ส้มตำปูปลา...
ส้มตำปูปลา...
“ส้มตำปูปลาหรือเปล่า พี่” ...
วันนี้ระหว่างการทำงานภาคเช้า ค่อนไปทางสาย จวนเที่ยงแล้วค่ะ อาจารย์รุ่นน้องมาเชื้อเชิญชวนให้ร่วมวงกัน “กิน”
“สถานที่ ที่ห้องเด็นท์ นะพี่”
“ช้าหมดไม่รู้ด้วย”
“เจ้าดังนะคะ มะเร็ง ๆ “
เรา ในสถานภาพสมาชิกใหม่ของหน่วยงาน (เริ่มจะไม่ใหม่แล้ว)
งงเล็กน้อย แต่ก็ อ๋อ ในที่สุด
ซื้อจากสถาบันมะเร็งนั่นเอง ข้าวเหนียวนุ่ม ไก่อบ ปลาดุกอุยย่าง
ตำสารพัด
ซุปหน่อไม้
คอหมูย่าง
และแจ่วรสเลิศ อีก
อืมม...ต่อมน้ำลายเริ่มทำงาน
ชวนและเชิญกันที่ห้องปฏิบัติการ จุดหมายที่วางเรียงของกินคือ ห้องทำงานรวมของแพทย์ประจำบ้าน
อาจารย์รุ่นเล็ก(เราเอง-หมายถึงเพิ่งมาใหม่)
รุ่นกลาง
แลอาจารย์รุ่นใหญ่อาวุโส ถูกแรงดึงดูดจากรายการอาหารที่อาจารย์รุ่นน้อง-รุ่นกลาง โฆษณา เชิญชวน เดินเรียงแถวกันไปห้องจัดเลี้ยง แบบกันเอง
“เอ ขอผมเล็งดูหน่อยว่า โครงสร้างกะโหลกของปลาสองสามตัวนี้ ต่างกันอย่างไร”
“อ้อ เม็ดสีมันต่างกัน”
“การสะสมของกระดูกหนาบาง ต่างกัน”
“แล้วใครสังเกตเห็นอะไรที่แตกต่างกันอีก”
เงียบ...
“กล้ามเนื้อของปลาแต่ละตัวไง สงสัยว่ายน้ำไม่เท่ากัน”
“บางมัดของตัวนี้ (ชี้) ดูฟีบ ๆ พัฒนาไม่สมบูรณ์แบบ เห็นมั้ย”
อาจารย์อาวุโสกล่าวก่อน กิน
ดูเถิดค่ะ ขนาดเป็นช่วงเวลาสันทนาการ นะเนี่ย...
“พี่ครับ ปูนี่ สุกไหมครับ”
“สุก สุก”
“พี่บอกให้เขาเอาปูดองไปลวกก่อน”
“เฮ้อ เรื่องมาก..อย่ากินนะทีหลัง”
“พี่ ๆ แล้วส้มตำนี่ ตำปูปลาหรือเปล่า”
“เอ ตำปูปลา ปลาอะไรหรือคะ” เราพาซื่อถาม เป็นงง ๆ ว่า
เมืองกรุงนี่ เขามีเมนูพิเศษ ตำปูและปลา ด้วย
“พี่!...พี่ ! แหม....เชยจริง!”
“ปูปลา..ที่เหนื่อยจ้า พ่อคนชอบกิน...ปลาร้า”
อ้าว หน้าแตกเลย เรา
ว่าแล้วก็ไม่สนใจใครแล้ว
หิว ตาลาย น้ำลายสอ
ปั้น ๆ ข้าวเหนียว แล้วก็ จกข้าวเหนียวกับน้ำพริกปลาย่าง อร่อย หอม ไม่เผ็ดนัก
ฉีกไก่อบเข้าปาก
ใช้ส้อมเกี่ยว ซุปหน่อไม้
จิ้มคอหมูย่างแสนนุ่ม
แก้คอแห้งด้วยน้ำอัดลมสีน้ำตาล ไร้น้ำตาล
เพื่อคุมแคลอรี่
มันเข้ากันนะคะ อาหารแบบอิสานบ้านเฮา กับน้ำอัดลมชนิดนี้
ปิดท้ายด้วย...ใช่แล้วค่ะ
ตำปูปลา...โธ่ ของโปรดนะคะ ตำปูปลา..ร้า เนี่ย
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมชมนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องเล่าที่นำมาแบ่งปันค่ะ
- ว่าจะมาร่วมวงส้มตำปูปลาด้วย
- ว้า...กลายเป็นใส่ปลาร้าซะนี่
- อย่างนี้ขอถอยดีกว่า...แพ้กลิ่นปลาร้าค่ะ....อิอิ
- .....
- ไม่ได้มาคุยกันนานเลยเนอะ
- .....
- สบายดีนะคะ