กีฬาพาเพลิน(ตอนแบดมินตัน)

กติกา แบดมินตัน 2002 – 2003

(สหพันธ์แบดมินตันนานาชาติประกาศให้มีผลบังคับใช้ วันที่ 1 สิงหาคม 2545)

ข้อมูลจากการกีฬาแห่งประเทศไทย

1.สนามและอุปกรณ์สนาม

1.1 สนามเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าประกอบด้วยเส้นกว้างขนาด 40 มิลลิเมตร

1.2 เส้นทุกเส้นต้องเด่นชัด และควรทาด้วยสีขาวหรือสีเหลือง

1.3 เส้นทุกเส้นเป็นส่วนประกอบของพื้นที่ซึ่งกำหนดไว้

1.4 เสาตาข่ายจะต้องสูง 1.55 เมตรจากพื้นสนาม และตั้งตรงเมื่อขึงตาข่ายให้ตึงตามที่ได้กำหนดไว้ในกติกาข้อ 1.10 โดยที่จะต้องไม่มีส่วนหนึ่งส่วนใดของเสายื่นเข้าไปในสนาม (ระเบียบนี้ให้ใช้เฉพาะรายการแข่งขันที่ IBF รับรอง ส่วนรายการแข่งขันอื่นให้เริ่มใช้ระเบียบนี้ตั้งแต่วันที่ 1 สิงหาคม 2547)

1.5 เสาตาข่ายจะต้องตั้งอยู่บนเส้นเขตข้างของประเภทคู่ตามที่ได้แสดงไว้ในภาพที่ 1 โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเล่นเดี๋ยวหรือเล่นคู่

1.6 ตาข่ายจะต้องถักด้วยเส้นด้ายสีเข้ม และมีขนาดตากว้างไม่น้อยกว่า 15 มิลลิเมตร และไม่เกิน 20 มิลลิเมตร

1.7 ตาข่ายต้องมีความกว้าง 760 มิลลิเมตร และความยาวอย่างน้อย 6.1 เมตร

1.8 ขอบบนของตาข่ายต้องมีแถบผ้าสีขาวพับสองทบ ขนาดกว้าง 75 มิลลิเมตร ทับบนเชือกหรือลวดที่ร้อยตลอดแถบผ้าขาว

1.9 เชือกหรือลวดต้องมีขนาดพอที่จะขึงให้ตึงเต็มที่กับหัวเสา

1.10 สุดขอบบนตาข่ายต้องสูงจากพื้นตรงกึ่งกลางสนาม 1.524 เมตร และ 1.55 เมตร เหนือเส้นเขตข้างของประเภทคู่

1.11 ต้องไม่มีช่องว่างระหว่างสุดปลายตาข่ายกับเสา ถ้าจำเป็นต้องผูกร้อยปลายตาข่ายทั้งหมดกับเสา

2.1 ลูกขนไก่อาจทำจากวัสดุธรรมชาติ และ/หรือ วัสดุสังเคราะห์ไม่ว่าลูกนั้นจะทำจากวัสดุชนิดใดก็ตาม ลักษณะวิถีวิ่ง

2.2 ลูกขนไก่ต้องมีขน 16 อัน ปักอยู่บนฐาน

2.3 วัดจากปลายขนถึงปลายสุดของฐาน โดยความยาวของขนในแต่ละลูกจะเท่ากันหมด ระหว่าง 6.2 มิลลิเมตร ถึง 70 มิลลิเมตร

2.4 ปลายขนแผ่เป็นรูปวงกลม มีเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่าง 58 มิลลิเมตร ถึง 68 มิลลิเมตร

2.5 ขนต้องมัดให้แน่นด้วยเส้นด้ายหรือวัสดุอื่นที่เหมาะสม

2.6 ฐานของลูกต้องมีเส้นผ่าศูนย์กลาง 25 มิลลิเมตร ถึง 28 มิลลิเมตร และส่วนล่างมนกลม

