เหี่ยวก่อนแก่

  คิดถึงสวนป่ามหาชีวาลัยอีสานครับ  เหตุเพราะเมื่อวานนี้ไป Set เวลาการทำงานของ ULEM ให้ป้าจุ๋มใหม่  เห็นบอกว่าวันนี้จะไปสวนป่ากันอีก มีการท้าดวลสะเดากันด้วย  ก็มานั่งคิดๆว่าเราก็พอมีวาสนา เพราะได้ไปมาหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่รู้สึกพอ  ความโลภบอกว่าอยากไปด้วยอีกแล้ว  แต่ปัญหาหลายอย่างบอกว่า ไปไม่ได้ เลยต้องยอมเขา คิดไปคิดมาไปค้นหา ภาพเก่าความหลัง จากสวนป่าที่เก็บไว้มากมาย เลยขอเอามาวางให้ดูกันสักภาพหนึ่ง เพื่อระลึกถึงสิ่งที่จากไปแล้วคือต้นมะม่วงหิมพานต์  ที่ขึ้นอยู่บริเวณข้างบ้านที่กำลังจะร่มเย็นด้วยหลังคาแบบพิเศษ ที่ธรรมชาติจะค่อยๆบรรจงสร้างให้ปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ  อะไรจะโตงเตงลงมาให้ได้ชมกันบ้าง คงอีกไม่นานเกินรอ

         

      จากภาพ ผมเคยแปลกใจว่าทำไมเม็ดมะม่วงหิมพานต์ที่นี่จึงเหี่ยวตั้งแต่ยังเขียวๆ ไม่เหมือนแถวบ้านทางใต้ที่เมื่อผลสุก เมล็ดจะเป็นสีเทาดำ พร้อมให้เราเอาไปเผาไฟกินเล่นกัน จำได้ว่าถ้าใครซุ่มซ่าม ไม่ระวังก็จะโดนยางจากเปลือกของมันกันจนเป็นแผลเปื่อยเลยทีเดียว
      ครูบาฯเคยอธิบายเรื่องนี้ให้ผมฟัง  แต่ไม่อยากเฉลยตรงนี้  ขอเอามาถามต่อดีกว่า ว่า …

                             “ทำไมเม็ดมะม่วงหิมพานต์ทางอีสาน จึงเหี่ยวก่อนแก่ ?“

[จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร]

น่ากลัวนะครับอาจารย์ครับ ชื่อบันทึกนี้ "เหี่ยวก่อนแก่"

คิดถึงไปโน้นเลย อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา  :)

 

ทักทายมาด้วยความคิดถึงครับผม

 

[พิชชา]

• ตกใจค่ะ..สาวๆได้ยินคำนี้รับไม่ค่อยได้
• ใครพูดแก่ๆเหี่ยวๆนี่ไม่ค่อยรื่นหูเลยค่ะ
• พอตามมาดูเลยถึงบางอ้อ..เขาเหี่ยวก่อนแก่จริงๆ 555

[ครูแหม่ม]

* ฮืม...คำนี้น่ากลัวไม่ว่าจะหนุ่ม...สาว...หรือชาว ส.ว. อิ อิ

[ชลธิชา]

สวัสดีค่ะ อาจารย์พินิจ

ได้อ่านหัวข้อแล้วคิดว่าเป็นเรื่องสุขภาพของมนุษย์ เสียอีก พอได้เข้าไปอ่านเนื้อหากลับกลายเป็นสุขภาพของพืช

น่าสนใจดีค่ะ เมื่อได้อ่านก็อยากทราบขึ้นมาทันทีว่า ทำไมเม็ดมะม่วงหิมพานต์ทางอีสานต้อง เหี่ยวก่อนแก่ด้วย เดี๋ยววันพรุ่งนี้ต้องไปหาข้อมูลมาให้ได้ค่ะ แต่ถ้าไม่ได้ต้องขอให้อาจารย์ช่วยเฉลยด้วยนะค่ะ

[Preeda]

สวัสดีค่ะอาจารย์

• ไม่ได้ติดตามมาพูดคุยกันอาจารย์เสียนาน
• ตามมาทีเจอทีเด็ด...เหี่ยวก่อนแก่..ดูท่าจะไม่ดีมังคะ..ก็จะรอเฉลยตอนต่อไปนะคะ
• ขอต่อเติมด้วยคนเรื่องเม็ดม่วงหิมพานทางพัทลุงเรียกว่าหัวครก ...ชาวใต้รุ่นเก่าถนัดนักในการนำเม็ดหัวครกมาหมกไฟแล้วนั่งล้อมวงเอาไม้ทุบๆกินกันเล่นสนุกดี..ซึ่งนั่นก็อดีตแสนยาวนาน..เดี๋ยวนี้ไม่เห็นเด็กๆเขาหมกกันมีแต่ซื้อกินทั้งนั้นนับว่าวัฒนธรรมเปลี่ยนไปนะคะอาจารย์..ทุกอย่างซื้อกันทั้งนั้น..ก็คงเป็นตำนานที่เล่าต่อๆกันเท่านั้นเองมังคะ
• คิดถึงอาจารย์มากๆค่ะ

[Handy]

• ขอขอบคุณทุกท่านครับที่เข้ามาทักทาย
• ชีวิตที่วุ่นกับการงานยามที่มรสุมกระหน่ำหลายด้านทำให้ละเลย ไม่ค่อยได้เข้ามาครับ
• เชื่อว่าอีกไม่นาน เมื่อคลื่นลมสงบ คงได้หวนกลับมาทำให้ลานแห่งนี้มีคุณค่า อย่างที่เคยตั้งใจไว้