กวีบทเก่า
เมื่อรู้สึก.....เดียวดาย...อย่างตอนนี้
ฉัน....มีบทกวี...เป็นเพื่อน
แม้บางอักษร.....จะพร่าเลือน
แต่ยังคงความหมาย.....ในความจริง
บทกวี.....บทเก่า
ดูราว.....บอกเล่า.....ทุกสิ่ง
ทุกอักษร......ทุกความจริง
ล้วนบอกทุกสิ่ง.....ในใจ
ทุกบรรทัด.....ทุกอักษร
ทุกบท.....ทุกตอน...เขียนไว้
คือความรู้สึก.....ยากเกินบรรยาย
จึงอาศัย...ปากกา....หน้าบันทึก
เมื่อรู้สึก...เดียวดาย....อย่างนี้
ฉันเขียนบทกวี.....แทนความรู้สึก
เรียงอักษร.....กลอนกานต์...จารจารึก
แล้วผนึก.....ลงใน.....ใจตัวเอง
โดย......กิ่งไผ่ใบหลิว
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะ..
แวะมาอ่านกวีบทเก่า..
พลิ้วไหว อ่อนหวานมากค่ะ ชอบๆๆๆๆ
หลับฝันดีนะคะ ..^__^..
ขอบคุณคุณครูที่มาให้กำลังใจกันค่ะ
บทกวี บทเก่า หรือบทใหม่
ก็ตรึงตรา เตือนใจ อยู่เสมอ
บันทึกไว้ จดจำ เรื่องที่เจอ
ไม่พร่ำเพ้อ อาลัย ให้อาดูร
- เดียวดาย ดวงแด แต่ไหน
- ในใจ ว่าเป็น เช่นนั้น
- บอกความ หนใด ไหนกัน
- คืนวัน เก่าใหม่ ใจเดียว
ขอบคุณค่ะ แวะมามอบกำลังใจคนใจเดียวกัน
ตามมาให้กำลังใจน้องสาว..