2.7 ลูกขนไก่จะมีน้ำหนักตั้งแต่ 4.74 ถึง 5.50 กรัม

2.8 ลูกขนไก่ที่ไม่ใช้ขนธรรมชาติ

2.8.1 ใช้วัสดุสังเคราะห์แทนขนธรรมชาติ

2.8.2 ฐานลูก ดังที่ได้กำหนดไว้ในกติกาข้อ 2.6

2.8.3 ขนาดและน้ำหนักของลูกต้องเป็นไปตามที่ได้กำหนดไว้ในกติกาข้อ 2.3, 2.4 และ 2.7 อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างของความถ่วงจำเพาะและคุณสมบัติของวัสดุสังเคราะห์โดยการเปรียบเทียบกับขนธรรมชาติ ยอมให้มีความแตกต่างได้ถึง 10%

2.9 เนื่องจากมิได้กำหนดความแตกต่างในเรื่องลักษณะทั่วไป ความเร็ว และวิถีวิ่งของลูก อาจมีการเปลี่ยนแปลงคุณลักษณะดังกล่าวข้างต้นได้โดยการอนุมัติจากองค์กรแห่งชาติที่เกี่ยวข้อง ในที่ซึ่งสภาพความกดอากาศสูงหรือสภาพดินฟ้าอากาศเป็นเหตุให้ลูกขนไก่ตามมาตรฐานที่กำหนดไว้ไม่เหมาะสม

3.1 การทดสอบ ให้ยืนหลังเส้นเขตหลังแล้วตีลูกใต้มืออย่างสุดแรงโดยจุดสัมผัสลูกอยู่เหนือเส้นเขตหลัง ลูกจะพุ่งเป็นมุมสูงและอยู่ในแนวขนานกับเส้นเขตข้าง

3.2 ลูกที่มีความเร็วถูกต้อง จะตกห่างจากเส้นเขตหลังของอีกด้านหนึ่งไม่น้อยกว่า 530 มิลลิเมตร และไม่มากกว่า 990 มิลลิเมตร

4.1.1 ด้ามจับ เป็นส่วนของแร็กเกตที่ผู้เล่นใช้จับ

4.1.2 พื้นที่ขึงเอ็น เป็นส่วนของแร็กเกตที่ผู้เล่นใช้ตีลูก

4.1.3 หัว บริเวณที่ใช้ขึงเอ็น

4.1.4 ก้าน ต่อจากด้ามจับถึงหัว (ขึ้นอยู่กับกติกาข้อ 4.1.5)

4.1.5 คอ (ถ้ามี) ต่อก้านกับขอบหัวตอนล่าง

4.2.1 พื้นที่ขึงเอ็นต้องแบนราบ ด้วยการร้อยเอ็นเส้นขวางขัดกับเส้นยืนแบบการขึงเอ็นทั่วไป โดยพื้นที่ตอนกลาง ไม่ควรทึบน้อยกว่าตอนอื่น ๆ

4.2.2 พื้นที่ขึงเอ็นต้องยาวทั้งหมดไม่เกิน 280 มิลลิเมตร และกว้างทั้งหมดไม่เกิน 220

มิลลิเมตร อย่างไรก็ตามอาจขึงไปถึงคอเฟรมหากความกว้างที่เพิ่มของพื้นที่ขึงเอ็นนั้นไม่เกิน 35 มิลลิเมตรและความยาวทั้งหมดของพื้นที่ขึงเอ็นต้องไม่เกิน 330 มิลลิเมตร

4.3.1 ต้องปราศจากวัตถุอื่นติดอยู่ หรือยื่นออกมา ยกเว้นจากส่วนที่ทำเพื่อจำกัดและป้องกันการสึกหรอ ชำรุดเสียหาย การสั่น สะเทือน การกระจายน้ำหนัก หรือการพันด้ามจับให้กระชับมือผู้เล่นและมีความเหมาะสมทั้งขนาดและการติดตั้งสำหรับวัตถุประสงค์ดังกล่าว และ

4.3.2 ต้องปราศจากสิ่งประดิษฐ์อื่น ๆ ที่ช่วยให้ผู้เล่นเปลี่ยนรูปทรงของแร็กเกต

สหพันธ์แบดมินตันนานาชาติ จะกำหนดกฎเกณฑ์เกี่ยวกับปัญหาของแร็กเกต ลูกขนไก่ หรืออุปกรณ์ต้นแบบ ซึ่งใช้ในการเล่นแบดมินตันให้เป็นไปตามข้อกำหนดต่าง ๆ กฎเกณฑ์ดังกล่าวอาจเป็นการริเริ่มของสหพันธ์เองหรือจากการยื่นความจำนงของคณะบุคคลที่มีผลประโยชน์เกี่ยวข้องอย่างแท้จริงกับผู้เล่น ผู้ผลิต หรือองค์กรแห่งชาติหรือสมาชิกองค์กรนั้น ๆ

