หนูอึดอัด

ครั้งหนึ่งไปบ้านอาจารย์กับครู ซึ่งเป็นบ้านหลังใหม่ ที่ท่านกำลังอาจารย์กำลังปรับปรุงและตกแต่ง พอเดินเข้าไปภายในบ้านหนูรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ ออกเป็นหนัก ๆ ไม่ทราบสาเหตุ ท่านอาจารย์ ก็นำเสนอการออกเเบบและตกแต่งบ้านท่านให้ฟัง อย่างตั้งใจ ว่าแต่ละห้องต้องการให้เป็นห้องอะไรบ้าง ๆ

หนูรู้สึกอึกอัด จึงเลี่ยงออกมา ให้ท่านทั้งสองตามดูกันไปเรื่อย ๆ ในบ้านมีกลิ่นสีอยู่บ้างแต่ก็ไม่แรง แต่ไม่รู้ทำไมหนูรู้สึกอึกดัด ทั่ง ๆ ที่ยืนอยู่บนระเบียงบ้านของอาจารย์ค่อนข้างโล่ง หนูเองยังอึดอัด พอเดินออกมานอกบ้าน หนูและคุณครูเดินออกมาก่อน หนูหันไปคุยกับท่าน แบบหายใจอึกอัด เหมือนต้องการความช่วยเหลือว่า "หนูหายใจไม่ค่อย ออกค่ะ ไม่รู้ทำไม" ครูจึงบอกว่าเคยได้ยินเพลงนี้ไหม

"ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ดั่งดอกไม้บาน"

หนูพยายามหายใจ แต่ก็รู้สึกอึดอัดครูสอนอีกว่า "ถ้าเราอยู่กับลมหายใจได้ เราจะไม่อึดอัด"

วันนั้นหนูก็พยายามสูดลมหายใจเข้า สูดลมหายใจออก ก็พอรู้สึกผ่อนคลายอยู่บ้าง

 

พอวันนั้นผ่านไปหนูเลยถามคุณครูว่า ครูรู้สึกผิดปกติไหมครูตอบว่า

"รู้สึก แต่พี่มีสติ ส่วนเราสติอ่อนเลยได้รับผลกระทบแรง" 

 

หลังจากวันนั้น เมื่อไหร่ที่หนูรู้สึกว่า อึดอัด ทนกับสภาวะบีบคั้นทางอารมณ์ไม่ได้ หนูก็จะกลับมาที่ลมหายใจ พอรู้สึกสบายค่อยไปแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นอีกที

กราบขอบพระคุณครูค่ะ