มิติใหม่...ในสังคมลูก(บันทึกนี้... ที่แซง SHA)
วันนี้เป็นวันที่ผู้เขียนฟัง SHA วันที่ 2 ชั่วโมงเช้าเป็นเรื่อง SPA แต่ในช่วงบ่ายเป็นบรรยากาศของ Spiritual ล้วนๆ(เดี๋ยวจะบันทึกให้อ่าน)
ขณะขึ้นรถสองแถวกลับบ้านด้วยอารมณ์... ของ Spiritual
และขณะนั่งรถเกือบถึงบ้าน ... ก็ได้อารมณ์นี้ แซงอารมณ์ Spiritual ไปเลย
ได้ยินเสียงเด็กนักเรียนสาวๆ(ราวม.3)หน้าตาสะอาดสะอ้าน แต่งกายเรียบร้อย3 คน คุยกันไม่ดังมากนัก เด็กสาวคนหนึ่งเอามือถือมาคุยแล้วก็ทำอะไรยุกยิกๆกับมือถือของเธอ... สักพักก็ได้ยินเสียงเพื่อนถาม
“แม่แกเล่น m ด้วยเหรอ?”
“เปล่า... ฉันเช็คเมล์ให้แม่...”
“โห... แม่แกมี E-mail ด้วยเหรอ” ดูว่าการที่แม่มี E-mail มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์สำหรับลูก
“อือ....”
“แล้วแม่แก chat มั้ย”
“ดูอยู่...แต่ยังไม่เคยเห็น...”
“เหรอ...แม่ฉัน chatด้วย”
“แม่ฉันเล่นแต่เกม...”
“เหรอ...พ่อเจ้า(ชื่อเพื่อนเค้าอีกคน...จำไม่ได้...) ก็เล่นด้วยแหละ”
“แม่แกเล่นเกมไร...”
“ปังย่า... ออดิชั่น...”
“เล่นออดิชั่นด้วย...เลเวลไหนแล้ว...”
“2”
“โห... ให้เค้าไปแข่งกันซี่...ฮาๆๆๆ....” ถึงตอนนี้ฉันก็ฮากับเด็กๆด้วย
รถถึงป้ายที่ฉันจะลงพอดี ได้ยินแต่เสียงไล่หลังมาอีกว่า
“ฉันเห็นแม่ฉันเล่นแต่เกมเถ้าแก่น้อย....”
“เออ...ดีว่ะ... ฝึกคิดเลข...”
แอบนึกภูมิใจและดีใจที่เด็กๆสมัยนี้ก็สนใจ ดูแลพ่อแม่แม้ท่านยังไม่แก่เถ้าซะด้วย...คล้ายเป็นความท้าทายของพวกเขา ว่าตอนนี้พ่อแม่ของเขาทำอะไรกันได้บ้างแล้ว มีพัฒนาการมากน้อยแค่ไหน
... คงคล้ายตอนที่บรรดาเราๆเอาเรื่องพัฒนาการของลูกตอนเด็กๆไปเมาท์กันน่ะแหละ...
“ลูกฉันคว่ำแล้วนะ...คลานได้แล้ว 3คืบ ลูกแกได้กี่คืบ”
“ของฉันหัดยืนได้5 วิแล้ว ของแกล่ะ...”
“ลูกฉันพูด...หม่ำๆ...แล้ว...” ฮาๆๆ
... ประมาณนั้น
ความเห็น (4)
- ขำๆ ค่ะพี่ติ๋ว
- แสดงว่าลูกๆสนใจกิจกรรมของคุณพ่อคุณแม่ดีนะคะ
- แบบนี้พ่อแม่เข้ากับลูกได้นะคะ เล่นเหมือนกัน
- แต่อีกมุม..ผู้ใหญ่เป็นตัวอย่างกับเด็ก 555
สวัสดีค่ะ คุณน้อง
- ไม่ทราบว่าคุณแม่ท่านอื่นไจรู้สึกอย่างไรนะคะ
- ...แต่สำหรับพี่ ในฐานะแม่ รู้สึกอบอุ่นแทนแม่ของเด็กๆเหล่านั้นค่ะ มันรู้สึกว่าเขาสนใจ ใส่ใจเรา ยังดูแลเราเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง
- ...ชอบค่ะ...ชอบๆๆ....
เจริยพรคุณโยมกฤษณา ได้นำความรู้อีกแง่หนึ่งให้ได้รับรู้ และได้คิด อีกประการหนึ่งก็คงจะสะท้อนให้พ่อแม่ยุคใหม่ได้หันมามองตนเองด้วยว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ เราอยากให้ลูกเราเป็นอย่างไรไม่จำเป็นต้องบอกเขา แต่จงทำเป็นตัวอย่างให้เขาดู แล้วเขาจะเป็นอย่างที่ท่านอยากจะให้เป็น ดังเช่นลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้นแน่นอน
สาธุอนุโมทนา
สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ พระคุณเจ้าพระมหาประเสริฐ ธมฺมเสฏฺโฐ (งิ้วสูง)