6.1.2

6.1.1 ส่งลูกหรือรับลูกก่อน

6.1.2 เริ่มเล่นจากสนามข้างใดข้างหนึ่ง

7. ระบบการนับคะแนน

7.5.1 ต่อเกมนั้นถึง 15 (11) คะแนน กล่าวคือ “ไม่เล่นต่อ” ในเกมนั้นคือ

7.5.2 “เล่นต่อ” เกมนั้นถึง 17 (13) คะแนน

8.1.1 หลังจากจบเกมที่ 1

8.1.2 ก่อนเริ่มเล่นเกมที่ 3 (ถ้ามี) และ

8.1.3 ในเกมที่ 3 หรือในการแข่งขันเกมเดียว เมื่อคะแนนนำถึง

- 6 คะแนน สำหรับเกม 11 คะแนน

- 8 คะแนน สำหรับเกม 15 คะแนน

9.1.1 ทั้งสองฝ่ายต้องไม่ประวิงเวลาให้เกิดความล่าช้าในการส่งลูกทันทีที่ผู้เล่นจะส่งลูก และผู้รับลูกอยู่ในท่าพร้อมแล้ว

9.1.2 ผู้ส่งลูกและผู้รับลูกต้องยืนในสนามส่งลูกทแยงมุมตรงข้ามโดยเท้าไม่เหยียบเส้นเขตของสนามส่งลูก

9.1.3 บางส่วนของเท้าทั้งสองของผู้ส่งลูกและผู้รับลูกต้องสัมผัสพื้นสนามในท่านิ่งตั้งแต่เริ่มส่งลูก (กติกาข้อ 9.4 ) จนกระทั่งส่งลูกแล้ว (กติกาข้อ 9.5)

9.1.4 จุดสัมผัสแรกของแร็กเกต ผู้ส่งต้องตีที่ฐานของลูก

9.1.5 ทุกส่วนของลูกจะต้องอยู่ต่ำกว่าเอวของผู้ส่ง ขณะที่แร็กเกตสัมผัสลูก

9.1.6 ก้านแร็กเกตของผู้ส่งลูกในขณะตีลูก ต้องชี้ลงต่ำจนเห็นได้ชัดว่า ส่วนหัวทั้งหมดของแร็กเกตอยู่ต่ำกว่าทุกส่วนของมือที่จับแร็กเกตของผู้ส่งลูก

9.1.7 การเคลื่อนแร็กเกตของผู้ส่งลูกไปข้างหน้า ต้องต่อเนื่องจากการเริ่มส่งลูก (กติกาข้อ 9.4) จนกระทั่งได้ส่งลูกแล้ว และ

9.1.8 วิถีลูกจะพุ่งขึ้นจากแร็กเกตของผู้ส่งลูกข้ามตามข่ายและถ้าปราศจากการสกัดกั้น ลูกจะตกลงบนพื้นสนามส่งลูกของผู้รับลูก(กล่าวคือบนหรือภายในเส้นเขต)

10.1.1 ผู้เล่นจะส่งลูกรับลูกในสนามส่งลูกด้านขวาเมื่อผู้ส่งลูกคะแนนไม่ได้ หรือคะแนนที่ได้เป็นเลขคู่ในเกมนั้น

10.1.2 ผู้เล่นจะส่งลูกและรับลูกในสนามส่งลูกด้านซ้ายเมื่อผู้ส่งลูกได้คะแนนเป็นเลขคี่ในเกมนั้น

10.3.1 ถ้าผู้รับทำ “เสีย” หรือลูกไม่อยู่ในการเล่น

10.3.1 ถ้าผู้รับทำ “เสีย” หรือลูกไม่อยู่ในการเล่นเพราะตกลงพื้นสนามของผู้รับ ผู้ส่งลูกได้คะแนน ผู้ส่งจะได้ส่งลูกต่อไปในสนามส่งอีกด้านหนึ่ง

