ภาษามนุษย์นั้นต่างจาก "ภาษา" ของสัตว์ชนิดอื่นอย่างไร (บทนำ)

หากเราเปรียบการเรียนรู้เป็นเสมือนการวาดภาพในหัว เราจะได้ว่าการเรียนรู้ประสบการณ์ที่เหมือนๆ กับกับสิ่งที่เราเคย
ได้ยินมาเปรียบเสมือนการละเลงสีที่หลากหลายลงในภาพวาด เช่นเดียวกันการเรียนรู้สิ่งที่ต่างออกไปก็เปรียบเสมือน
การได้ตัดเส้นรูปวาดให้มีขอบที่คมชัดยิ่งขึ้น เพื่อให้ภาพวาดในหัวเรามีความชัดเจนทั้งสีสันและเส้นขอบ
การที่เราจะเรียนรู้สิ่งใดสิ่งหนึ่ง  เราควรเรียนรู้ทั้งสิ่งที่ "ใช่" และ "ไม่ใช่" ไปทั้งสองอย่าง การรู้จัก ภาษาและความคิด
ของมนุษย์ก็เช่นกัน หากเราอยากรู้จักภาษาและความคิดของมนุษย์ เราก็ควรศึกษาว่าสัตว์ชนิดอื่นว่ามี "ภาษา" และ
"ความคิด" อย่างไรด้วย

จะสังเกตเห็นว่า เมื่อผมกล่าวถึง คำว่า "ภาษา" และ "ความคิด" ของสัตว์ชนิดอื่น ผมจะใส่เครื่องหมายคำพูดครอบไว้
เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะมองว่าสัตว์เป็นสิ่งที่มี "ภาษา" และ "ความคิด" อัน "ความคิด" ของสัตว์นั้น เป็นสิ่งที่ยากจะ
พิสูจน์ สัตว์มีความสงสารสัตว์ด้วยกันเองหรือไม่? สัตว์มีสุนทรีย์หรือเปล่า? สิ่งเหล่านี้ยังไม่ใช่ประเด็นที่จะพูดถึง
ในบล็อกนี้ บล็อกนี้จะนำเสนอถึงสิ่งที่แสดงให้เห็นได้ง่ายกว่านั้น คือ "ภาษา" ของสัตว์ แต่คำว่า "ภาษา"
ของสัตว์ อาจฟังดูมีขอบเขตที่ไม่ชัดเจนว่าอะไรคือ "ภาษา" ของสัตว์ อย่ากระนั้นเลย เรามานิยามคำใหม่ที่เรียกว่า
"ระบบสื่อสาร" ซึ่งหมายถึงพฤติกรรมของสัตว์ที่มีสามลักษณะสำคัญคือ
1. พฤติกรรมนั้นส่วนใหญ่ทำเมื่อแน่ใจว่ามีผู้รับสาร (ไม่ใช่อยู่เฉยๆ ดีๆ ก็ทำ)
2. พฤติกรรมนั้นมีความหมาย (การแสดงพฤติกรรมเดิม จะหมายถึงความหมายเดิมเสมอ)
3. พฤติกรรมนั้นไม่ใช่สัญชาตญาณ (ไม่ได้ทำเนื่องจากถูกสิ่งเร้ากระตุ้น แต่กระทำด้วยตัวของมันเอง)
จะเห็นได้ว่า ภาษานั้น แม้แต่ภาษามนุษย์ก็ตาม ก็จัดว่าเป็นระบบสื่อสารประเภทหนึ่ง คราวนี้เราลองมาดูลักษณะ
ของระบบสื่อสารของสัตว์ซึ่งสามารถสื่อสารกับมนุษย์รู้เรื่อง โดยเรียงตามความใกล้ชิดทางวิวัฒนาการ
จากความใกล้ชิดห่างๆ มายังใกล้ๆ กัน