ปัญหาการถ่ายทอดความรู้ให้คนอื่นๆได้รับรู้เหมือนที่ตัวเองรับรู้

แล้วสามารถมาถ่ายทอดให้ผู้ที่ไม่มีโอกาสได้ไปร่วมกิจกรรมเหล่านั้น ให้รับรู้เหมือนที่ได้รู้มาหรือไม่

นี่เป็นปัญหาที่สำคัญในการจัดการความรู้อีกอย่างหนึ่งเลยครับ มีหลายท่านที่ไปเข้าร่วมประชุม ไปอบรม หรีอมีความรู้ในเรื่องหนึ่งอย่างลึกซึ้ง แต่เมื่อนำมาถ่ายทอดให้ผู้อื่น คนอื่นไม่เข้าใจ

ที่หยิบประเด็นนี้มาบันทึก เพราะมองว่า เมื่อมีการจัดกิจกรรม การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนก็ตาม ผู้ที่มีโอกาสไปร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ จนได้รับความรู้ความเข้าใจเพิ่มมากขึ้น....

แล้วพวกเขาจะสามารถมาถ่ายทอดให้ผู้ที่ไม่มีโอกาสได้ไปร่วมกิจกรรมเหล่านั้น ให้รับรู้เหมือนที่ได้รู้มาหรือไม่

มองใกล้ๆตัวนายบอน  ในชุมชนคนเขียนล็อก มมส.

อ.Panda vs Audit3.Msu ที่จะไปร่วมกิจกรรมที่ มข. ต้นเดือน มิ.ย.

หรือ การที่คุณวิชิต ถ่ายทอดความรู้ในงาน จิบกาแฟคนเขียนบล็อก #1

เมื่อมองดูแล้ว ปัญหาน่าจะเกิดที่ตรงไหนบ้าง

- รู้มาก แต่ไม่สามารถถ่ายทอดได้หมด เพราะเวลา + สมาธิในการเรียบเรียง มีจำกัด
- เวลาพบปะที่มีจำกัด ทำให้ต้องรวบรัด ตัดทอนเนื้อหาตามความเข้าใจของผู้ถ่ายทอด
- ความยากง่ายของเนื้อหา
- พื้นฐานความรู้ ประสบการณ์ของคนรับการถ่ายทอด สามารถปรับใช้ให้เข้ากับสิ่งใกล้ตัวของคนฟังได้แค่ไหน
- วิธีในการถ่ายทอด  เช่น ลักษณะการพูด อุปกรณ์ที่ใช้ เนื้อหา-รูปแบบที่ใช้ในการอธิบาย เป็นนามธรรมที่ต้องการให้ผู้ฟังนำไปตีความต่อเอาเอง

ปัญหาเหล่านี้ สังเกตจากการเขียน AAR หลังจากการจิบกาแฟครั้งที่ 1 ของคนเขียนบล็อก มมส.นั่นเองครับ