10.3.2 ถ้าผู้ส่งทำ “เสีย” หรือลูกไม่อยู่ในการเล่นเพราะตกลงบนพื้นสนามของผู้ส่ง ผู้ส่งหมดสิทธิ์การส่งลูก และผู้รับก็จะได้เป็นผู้ส่งลูก โดยผู้เล่นทั้งสองฝ่ายไม่ได้คะแนน

11.3.1 หลังจากได้รับลูกที่ส่งมาแล้ว ผู้เล่นของฝ่ายส่งคนหนึ่งคนใดตีลูกกลับไป และผู้เล่นคนหนึ่งคนใดของฝ่ายรับโต้ลูกกลับมา เป็นอย่างนี้เรื่อยไปจนกว่าลูกไม่อยู่ในการเล่น

11.3.2 หลังจากได้รับลูกที่ส่งมาแล้ว ผู้เล่นคนหนึ่งคนใดจะตีโต้ลูกจากที่ใดก็ได้ภายในสนามของตนโดยมีตาข่ายกั้น

11.4.1 ผู้เล่นที่มีสิทธิ์ส่งตอนเริ่มต้นของแต่ละเกมจะส่งหรือรับลูกในสนามส่งด้านขวา เมื่อผู้เล่นฝ่ายนั้นไม่ได้คะแนน หรือคะแนนในเกมนั้นเป็นเลขคู่ และในสนามส่งลูกด้านซ้ายเมื่อคะแนนในเกมนั้นเป็นเลขคี่

11.4.2 ผู้เล่นที่เป็นผู้รับตอนเริ่มต้นของแต่ละเกม จะรับหรือส่งลูกในสนามส่งลูกด้านขวา เมื่อผู้เล่นฝ่ายนั้นไม่ได้คะแนน หรือคะแนนในเกมนั้นเป็นเลขคู่ และในสนามส่งลูกด้านซ้าย เมื่อคะแนนในเกมนั้นเป็นเลขคี่

11.4.3 ให้คู่ขาของผู้เล่นปฏิบัติในทางกลับกัน

11.5.1 ถ้าฝ่ายรับทำ “เสีย” หรือลูกไม่อยู่ในการเล่น เพราะลูกตกลงบนพื้นสนามของฝ่ายรับ ฝ่ายส่งได้ 1 คะแนน และผู้ส่งยังคงได้ส่งลูกต่ออีก

11.5.2 ถ้าฝ่ายส่งทำ “เสีย” หรือลูกไม่อยู่ในการเล่น เพราะลูกตกลงบนพื้นสนามของฝ่ายส่ง ผู้ส่งหมดสิทธิ์ส่งลูก โดยผู้เล่นทั้งสองฝ่ายไม่ได้คะแนน

12.1.1 ส่งลูกก่อนถึงเวลาที่ตนเป็นผู้ส่ง

12.1.2 ส่งลูกจากสนามส่งลูกที่ผิด หรือ

12.1.3 ยืนผิดสนามและได้เตรียมที่จะรับลูกที่ส่งมา

12.2.1 หากฝ่ายหนึ่งทำผิดและชนะในการตีโต้ให้”เอาใหม่”

12.2.2 หากฝ่ายหนึ่งทำผิดและแพ้ในการตีโต้ ไม่มีการแก้ไขความผิด

12.2.3 หากทั้งสองฝ่ายทำความผิดด้วยกันให้ “เอาใหม่”

ถือว่า “เสีย”

13.2.1 ตกลงบนพื้นนอกเส้นเขตสนาม (กล่าวคือ ไม่อยู่บนหรือภายในเส้นเขตสนาม)

13.2.2 ลอดผ่านหรือลอดใต้ตาข่าย

13.2.3 ไม่ข้ามตาข่าย

13.2.4 ถูกเพดาน หรือฝาผนัง

13.2.5 ถูกตัวผู้เล่น หรือเครื่องแต่งกายผู้เล่น

13.2.6 ถูกวัตถุหรือตัวบุคคลภายนอกที่อยู่ใกล้เคียงล้อมรอบสนาม (ในกรณีที่มีความจำเป็นเกี่ยวกับโครงสร้างของตัวอาคาร ผู้มีอำนาจเกี่ยวกับแบดมินตันต้องถิ่นอาจวางกฎเพิ่มเติมเกี่ยวกับลูกถูกสิ่งกีดขวางได้ ทั้งนี้ย่อมแล้วแต่สิทธิความเห็นชอบของภาคีสมาชิก)

