเปลี่ยวเปล่าอ้างว้าง

เคว้งคว้าง  แค่อยากมีคน  ชิดใกล้

รอ..เวลาผ่าน เนิ่นนาน ยิ่งปวดร้าวใจ

หวัง..แค่อยากมีใคร  เดินเข้ามา...แล้วอย่าจากจร

        เจ็บแค่ไหนฉันก็จะ....รอ

                  แวะมาแจมครับ

                           รพี

สวัสดีค่ะ....คุณรพี

  • บางครั้ง...การรอก็ทำให้คนเรายังอยากที่จะตื่นมาพบกับวันพรุ่งนี้..
  • ขอบคุณค่ะที่แวะมาพร้อมกลอนที่กินใจเหลือเกิน

สวัสดีค่ะ ..แวะมาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ อีกครั้ง ..

..ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน..เหมือนกันค่ะ ..

สวัสดีค่ะคุณPkaniya

  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
  • มีสิ่งที่ให้เรารอ....ดีกว่าการไม่มีอะไรให้รอ...จริงมั้ยคะ
  • สู้ๆค่ะ

คุณมีพรสวรรค์ในการแต่งกลอนมากคะ ขอชมจากใจคะ

สวัสดีค่ะคุณสารภี

  • ขอบคุณจากใจเช่นกันค่ะ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท