มาจากเรื่องเล่าเมื่อนานมาแล้ว
เล่ากันว่า ในสมัยของสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์ วัดบวรนิเวศวิหาร กทม. หลังจากทำวัตรเช้าในพระอุโบสถแล้ว
วันหนึ่งท่านตรัสถามพระบวชใหม่ เป็นรายองค์ว่า
"เมื่อคืนจำวัดหลับไหม่ ?"
มีพระบวชใหม่องค์หนึ่ง ได้ทูลตอบว่า
"ไม่ค่อยหลับ ขอรับ"
สมเด็จฯ ได้ตรัสถามต่อไปว่า
"ทำไม จึงจำวัดไม่หลับ ?"
พระบวชใหม่ทูลตอบว่า
"สุนัขมันเห่าหอนทั้งคืน ขอรับ"
สมเด็จฯ ได้ทรงให้ข้อคิดว่า
"เอ้า… ก็ทีหูหมามันอยู่ใกล้ปากหมาแค่นั้น มันยังไม่รำคาญ เธอจำวัดอยู่บนกุฏิ ห่างปากหมาตั้งไกล ทำไมจึงรำคาญ ?"
ทรงแนะอุบายต่อไปว่า
"อย่าใส่ใจกับเสียงหมา ให้กำหนดลมหายใจเข้า – ออกไว้ที่จมูก มีสติระลึกอยู่เสมอ เสียงหมาจะหายไปเอง…"
วันรุ่งขั้น หลังทำวัตรสวดมนต์แล้ว
สมเด็จฯ ได้ตรัสถามภิกษุรูปนั้นอีก
ท่านได้ทูลตอบว่า จำวัดหลับสบายดี
ขอบคุณที่มา: Pantown.com
พระพุทธเจ้า..ทรงตรัสว่า...คนเราจะดับทุกข์ได้ด้วย..สติ สมาธิ และปัญญา .......สาธุ