13.4.1 ถูกตาข่ายหรืออุปกรณ์ที่ขึง ด้วยแร็กเกต ด้วยตัวหรือด้วยเครื่องแต่งกาย

13.4.2 ล้ำบนตาข่ายเข้าไปในเขตสนามของคู่ต่อสู้ ด้วยแร็กเกต ด้วยตัว ยกเว้นตามที่ได้รับอนุญาตไว้ในกติกาข้อ 13.3

13.4.3 ล้ำใต้ตาข่ายไปในเขตสนามของคู่ต่อสู้ด้วยแร็กเกตหรือด้วยตัวจนเป็นการกีดขวางหรือทำลายสมาธิคู่ต่อสู้

13.4.4 กีดขวางคู่ต่อสู้ กล่าวคือ กันไม่ให้คู่ต่อสู้ตีลูกที่ข้ามตาข่ายมาอย่างถูกต้องตามกติกา ในขณะที่เล่นลูกอยู่เหนือข่าย

13.6.1 ติดอยู่ในแร็กเกต แล้วถูกเหวี่ยงออกไปในระหว่างตีลูก

13.6.2 ถูกตีสองครั้งติดต่อกัน โดยผู้เล่นคนเดียวกัน

13.6.3 ถูกตีโดยผู้เล่นคนหนึ่ง และคู่ขาของผู้เล่นคนนั้นตีติดต่อกัน หรือ

13.6.4 ถูกแร็กเกตของผู้เล่นคนหนึ่ง แล้วลอยไปทางท้ายสนามด้านหลังของผู้เล่นคนนั้น

14.1.1 ให้ “เอาใหม่” ถ้าผู้ส่งลูก ส่งลูกโดยที่ผู้รับลูกยังไม่พร้อม (ดูกติกาข้อ 9.6)

14.1.2 ให้ “เอาใหม่” ถ้าในระหว่างการส่งลูก ผู้รับและผู้ส่งลูกทำ “เสีย” พร้อมกัน

14.1.3 ให้ “เอาใหม่” ถ้าลูกไปติดและค้างอยู่บนตาข่ายหรือลูกข้ามตาข่ายแล้วติดค้างอยู่ในตาข่าย ยกเว้นในการส่งลูก

14.1.4 ให้ “เอาใหม่” ถ้าในระหว่างการเล่น ลูกขนไก่แตกแยกออกเป็นส่วน ๆ และฐานแยกออกจากส่วนที่เหลือของลูกโดยสิ้นเชิง

14.1.5 ให้ “เอาใหม่” ถ้ากรรมการกำกับเส้นมองไม่เห็น และกรรมการผู้ตัดสินไม่สามารถตัดสินไม่สามารถตัดสินใจได้

14.1.6 การ “เอาใหม่” สำหรับกรณีที่เกิดขึ้นเนื่องจากความผิดในสนามส่งลูก ตามที่ระบุในกติกาข้อ 12.2.1 หรือ 12.2.3 หรือ

14.1.7 ให้ “เอาใหม่” สำหรับกรณีที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดคิดมาก่อนหรือโดยเหตุบังเอิญ

ลูกไม่อยู่ในการเล่น เมื่อ

16.3.1 เมื่อมีความจำเป็นจากสภาพแวดล้อมที่มิได้อยู่ภายใต้การควบคุมของผู้เล่น กรรมการผู้ตัดสินอาจสั่งให้พักการเล่นชั่วคราวตามที่พิจารณาเห็นว่าจำเป็น

16.3.2 ภายใต้สภาพแวดล้อมอื่น ๆ ที่ผิดปกติ กรรมการผู้ชี้ขาดอาจแนะให้กรรมการผู้ตัดสินพักการเล่น

16.3.3 ถ้ามีการพักการเล่น คะแนนที่ได้จะอยู่คงเดิมและจะเริ่มใหม่จากคะแนนนั้น

16.4.1 ไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้น ห้ามถ่วงเวลาการเล่นเพื่อให้ผู้เล่นฟื้นคืนกำลัง หรือหายเหนื่อย

16.4.2 กรรมการผู้ตัดสินจะวินิจฉัยความล่าช้าแต่เพียงผู้เดียว

16.5.1 ห้ามผู้เล่นรับคำแนะนำระหว่างการแข่งขัน ยกเว้นการพักตามกติกาข้อ 16.2 และ 16.3

