ความตายคือความจริงแท้ของชีวิต
เมื่อคืนผมได้ไปร่วมสวดอภิธรรมศพน้องสาวของพี่สาวที่สนิทชิดเชื้อคนหนึ่งที่ทำงานที่ฮักเมืองน่านด้วยกัน ได้ไปไหว้ศพ แล้วสะดุดกับคำไหว้ศพ ว่า “อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง” เราก็พึงจะตายเป็นความจริงแน่แท้
นี่เป็นสัจธรรมของชีวิต อายุมากน้อยก็มีโอกาสตายด้วยกันทั้งนั้น พระพุทธองค์ทรงสอนสั่งเราว่า “อดีตนั้นเปลี่ยนแปลงไม่ได้ อนาคตยังมาไม่ถึง มีเพียงปัจจุบันขณะเท่านั้นที่เป็นของเราที่แท้จริง เพราะฉะนั้นอย่าประมาทในชีวิต หมั่นเพียรทำความดี”
การได้ไปงานศพก็เป็นโอกาสหนึ่งที่เราจะมีสติระลึกระลึกรู้ถึงความตายที่จะมาถึง ดังที่พระไพศาล วิสาโล ได้เขียนไว้ในหนังสือ “ระลึกถึงความตายสบายนัก” ตอนหนึ่งว่า
“อานิสงส์ของการเจริญมรณสติ คือการขวนขวายใส่ใจในสิ่งที่ชอบผัดผ่อน และปล่อยวางสิ่งที่ชอบติดยึด ในด้านหนึ่งช่วยให้เราอยู่อย่างมีความสุข และใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ในอีกด้านหนึ่งก็เป็นการเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับความตายที่จะมาถึง”
ผมรู้สึกเศร้าใจที่มีญาติของพี่สาวคนนี้มาเสียชีวิตเมื่ออายุยังน้อย แต่ผมก็ได้สติระลึกรู้ถึงความตายว่านี่คือความจริงแท้ของชีวิต วันหนึ่งเราก็ต้องตาย แต่อะไรล่ะที่จะเหลือไว้นอกจากร่างกายของเรานี้
หากพิจารณาอย่างลึกซึ้งแล้ว ไม่มีการเกิด ไม่มีการตาย....ติชนัทฮันห์