16.5.2 ห้าผู้เล่นเดินออกนอกสนามระหว่างการแข่งขันโดยมิได้รับอนุญาตจากกรรมการผู้ตัดสิน ยกเว้นระหว่างพัก 5 นาที ตามที่ได้กำหนดไว้ในกติกาข้อ 16.2

16.6.1 จงใจถ่วงเวลาหรือพักการเล่น

16.6.2 จงใจแปลงหรือทำลายลูกเพื่อเปลี่ยนความเร็วและวิถี

16.6.3 แสดงกิริยาก้าวร้าว หรือ

16.6.4 กระทำผิดนอกเหนือกติกา

16.7.1 เตือนผู้กระทำผิด

16.7.2 ตัดสิทธิ์ผู้กระทำผิดหลังจากได้เตือนก่อนแล้ว

16.7.3 ในกรณีผิดอย่างเห็นได้ชัดหรือผิดอยู่ตลอด ให้ตัดสิทธิ์ผู้กระทำผิด แล้วรายงานให้กรรมการผู้ชี้ขาดทราบทันทีซึ่งกรรมการผู้ชี้ขาดมีอำนาจสั่งให้ผู้กระทำผิดออกจากการแข่งขัน

17.1 กรรมการผู้ชี้ขาดเป็นดูแลรับผิดชอบการแข่งขันทั้งหมด

17.2 กรรมการผู้ตัดสินที่ได้รับแต่งตั้งจะตั้งจะต้องทำหน้าที่ควบคุมการแข่งขัน สนามและบริเวณโดยรอบสนามแข่งขัน กรรมการผู้ตัดสินต้องรายงานต่อกรรมการผู้ชี้ขาด

17.3 กรรมการกำกับการส่งลูกเป็นผู้ขาน “เสีย” สำหรับการส่งลูกที่ผู้ส่งเป็นผู้กระทำ (กติกาข้อ 9.1.2 – 9.1.7)

17.4 กรรมการกำกับเส้นเป็นผู้ให้สัญญาณ “ดี” หรือ “ออก” ในเส้นเขตที่ได้รับมอบหมาย

17.5 การผู้ตัดสินใจเกี่ยวข้อเท็จจริงทั้งหมดของกรรมการสนามที่รับผิดชอบถือว่าสิ้นสุด

17.6 กรรมการผู้ตัดสินจะต้อง

17.6.1 ควบคุมการแข่งขันให้ดำเนินไปภายใต้ภายใต้กฎกติกาอย่างเคร่งครัด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การขาน “เสีย” หรือ “เอาใหม่” เมื่อมีกรณีเกิดขึ้น

17.6.2 ตัดสินคำอุทธรณ์เกี่ยวกับการโต้แย้ง ซึ่งมีขึ้นก่อนการส่งลูกครั้งต่อไป

17.6.3 แน่ใจว่า ผู้เล่นและผู้ชมได้ทราบถึงความคืบหน้าของการแข่งขัน

17.6.4 แต่งตั้งหรือถอดถอนกรรมการกำกับเส้น หรือกรรมการกำกับการส่งลูก หลังจากได้ปรึกษากับกรรมการผู้ชี้ขาดแล้ว

17.6.5 หากไม่มีการแต่งตั้งกรรมการสนามอื่น จะต้องปฏิบัติหน้าที่นั้นให้เรียบร้อย

17.6.6 หากกรรมการสนามที่ได้รับการแต่งตั้งมองไม่เห็นต้องดำเนินการในหน้าที่ของกรรมการนั้น หรือให้ “เอาใหม่”

17.6.7 บันทึกและรายงานต่อกรรมการผู้ชี้ขาดทุกเรื่องที่เกี่ยวกับกติกาข้อ 16 และ

17.6.8 เสนอคำอุทธรณ์ที่ไม่พึงพอใจในปัญหาเกี่ยวกับกติกาต่อกรรมการผู้ชี้ขาด (คำอุทธรณ์ดังกล่าวจะต้องเสนอก่อนการส่งลูกครั้งต่อไปหรือเมื่อการแข่งขันสุดลงก่อนที่ฝ่ายอุทธรณ์จะเดินออกจากสนาม)

1. หากไม่สะดวกที่จะตั้งเสาตาข่ายบนเส้นเขตข้างจะต้องหาวิธีแสดงให้เห็นแนวของเส้นเขตข้างที่ลอดผ่านตาข่าย กล่าวคือ ใช้เสาบาง ๆ หรือวัสดุที่เป็นแถบยาวกว้าง 40 มิลลิเมตร กล่าวคือ ใช้เสาบาง ๆ หรือวัสดุที่เป็นแถบยาวกว้าง 40 มิลลิเมตร ติดตั้งบนเส้นเขตข้างตรงขึ้นไปยังเชือกหรือลวดร้อยตาข่าย

2.พื้นที่ที่ไม่อาจทำสนามสำหรับประเภทคู่ จะทำสนามประเภทเดี่ยวก็ได้ตามที่ได้แสดงไว้ใน ภาพที่ 5 เส้นเขตหลังของการส่งลูกยาว และเสาหรือวัสดุที่เป็นแถบยาวใช้แทนเสา จะต้องตั้งอยู่บนเส้นเขตข้าง

ในการแข่งขันต่อแต้ม ให้มีการเปลี่ยนแปลงกติกาดังต่อไปนี้

1. ไม่อนุญาตให้เปลี่ยนคะแนนที่ชนะของเกมหนึ่ง ๆ (กล่าวคือไม่อนุญาตให้เล่นต่อตามกติกาข้อ 7.4 )

2. ให้แก้กติกาข้อ 8.1.3 เป็น

“ในเกมที่ 3 และในการแข่งขันเกมเดียว เมื่อฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดทำคะแนนได้ครึ่งหนึ่งของคะแนนทั้งหมดที่ต้องการในเกมนั้น” (ในกรณีมีเศษให้ปัดขึ้น)

อนุญาตให้เล่นเกมเดียว 21 คะแนน หรือ 5 เกม 7 คะแนน โดยตกลงกันล่วงหน้า

กติกาที่ควรเน้นเป็นพิเศษ

ข้อ 9 การส่งลูกที่ถูกต้อง

- ไม่ประวิงเวลา

- ยืนไม่เหยียบเส้นเขตสนามส่งลูก

- บางส่วนของเท้าทั้งสองสัมผัสพื้นสนามในท่านิ่ง

จุดสัมผัสแรกต้องตีฐานของลูก

- ทุกส่วนของลูกอยู่ต่ำกว่าเอว

- ก้านแร็กเกตชี้ต่ำ ส่วนหัวทั้งหมดอยู่ต่ำกว่าทุกส่วนของมือ

- การเคลื่อนแร็กเกตต้องต่อเนื่องเมื่อเริ่มส่งลูก

- วิถีของลูกที่ส่งออกไปจะต้องพุ่งขึ้น

- ผิดกติกาทั้ง 8 ข้อ รวมทั้ง

- พยายามส่งแต่ตีไม่ถูกลูก

- ผู้รับยังไม่พร้อม

- แร็กเกตสัมผัสลูกแล้ว

- ส่งลูกผิดมือ

- ส่งลูกผิดคอร์ท

- ยืนรับผิดคอร์ท

- หากพบความผิดก่อนการส่งครั้งต่อไป

กรณีที่ 1 หากฝ่ายทำผิดชนะการตีโต้ให้ “เอาใหม่”

กรณีที่ 2 หากฝ่ายทำผิดแพ้การตีโต้ ไม่มีการแก้ไข

กรณีที่ 3 หากทั้งสองฝ่ายทำผิดให้ “เอาใหม่”

- หากพบความผิดหลังการส่งลูกครั้งต่อไป ไม่ต้องแก้ไข

- การส่งลูกไม่ถูกต้อง

- ขณะส่งตีไม่ถูกลูก

- คู่ขาเป็นผู้ตีลูกส่งกลับไป หรือตีถูกลูกที่ส่งมา

- ลูกขนไก่

- ตกบนพื้นนอกเขตสนาม

- ลอดผ่านตาข่าย/ลอดใต้ตาข่าย

- ไม้ข้ามตาข่าย

- ถูกเพดาน/ผนัง

- ถูกตัวหรือเครื่องแต่งกายผู้เล่น

- ถูกวัตถุหรือบุคคลภายนอก

- ติดอยู่ในแร็กเกตและถ